Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy to możliwe, że kiedy przeznaczenie połączyło Ciri i Geralta po rzezi Cintry to miała ona ok 10 lat, a kiedy Jarl że Skellige opowiada o nieoficjalnym narzeczeństwie Hjalmara i, ponoć, 15 wówczas Ciri?
Sagę uwielbiam, czytam co najmniej raz w roku od kilku ładnych lat.

Czy to możliwe, że kiedy przeznaczenie połączyło Ciri i Geralta po rzezi Cintry to miała ona ok 10 lat, a kiedy Jarl że Skellige opowiada o nieoficjalnym narzeczeństwie Hjalmara i, ponoć, 15 wówczas Ciri?
Sagę uwielbiam, czytam co najmniej raz w roku od kilku ładnych lat.

Pierwsze słowo jakie mi przychodzi do głowy to: mocna. Literatura niepiękna. Mrowią podskórnie losy bohaterów. Trudno się oderwać. Niebanalna historia, postaci z krwi, która się leje i kości, które są łamane w imię ciemnej strony człowieka.

Pierwsze słowo jakie mi przychodzi do głowy to: mocna. Literatura niepiękna. Mrowią podskórnie losy bohaterów. Trudno się oderwać. Niebanalna historia, postaci z krwi, która się leje i kości, które są łamane w imię ciemnej strony człowieka.

Oh, ah.
Fantastyka nigdy nie była moim ulubionym gatunkiem, ale Wiedźmin chwyta za serce dzięki nietuzinkowej postaci głównej, humorowi, detalizmowi. Przeczytane kilka razy i na pewno jeszcze wrócę.

Oh, ah.
Fantastyka nigdy nie była moim ulubionym gatunkiem, ale Wiedźmin chwyta za serce dzięki nietuzinkowej postaci głównej, humorowi, detalizmowi. Przeczytane kilka razy i na pewno jeszcze wrócę.

Bardzo lubię film, teraz widzę, że jest dobrą ekranizacją, mimo, że niezbyt wierną. Książka wymaga skupienia, nie sposób prześlizgnąć się po niej.

Bardzo lubię film, teraz widzę, że jest dobrą ekranizacją, mimo, że niezbyt wierną. Książka wymaga skupienia, nie sposób prześlizgnąć się po niej.

6,5

6,5

Kiepska, dobrze zaczęło się czytać dopiero po połowie, po czym książka skończyła się tak szybko, jakby mi ktoś ze 100 stron wyrwał. A nie wyrwał, bo chronię swoje książki jak tata psychopata cnoty swojej córki.

Kiepska, dobrze zaczęło się czytać dopiero po połowie, po czym książka skończyła się tak szybko, jakby mi ktoś ze 100 stron wyrwał. A nie wyrwał, bo chronię swoje książki jak tata psychopata cnoty swojej córki.

Doskonała

Doskonała

Jedna z lepszych w całej serii o Fjallbace.

Jedna z lepszych w całej serii o Fjallbace.