Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, a może raczej broszurka jest dziełem mocno propagandowym. Pomijając fakt, iż na samym początku autor przypomina czytelnikowi jaka dywizja walczyła pod imieniem Tadeusza Kościuszki. To cały stosunek naczelnego wodza do chłopów jest nasączony socjalistyczną ideologią. Po za tym mankamentem książka jest skomoresowana do minimum, co jest zaletą, gdyż jest adresowana do dzieci. Moim zdaniem ocena 5/10 jest adekwatna to treści i formy.

Książka, a może raczej broszurka jest dziełem mocno propagandowym. Pomijając fakt, iż na samym początku autor przypomina czytelnikowi jaka dywizja walczyła pod imieniem Tadeusza Kościuszki. To cały stosunek naczelnego wodza do chłopów jest nasączony socjalistyczną ideologią. Po za tym mankamentem książka jest skomoresowana do minimum, co jest zaletą, gdyż jest adresowana do...

Książkę czyta sie całkiem nieźle, widać że autor chcę nam pokazać Wielką Lechie w sposób lekki i przyjemny. Jednak popełnił jeden znaczących błąd nie podał wiarygodnych źródeł. Trudno cokolwiek stwierdzić na podstawie kroniki Prokosza (która nie jest uznawana przez oficjalną historiografie Polski) lub filmików Pawła Szydlowskiego. Mimo to powinniśmy zachować pełen szacunek do autora, ponieważ starał zrobić rzecz wielką,a mianowicie odkłamać historię. Faktem jest że Polska nie powstała w 966 roku tylko wcześniej. Niestety ta książka jest bliższa fantasy niż poważnej publikacji historycznej. Jednak za dobre chęci autora stawiam wysoką notę 5/10.

Książkę czyta sie całkiem nieźle, widać że autor chcę nam pokazać Wielką Lechie w sposób lekki i przyjemny. Jednak popełnił jeden znaczących błąd nie podał wiarygodnych źródeł. Trudno cokolwiek stwierdzić na podstawie kroniki Prokosza (która nie jest uznawana przez oficjalną historiografie Polski) lub filmików Pawła Szydlowskiego. Mimo to powinniśmy zachować pełen szacunek...

Zbiór "Litr ciekłego ołowiu mieści w sobie aż osiem opowiadań. Pozwolę sobie oceniać każde z osobna:
"Litr ciekłego ołowiu" - zakonspirowana drukarnia na Pradze i to w dodatku drukująca nieistniejącego od siedemdziesięciu lat "Kuriera Warszawskiego". To przepis na świetne opowiadanie z Robetem Stormem w roli głównej. 8/10

"Cienie" - króciutkie, ale rewelacycyjne opowiadanie o Marszałku Piłsudskim i tajemniczych Cieniach. 9/10

"Plama" - Poszukiwania zachomikowanych dolarów starego ubeka kończą się znalezieniem próbek dziwnej skały. Trop prowadzi do Borowin małej wsi gdzieś w Polsce. Dobre, ale nie powalające opowiadanie z kosmitami w tle. 7/10

"Hamak" - Mocne i poniekąd trochę straszne opowiadaniem o doktorze Apfelbaumie i trzech enkawudzistach (dwóch zresztą nosi dwuznaczne nazwiska Zoofiłow i Wszałonow). W zasadzie autor nie sprecyzował wielu istotnych szczegółów takich jak np. cel aresztowania Apfelbauma. Nie mniej swietne opowiadanie. 8/10.

"Czuhajster" - Ukraińskie yeti żyjące nieopodal Krynicy? To przecież nowe zajęcie dla Roberta Storma. Opowiadanie ma dość smutne zakończenie, bo pomimo odnalezienia czaszki Antoniego Biłyja (1/2 czuhajstera) i epokowego odkrycia w świecie archeologii, Robert musi oddać szczątki nieprzypadkowo napotkanym zakapiorom. 8/10

"Harcerka" - Zaraza, która opanowała Ziemię wybiła 99% jej populacji. Na zgliszczach dawnych miast próbują przetrwać i odtworzyć utraconą technologię niedobitki ludzi. Przypadkowo do Warszawy rządząnej przez Księcia Oskara trafia Księżniczka Lubelska Malwina. Opowadania pokazuje jakimi torami mogą potoczyć się ludzkie losy w zależności od miejsca zamieszkania. 7/10

"Sezam Czerwia" - Robert Storm znów na tropie. Tym razem nie chodzi o jakąmś małą stawkę. W grze są dwa miliony złotych, co więcej zdeponownych w przedwojennych obrazach zaginionych w czasie II wojny światowej. Jednak skrytki z nimi strzeże istota z przyszłości Czerw. 7/10

"Złudzenie negacji" - Poruszające i straszne opowiadanie. Dotyka tematów takich jak voodo i niewolnictwo. Wszystko zaczyna się od syna dowódcy garnizonu w Lublinie, który jest przekonany, że nie żyje. Jedyne opowiadanie z Pawłem Skórzewskim w roli głównej. 8/10

Jednym słowem świetny zbiór opowiadań, czyli tak jak zawsze u Pilipiuka. Te wrażenie potęgują wyborne ilustracje Pawła Zaremby. Moim zdaniem najlepsza w opowiadaniu "Czuhajster", ale w "Plamie" i "Cieniach" wcale nie ustępują jej pola.

Zbiór "Litr ciekłego ołowiu mieści w sobie aż osiem opowiadań. Pozwolę sobie oceniać każde z osobna:
"Litr ciekłego ołowiu" - zakonspirowana drukarnia na Pradze i to w dodatku drukująca nieistniejącego od siedemdziesięciu lat "Kuriera Warszawskiego". To przepis na świetne opowiadanie z Robetem Stormem w roli głównej. 8/10

"Cienie" - króciutkie, ale rewelacycyjne...