Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Ta dojmująca melancholia i smutek, który przepełnia życie głównej postaci, którą jest kamerdyner, odrzuca bardzo mocno od tego, żeby śledzić dalsze jego losy. Mimo to, w tej książce znalazło się dosyć jakości i pisarskiego rzemiosła, żebym dokończył ją i mógł bez wyrzutów sumienia ocenić ;)

Przeczytałem właśnie fragmenty wywiadu z Kazuo Ishiguro i ten wywiad rzucił nowe światło na moją ocenę tej książki. Sam jej autor przyznaje, że jego celem było opisanie zwykłego smutku. Jest też zdania, że opisanie tego uczucia w sposób zwyczajny i pozbawiony takich narzędzi jak zrzucanie na bohaterów nieszczęść jak choroby, utrata bliskich, etc. jest zbyt banalnym i oczywistym zabiegiem. Jak sam określił, staje się to manipulowaniem czytelnika na najniższym poziomie. Zgadzam się w pełni z taką opinią i muszę przyznać, że odnajduję w niej szereg odniesień do "Okruchów dnia".

Książka wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Ta dojmująca melancholia i smutek, który przepełnia życie głównej postaci, którą jest kamerdyner, odrzuca bardzo mocno od tego, żeby śledzić dalsze jego losy. Mimo to, w tej książce znalazło się dosyć jakości i pisarskiego rzemiosła, żebym dokończył ją i mógł bez wyrzutów sumienia ocenić ;)

Przeczytałem właśnie fragmenty wywiadu...

Książka Remigiusza Mroza niestety nie spełniła pokładanych w niej nadziei. Liczyłem na trochę więcej sądząc po tym, jakie zainteresowanie wzbudziła na polskim rynku, książka polskiego autora. Komisarz Forst to postać zdecydowanie pozbawiona głębi (jak dla mnie). Została wykreowana trochę na siłę, jest mało przekonywująca. Samiec alfa, który potrafi wyjść z każdej opresji to wg mnie kiepski pomysł na postać, która powinna być żywa. Nasz Forst jest niestety bardzo sztuczny i osobiście trudno mi było się z nim utożsamić w jakikolwiek sposób. Po inne książki tego autora niestety nie sięgnę, a szkoda, bo liczyłem na coś ciekawego.

Książka Remigiusza Mroza niestety nie spełniła pokładanych w niej nadziei. Liczyłem na trochę więcej sądząc po tym, jakie zainteresowanie wzbudziła na polskim rynku, książka polskiego autora. Komisarz Forst to postać zdecydowanie pozbawiona głębi (jak dla mnie). Została wykreowana trochę na siłę, jest mało przekonywująca. Samiec alfa, który potrafi wyjść z każdej opresji to...

Książka jest super. Tak zaskakującego kryminału jeszcze nie czytałem. Na podkreślenie zasługuje również to, że relacje między głównymi bohaterami tworzą tło godne dobrego melodramatu, w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Kiedy tę książkę przeczytał mój kolega, stwierdził krótko. - "Oni są wszyscy nieźle pojebani ...". Kiedy tę książkę przeczytałem ja, stwierdziłem, że owszem, może są nienormalni (mowa o głównych bohaterach), ale po co pisać albo czytać książkę o kimś "normalnym" ? Była by zbyt nudna i zwyczajna. "Oblany test" nie jest ani nudny, ani zwyczajny. To prawdziwa uczta dla fanów dobrego kryminału uzupełnionego szczegółowym opisem postaci i zależności między nimi. Gorąco polecam każdemu !

Książka jest super. Tak zaskakującego kryminału jeszcze nie czytałem. Na podkreślenie zasługuje również to, że relacje między głównymi bohaterami tworzą tło godne dobrego melodramatu, w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Kiedy tę książkę przeczytał mój kolega, stwierdził krótko. - "Oni są wszyscy nieźle pojebani ...". Kiedy tę książkę przeczytałem ja, stwierdziłem, że owszem,...