Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.

Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.

Złośliwa kobieto, przestań szydzić. Chodź tu, przytul się.

Złośliwa kobieto, przestań szydzić. Chodź tu, przytul się.

- Nie wiem, co robić. Mam wrażenie, że ona nawet nie zauważa mojej obecności. Jakby znikła. I boję się, że już nie wróci. - Nie znikła. - Vivianne huśtała Antona na kolanie. - Tylko się schowała tam, gdzie ból wydaje się łatwiejszy do zniesienia. Ale wie, że z nią jesteś. Bądź przy niej i dotykaj jej. Zapominamy, jak ważny jest dotyk, a jest nam do życia niezbędny. Dotykaj jej i powiedz jej mężowi, że ma robić to samo. Często popełniamy błąd i ludzi będących w żałobie pozostawiamy samych sobie. Zakładamy, że tego właśnie potrzebują, jak spokoju i ciszy. Ale to wielki błąd. Człowiek jest zwierzęciem stadnym, potrzebuje bliskości, stada, jego ciepła i fizycznego kontaktu z innymi ludźmi. Postarajcie się, aby ją otaczało stado. Niech nie leży sama, nie pozwalajcie, żeby się chowała przed bólem, ale również przed innymi emocjami. Zmuście ją, żeby wyszła z mroku.

- Nie wiem, co robić. Mam wrażenie, że ona nawet nie zauważa mojej obecności. Jakby znikła. I boję się, że już nie wróci. - Nie znikła. - Vi...

Nie wiem już, co masz w sercu i w głowie, ale wiem, że wciąż żyję i potrzebuję cię. Bądź tam. Bądź.

Nie wiem już, co masz w sercu i w głowie, ale wiem, że wciąż żyję i potrzebuję cię. Bądź tam. Bądź.

Musi pamiętać, że to żywy ogień, i być na tyle blisko, żeby się ogrzać, ale nie na tyle, żeby się sparzyć. Już ona będzie umiała zachować odpowiednią odległość.

Musi pamiętać, że to żywy ogień, i być na tyle blisko, żeby się ogrzać, ale nie na tyle, żeby się sparzyć. Już ona będzie umiała zachować od...

Człowiek, który próbuje umknąć przed przeszłością, przypomina psa na smyczy. Żeby nie wiem, jak szybko biegł, i tak nie uda mu się uciec.

Człowiek, który próbuje umknąć przed przeszłością, przypomina psa na smyczy. Żeby nie wiem, jak szybko biegł, i tak nie uda mu się uciec.

Chciałabym się obudzić którejś niedzieli i przytulić do mężczyzny, z którym naprawdę jestem, a nie tylko bywam.

Chciałabym się obudzić którejś niedzieli i przytulić do mężczyzny, z którym naprawdę jestem, a nie tylko bywam.

To takie dziwne - powiedziała. - Nie widziałam cię od tak dawna, że już udawało mi się ciebie zapominać, a tymczasem znów się pojawiłeś. - No tak. To dobrze? Uśmiechnęła się przelotnie. - Nie wiem. To i dobre, i złe. Rozumiesz? Harry kiwnął głową i przyciągnął ją do siebie.

To takie dziwne - powiedziała. - Nie widziałam cię od tak dawna, że już udawało mi się ciebie zapominać, a tymczasem znów się pojawiłeś. - N...

- Jesteś najgorszą rzeczą, jaka mi się przydarzyła, a zarazem najlepszą - ciągnęła Rakel. - Nawet teraz potrafisz sprawić, że zapominam o wszystkim innym wyłącznie dlatego, że tu jesteś. Ale nie wiem, czy to dobrze.

- Jesteś najgorszą rzeczą, jaka mi się przydarzyła, a zarazem najlepszą - ciągnęła Rakel. - Nawet teraz potrafisz sprawić, że zapominam o ws...