Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspomnienia napisane przez bezpośredniego uczestnika wydarzeń we Lwowie w listopadzie 1918 r., człowieka, który był członkiem i organizatorem Komitetu Bezpieczeństwa w ogarniętym walkami mieście.

Napisane bez patosu, od siebie, obalają mity, które narosły wokół obrony Lwowa. Autor ukazuje brak zgody wśród Polaków, niesnanski polityczne, które brały górę nad interesem mieszkańców miasta. Ukazuje także w innym świetle kwestię pogromu żydowskiego, który miał miejsce po przejęciu przez Polaków kontroli nad Lwowem.

Lektura dla osób mających podstawową wiedzę o opisywanych wydarzeniach.

Publikacja dostępna online: http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent?id=39664

Wspomnienia napisane przez bezpośredniego uczestnika wydarzeń we Lwowie w listopadzie 1918 r., człowieka, który był członkiem i organizatorem Komitetu Bezpieczeństwa w ogarniętym walkami mieście.

Napisane bez patosu, od siebie, obalają mity, które narosły wokół obrony Lwowa. Autor ukazuje brak zgody wśród Polaków, niesnanski polityczne, które brały górę nad interesem...

Autorce udało się stworzyć książkę niezwykłą - będącą zarazem pracą dokumentalną i osobistą. Dotyka ona tematyki zupełnie dotąd nieznanej - losów Polaków, którzy po wojnie z różnych przyczyn pozostali na Kresach. Poznajemy różne koleje ich losu, które dzięki umiejętnie prowadzonej narracji układają się w jedną, spójną całość, stają się wspólnym losem całego powojennego pokolenia Polaków we Lwowie.
Dzięki własnym lwowskim korzeniom Anna Fastnacht-Stupnicka nie jest obca w środowisku, które bada i opisuje, losy jej rozmówców pokrywają się z losami jej własnej rodziny, dzięki czemu książka jest bardzo ciepła i czyta się ją doskonale.

Lektura obowiązkowa.

Autorce udało się stworzyć książkę niezwykłą - będącą zarazem pracą dokumentalną i osobistą. Dotyka ona tematyki zupełnie dotąd nieznanej - losów Polaków, którzy po wojnie z różnych przyczyn pozostali na Kresach. Poznajemy różne koleje ich losu, które dzięki umiejętnie prowadzonej narracji układają się w jedną, spójną całość, stają się wspólnym losem całego powojennego...