Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od dzieciństwa kocham smoki. Ulubione zwierze: smok, ulubiona seria: smok jego królewskiej mości, i tak dalej.
Przyszłam więc do biblioteki i znajoma bibliotekarka od razu dała mi tą książkę. Zakupiono ją niedawno, ale , że o smokach, to wiadomo... Zachłannie rzuciłam się na ten tytuł i...
Zawiodłam się. Och, jak bardzo się zawiodłam.
Nienawidzę płytkich, przewidywalnych książek tego typu. Oczywiście mamy laskę która nie jest taka zwyczajna i dwóch zarywających do niej facetów. Plus wszyscy chcą ją biedną zabić.
Owszem, jest smokiem. Ale kurczę, dlaczego traktuje swoje smocze wcielenie jak a) drugą osobę b) jakiegoś pasożyta którego po co właściwie słuchać, no chyba, że leci na jakiegoś faceta. Nie ma idei pięknych inteligentnych mitycznych bestii, są tylko okrutne bezlitosne gady lub przestraszone "smoczki" wiejące przed zwykłymi ludźmi. Gdzież legendarny smoczy majestat, spryt i duma?! Nie! Wszystko zniża się do pustej dziewczynki surfującej po wodzie i myślącej, że wszystko się jej należy.
Do tego sposób pisania: rzecz jasna pierwszoosobowy. I na przemian z punktu widzenia, jednego, lub drugiego bohatera. Nie, moim zdaniem rzadko kiedy jest to dobry pomysł, bo tylko nieliczni potrafią dobrze się tym zająć. Niestety stało się to ostatnio dość modne. Do tego większość dziewczyn nie powinna pisać z punktu widzenia faceta. Wiem, te marzenia o romantycznym księciu z bajki... Ale żaden facet w życiu się tak nie zachowuje! Tylko ostatnia sierota!
Przykro mi, ale ta książka definitywnie nie przypadła mi do gustu. Owszem, trochę pracy w tym było i kilka dobrych pomysłów. Reszta jednak: standardowe puste czytadełko o zakochanym dziewczątku.

Od dzieciństwa kocham smoki. Ulubione zwierze: smok, ulubiona seria: smok jego królewskiej mości, i tak dalej.
Przyszłam więc do biblioteki i znajoma bibliotekarka od razu dała mi tą książkę. Zakupiono ją niedawno, ale , że o smokach, to wiadomo... Zachłannie rzuciłam się na ten tytuł i...
Zawiodłam się. Och, jak bardzo się zawiodłam.
Nienawidzę płytkich, przewidywalnych...

Pomysł całkiem fajny, ale wykonanie... nie do końca. Niektóre momenty może i miały być zabawne, ale nie zawsze to wyszło. No i tłumacz miejscami zawalił sprawę. Jeśli chce używać np. słowa Żniwozone to powinien uwzględnić, że zone się nie odmienia w języku polskim i ogółem jakoś się ten wyraz nie klei. W każdym razie książka dość ciekawa

Pomysł całkiem fajny, ale wykonanie... nie do końca. Niektóre momenty może i miały być zabawne, ale nie zawsze to wyszło. No i tłumacz miejscami zawalił sprawę. Jeśli chce używać np. słowa Żniwozone to powinien uwzględnić, że zone się nie odmienia w języku polskim i ogółem jakoś się ten wyraz nie klei. W każdym razie książka dość ciekawa

Super - i z strony graficznej i tematycznej. Szkoda tylko, że takie cienkie i zawiera tylko tyle stworów.

Super - i z strony graficznej i tematycznej. Szkoda tylko, że takie cienkie i zawiera tylko tyle stworów.