Jesteśmy społecznością, która kocha książki

fektywne myślenie przyda nam się nie tylko podczas nauki. Jest ono także nieocenione w życiu codziennym. To dzięki niemu łatwiej jest nam dążyć do wyznaczonych sobie celów, rozwiązywać problemy i znajdować wyjście z podbramkowych sytuacji. Jeśli nie uważasz, że nie potrafisz w ten sposób myśleć, a chciałabyś posiąść taką umiejętność to mam dla Ciebie dobrą wiadomość. Sprytne myślenie nie jest wrodzone, możemy się go nauczyć! Wystarczy, że poświęcisz trochę czasu na zapoznanie się z publikacją Art'a Markman'a - psychologa zajmującego się kognitywistyką.

Jako studentka psychologii nie znosiłam zajęć z psychologii poznawczej. Prawdopodobnie przyczyniły się do tego niezrozumiałe slajdy, ściana tekstu i nawał informacji. Nie rozumiałam jak nabytą wiedzę na zajęciach mogę przełożyć na praktykę. Przez pięć lat studiów jednak zaczęłam rozumieć, że psychologia jako całość bez psychologii poznawczej nie miałaby racji bytu.

Markman w doskonały sposób wyjaśnia czytelnikowi na czym polega efektywne myślenie. Dla mnie jako dla osoby obytej już nieco w temacie większość informacji była wcześniej znana, ale rzadko kiedy nabytą wiedzę wykorzystywałam w życiu codziennym. Autor posługuje się prostym językiem, który jest zrozumiały dla każdego. Każdą trudniejszą część obrazuje dzięki podawaniu licznych przykładów. Dodatkowo pojawiają się ćwiczenia i wskazówki, dzięki którym sprawniej będziesz rozwiązywać problemy.

Myśleć efektywnie moim zdaniem to nie tylko poradnik. Jest to też kopalnia wiedzy, dzięki której łatwiej będzie Ci się odnaleźć w życiu codziennym. Dzięki publikacji dowiesz się, czemu rola trzech jest taka ważna jeśli chodzi o naszą pamięć. Dowiesz się także jak zmieniać złe nawyki na dobre i czemu rezygnując z czegoś musisz koniecznie znaleźć jakieś zastępstwo. Od razu zdecydowałam się na założenie zeszytu w którym zapisuje nawyki, które chcę zmienić a także mądre nawyki, które chcę pielęgnować. I choć czasami denerwowało mnie notoryczne powtarzanie danej rzeczy, uświadomiłam sobie, że właśnie dzięki temu zapamiętałam dużo ciekawych informacji.

To co jeszcze podobało mi się w książce to to, w jaki sposób została ona zaprojektowana. Nie znajdziecie w niej żadnych kolorowych obrazków, ale nie są one potrzebne. Dzięki konkretnym przykładom, obrazki pojawiają się Wam przed oczami spontanicznie. Mało tego, będziecie mieć okazję wracać pamięcią do lat wcześniejszych aby uświadomić sobie jak wielką rolę w życiu odgrywa doświadczenie.
Poradnik składa się z ośmiu rozdziałów, na początku każdego z nich znajdziesz trzy najważniejsze elementy, które będą poruszane w danym temacie. Dodatkowo każdy rozdział kończy się krótkim podsumowaniem.

Reasumując "Myśleć efektywnie" to doskonały poradnik dzięki którym zrozumiesz istotę sprawnego myślenia. Zwolnisz, zaczniesz spostrzegać różne rzeczy z całkowicie innej perspektywy. Książka pomoże Ci ukierunkować myślenie w taki sposób, abyś mógł sprawnie rozwiązywać problemy, dążył do wyznaczonych celów. Zainwestuj w siebie, bo warto.

fektywne myślenie przyda nam się nie tylko podczas nauki. Jest ono także nieocenione w życiu codziennym. To dzięki niemu łatwiej jest nam dążyć do wyznaczonych sobie celów, rozwiązywać problemy i znajdować wyjście z podbramkowych sytuacji. Jeśli nie uważasz, że nie potrafisz w ten sposób myśleć, a chciałabyś posiąść taką umiejętność to mam dla Ciebie dobrą wiadomość....

" Książę mgły" jest pierwszą powieścią napisaną przez Zafona (1992). Chociaż największą sławę przyniósł mu znany wśród blogerów " Cień wiatru", po książki napisane wcześniej i przeznaczone nie tylko dla młodzieży sięgają czytelnicy bez względu na swój wiek. Cieszą się one ogromną popularnością i sympatią. I wcale się nie dziwie, bo książka mnie wprost oczarowała.

Pewnego letniego dnia, głowa rodziny - Maksymilian Carver ogłosił żonie i trójce dzieci, żeby spakowali walizki. Powodem nagłej przeprowadzki do małego miasteczka była chęć ucieczki od trwającej wojny.
Od momentu przybycia do miasteczka Maksowi wydaje się, że coś mu w tym miejscu nie pasuje. Tajemniczy zegar, ogród z posągami, i mroczna historia dotycząca domu w którym się zatrzymali to tylko początek tego co nas czeka. Podczas jednej z wycieczek do miasta Maks poznaje chłopca o imieniu Roland i od pierwszego spotkania między nimi nawiązuje się nić porozumienia. Do ich grona dołącza także Alicja - siostra Maksa. Pod wpływem wydarzeń, które rozgrywają się w najbliższym otoczeniu, Roland przedstawia rodzeństwu swojego dziadka - Victora Kray'a. Latarnik dzieli się z nimi historią ze swoich lat młodzieńczych. Opowiada o tajemniczym magu - Kainie, zwanym też " Księciem mgły", który ma spełnić każde życzenie. Ale w zamian trzeba oddać mu coś o wiele cenniejszego, a nie ma potężniejszej siły niż obietnica.

Ale błędem, poważnym błędem jest wiara w to, że można ziścić marzenia, nie dając nic w zamian.

Książka jest bardzo wciągająca i szybko się ją czyta. Napisana lekkim, przyjemnym językiem. To co jest najistotniejsze to to, że nie jest się w stanie przewidzieć zakończenia historii. Właśnie dzięki temu jest taka niezwykła, niemalże baśniowa. Przesiąknięta magią, czarnymi mocami czającymi się tuż za rogiem. Niemalże od samego początku coś się dzieje, by na koniec akcja osiągnęła apogeum. Powolne budowanie napięcia sprawiło, że chwilami miałam ciarki na plecach. Doskonałe opisy sprawiły, że wprost wsiąkłam w historię, w magiczny sposób na te kilka godzin, znalazłam się w samym środku akcji. Odczuwałam wszystkie emocje, lęki i niepokoje bohaterów. A postać Kaina - sama nie wiem czemu - przypominała mi trochę Voldzia :)

Jest to powieść o prawdziwej przyjaźni, pierwszej miłości, niebezpiecznych przygodach i tajemniczych historiach. Polecam zarówno fanom Zafona jak i tym, dla których twórczość autora jest obca.
I na sam koniec cytat, który dołączył do listy moich ulubionych.

Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.


http://psycho-life.blogspot.com/

" Książę mgły" jest pierwszą powieścią napisaną przez Zafona (1992). Chociaż największą sławę przyniósł mu znany wśród blogerów " Cień wiatru", po książki napisane wcześniej i przeznaczone nie tylko dla młodzieży sięgają czytelnicy bez względu na swój wiek. Cieszą się one ogromną popularnością i sympatią. I wcale się nie dziwie, bo książka mnie wprost oczarowała.

Pewnego...

Zanim przejdę do moich wrażeń po przeczytaniu tego kryminału, muszę się pochwalić. Udało mi się wskazać mordercę ! Jednak królowej Agathcie i tak udało się mnie zaskoczyć. Uwielbiam te uczucie, gdy okazuje się, że nie do końca byłam pewna zakończenia.

Lucy Angkatell , dosyć dziwaczna i niezrównoważona , gospodyni The Hollow pewnego dnia zaprosiła do siebie na weekend, najbliższą rodzinę i znajomych. Wysłała także zaproszenie do pewnego cudzoziemca, który niedawno, w pobliżu kupił działkę z domem. Wszyscy przybyli goście doskonale się znają, ale nie wszyscy cenią sobie taką formę spędzania wolnego czasu. Herkules Poirot niechętnie, ale przyjmuje zaproszenie na obiad. W chwili przybycia na miejsce detektyw staje się świadkiem dziwnej, wręcz teatralnej sceny. Obok basenu leży ciało człowieka, obok niego tuż do basenu płynie stróżka czerwonej farby. Nad mężczyzną, z pistoletem w ręku stoi oniemiała kobieta - Gerda Christow. W okół widownia - wszyscy zaproszeni goście. Poirot jeszcze bardziej irytuje się zaistniałą sytuacją, twierdzi , że ktoś próbuje z niego zadrwić. Jednak zmienia swój stosunek gdy okazuje się, że czerwona farba to krew, a z leżącego człowieka - Johna Christowa- powoli uchodzi życie. Tuż przed śmiercią ofiara wypowiada imię: Henrietta.

Sprawa wydaje się być oczywista. Żona zabija męża. Motyw? Nie znany. W oczach otoczenia uchodzili za idealne małżeństwo. Jednak czy tak było naprawdę? Jak się okazuje pana Johna z przyjaciółką żony -z Henriettą- łączyły bardziej zażyłe stosunki. Rozwiązanie zagadki jednak okazuje się nie takie proste. Po policyjnej ekspertyzie okazuje się, że John Christow nie mógł zostać zastrzelony z pistoletu trzymanego przez żonę. Strzał padł z innej broni. Jakiej? I przede wszystkim gdzie jest główny dowód zbrodni? Policja wydaje się być bezradna. Okazuje się, że niemal wszyscy z przyjaciół doktora mieli dobry motyw by się go pozbyć.
Zbrodni mogła dokonać Henrietta, której to imię wypowiada ofiara. Przypadkiem okazuje się, że wielka miłość doktora - Victoria Cray - zamieszkuje pobliską rezydencję. Para w wieczór przed tragedią straszliwie się pokłóciła, padły mocne słowa. Kobieta boleśnie odczuła odtrącenie przez ukochanego mężczyznę po piętnastu latach rozłąki. Czy żądza zemsty, gniew i zazdrość mogły popchnąć ją do popełnienia tak brutalnej zbrodni? A może ekscentryczna, niezrównoważona psychicznie i pozbawiona taktu gospodyni The Hollow? Podejrzany jest także Edward - młodzieniec szaleńczo zakochany w Henriecie, który wyzbył się wszelkiej nadziei, że kobieta kiedykolwiek zakończy swój pseudo związek z Johnem i zgodzi się wyjść za niego za mąż. A co z introwertycznym Davidem, który wydaje się mieć do wszystkich negatywny stosunek? I co z żoną doktora? Czy bierna, zależna i sprawiająca wrażenie przygłupiej kobiety Gerda domyślała się skoków w bok swojego idealnego męża? Czy byłaby zdolna narazić dobro swoich dzieci ?

Takie kryminały Agathy uwielbiam. Wielu podejrzanych, doskonały wątek psychologiczny, motywy, które na pierwszy rzut oka nie są wcale oczywiste. Jedyne co można jej zarzucić to powielający się schemat. Może właśnie dlatego rozwiązanie zagadki nie przysparza czytelnikowi trudu.
Złość, zazdrość, zemsta, zawiść, choroba psychiczna ? Czy morderstwo Johna jest jedynym w tym kryminale? Aby odpowiedzieć na te i inne postawione pytania sięgnijcie koniecznie po ''Niedzielę na wsi".

Zanim przejdę do moich wrażeń po przeczytaniu tego kryminału, muszę się pochwalić. Udało mi się wskazać mordercę ! Jednak królowej Agathcie i tak udało się mnie zaskoczyć. Uwielbiam te uczucie, gdy okazuje się, że nie do końca byłam pewna zakończenia.

Lucy Angkatell , dosyć dziwaczna i niezrównoważona , gospodyni The Hollow pewnego dnia zaprosiła do siebie na weekend,...