Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z wielu pozycji wydanych ostatnio w nurcie tak popularnego Orientu. Ciekawa, niejednoznaczna i wydaje mi się, że autorka podjęła się (nie wiem do końca czy świadomie!) analizy bardzo głębokich tematów, przynajmniej jak na lekturę młodzieżową. Wierność rodzinie i (czy) przyjaciołom, zemsta i władza, walka czy poddanie się.

Finał zaskakujący. Czy pozytywnie? To inna bajka.

Jedna z wielu pozycji wydanych ostatnio w nurcie tak popularnego Orientu. Ciekawa, niejednoznaczna i wydaje mi się, że autorka podjęła się (nie wiem do końca czy świadomie!) analizy bardzo głębokich tematów, przynajmniej jak na lekturę młodzieżową. Wierność rodzinie i (czy) przyjaciołom, zemsta i władza, walka czy poddanie się.

Finał zaskakujący. Czy pozytywnie? To inna bajka.

Trochę Strażnicy Galaktyki (statki kosmiczne i międzygalaktyczne podróże), trochę Szóstka Wron (niedobrana zgraja pomyleńców, która zaskakująco tworzy coś na kształt rodziny), trochę Niezgodna/Vortex (podział mocy i ról poszczególnych członków zespołu). Porównania można mnożyć (już nie mówię o Uniwersum Gwiezdych Wojen, Valerian czy Last of Us), ale jednak odnalazłam coś oryginalnego w tej serii. Jest świeżość i młodość, wartka akcja i kąśliwy humor.

Trochę Strażnicy Galaktyki (statki kosmiczne i międzygalaktyczne podróże), trochę Szóstka Wron (niedobrana zgraja pomyleńców, która zaskakująco tworzy coś na kształt rodziny), trochę Niezgodna/Vortex (podział mocy i ról poszczególnych członków zespołu). Porównania można mnożyć (już nie mówię o Uniwersum Gwiezdych Wojen, Valerian czy Last of Us), ale jednak odnalazłam coś...

Buongiorno, Bella ciao, Arrivederci (i Forza Juve ;)). Oprócz włoskiego (właściwie wenecjańskiego) klimatu, dosyć abstrakcyjnego pomysłu na budzenie wronich posągów i przyjaźni z kanałowym smokiem, ta książka to kolejna klisza wszystkich domów i dworów pełnych Fae czy innych wróżek.

Jest klasycznie przygłupia bohaterka i jej samiec Alfa (ale tu oddam mu, że całkiem da się go lubić - może dlatego, że jego baba to taka imbecylka). Motywy: od nienawiści do miłości, wpojona wieczna miłość, więzienie wybranki itp. itd. Dla wytrwałych graczy w literaturze lotów parterowych.

Buongiorno, Bella ciao, Arrivederci (i Forza Juve ;)). Oprócz włoskiego (właściwie wenecjańskiego) klimatu, dosyć abstrakcyjnego pomysłu na budzenie wronich posągów i przyjaźni z kanałowym smokiem, ta książka to kolejna klisza wszystkich domów i dworów pełnych Fae czy innych wróżek.

Jest klasycznie przygłupia bohaterka i jej samiec Alfa (ale tu oddam mu, że całkiem da się...