Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku mnie Kącki wkurzył, bo portret, który sprawił Poznaniowi, mógłby być portretem każdego polskiego miasta i nie było w nim niczego dystynktywnego.

Ale w drugiej części książki odwołuje się więcej do historii i tym mnie kupił. Udało mu się zepsuć mi Małgorzatę Musierowicz. Zauważyłam charakterystyczne cechy tego miasta, które wcześniej wydawały mi się przypadkowe.

Nie podobało mi się to, co czytałam, ale ostatecznie mnie to przekonało.

Na początku mnie Kącki wkurzył, bo portret, który sprawił Poznaniowi, mógłby być portretem każdego polskiego miasta i nie było w nim niczego dystynktywnego.

Ale w drugiej części książki odwołuje się więcej do historii i tym mnie kupił. Udało mu się zepsuć mi Małgorzatę Musierowicz. Zauważyłam charakterystyczne cechy tego miasta, które wcześniej wydawały mi się przypadkowe....

Nie mogę się zdecydować, czy forma i język najnowszej książki Karpowicza mi zaimponowały czy mnie zdenerwowały. Chyba jednak bardziej to drugie - wątek Iwaszkiewiczów pozostawił wielki niedosyt, podobnie jak antyutopijna wizja Polski pod rządami Prawa i Swobody. Bardzo bym sobie życzyła dwóch oddzielnych książek na te tematy.

Nie mogę się zdecydować, czy forma i język najnowszej książki Karpowicza mi zaimponowały czy mnie zdenerwowały. Chyba jednak bardziej to drugie - wątek Iwaszkiewiczów pozostawił wielki niedosyt, podobnie jak antyutopijna wizja Polski pod rządami Prawa i Swobody. Bardzo bym sobie życzyła dwóch oddzielnych książek na te tematy.

To zdecydowanie najlepsza książka 2017 roku. Wzruszyła mnie, zdenerwowała i rozbawiła niezliczoną liczbę razy - tego właśnie szukam w literaturze. Paszport dla Wichy!

To zdecydowanie najlepsza książka 2017 roku. Wzruszyła mnie, zdenerwowała i rozbawiła niezliczoną liczbę razy - tego właśnie szukam w literaturze. Paszport dla Wichy!