Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak szczerze, to zabieranie się za tę książkę akurat w trakcie trwania sesji było naprawdę złym pomysłem. Bo nie da się jej czytać częściowo. Jak już raz sięgniesz, to nie spoczniesz, dopóki nie dobrniesz do ostatniej strony, a wszystkie inne obowiązki czy zajęcia szlag trafia.
Moja siostra przeczytała "Za zamkniętymi drzwiami" przede mną i była tak zachwycona, że i mnie do tego zmusiła. Z początku, przyznaję, dziwiłam się jej podnieceniu. Idealna para zaprasza do siebie znajomych i na każdym kroku udowadnia im, jacy to są idealni. Tak, słowa "idealnie" i "perfekcyjnie" powtarzają się praktycznie bez końca. Oczywiście to napięcie między małżonkami i kompletne porzucenie dawnego życia przez żonę jest podejrzane. No ale cóż... Jej mąż po prostu sprawia wrażenie dążącego do perfekcji za wszelką cenę. I wszystko gra, wydaje mi się, że rozszyfrowałam tę powieść w pierwszym rozdziale.
Ale jest jedna rzecz, która mnie nie dawała mi spokoju.
Dlaczego mężczyzna szukający sobie żony jak z obrazka wybrał kobietę, na której barkach spoczywa odpowiedzialność za młodszą siostrę z zespołem Downa? Przecież to się zupełnie gryzie z idealnie wykreowanym światem państwa Angel.
Kto by przypuszczał, że właśnie to jest kluczem do wszystkiego?

Podoba mi się to, co zresztą już wielokrotnie czytałam w opiniach na temat tej książki - informacje są dawkowane stopniowo, by w krytycznym momencie kompletnie nas zaszokować. Był to o tyle trudny zabieg, że główna bohaterka jest jednocześnie narratorką, a jak to bywa w tego typu przypadkach, już na samym początku poznajemy całe jej życie i wszystkie myśli chodzące jej po głowie. Tu jednak tak nie jest. Może to kwestia tego,że Grace sama przed sobą ukrywa to, co dzieje się w jej domu. Tak czy owak, jestem pod wrażeniem.
Chętnie przeczytałabym podobną historię z punktu widzenia innych osób -koleżanki, chorej siostry, czy choćby samego męża. Nie twierdzę, że oddanie narracji żonie to zły pomysł - wręcz przeciwnie. Dodatkowo twierdzę, że to było postawienie poprzeczki bardzo wysoko.
No i cóż jeszcze napisać...
Czekam na ekranizację :)
A każdego, w kogo ręce trafi ta książka, gorąco zachęcam do przeczytania! Nie zawiedziecie się.

Tak szczerze, to zabieranie się za tę książkę akurat w trakcie trwania sesji było naprawdę złym pomysłem. Bo nie da się jej czytać częściowo. Jak już raz sięgniesz, to nie spoczniesz, dopóki nie dobrniesz do ostatniej strony, a wszystkie inne obowiązki czy zajęcia szlag trafia.
Moja siostra przeczytała "Za zamkniętymi drzwiami" przede mną i była tak zachwycona, że i mnie do...