Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie troszkę za dużo o architekturze kościołów, a za mało o samym jedzeniu, choć czuć, że autora pasjonuje i jedno, i drugie. Poza tym dobrze napisana, ze świetnymi zdjęciami i można z niej wyłowić sporo ciekawych informacji, nie tylko o katedrach.

Jak dla mnie troszkę za dużo o architekturze kościołów, a za mało o samym jedzeniu, choć czuć, że autora pasjonuje i jedno, i drugie. Poza tym dobrze napisana, ze świetnymi zdjęciami i można z niej wyłowić sporo ciekawych informacji, nie tylko o katedrach.

Dużo fachowej wiedzy nt. kawy. Kompleksowa opowieść o kawie speciality. Książka zarówno dla osób, które o kawie nic nie wiedzą (albo myślą, że wiedzą), jak i dla tych, dla których kawa speciality zdaje się nie mieć tajemnic - porządkuje pewne rzeczy w głowie. Momentami miałem wrażenie, że autorka na niektóre tematy się powtarza po parę razy, ale z drugiej strony takie utrwalenie wiedzy jest przydatne. Opis z tyłu książki nie kłamie: to pozycja obowiązkowa na półce każdego kawosza.

Dużo fachowej wiedzy nt. kawy. Kompleksowa opowieść o kawie speciality. Książka zarówno dla osób, które o kawie nic nie wiedzą (albo myślą, że wiedzą), jak i dla tych, dla których kawa speciality zdaje się nie mieć tajemnic - porządkuje pewne rzeczy w głowie. Momentami miałem wrażenie, że autorka na niektóre tematy się powtarza po parę razy, ale z drugiej strony takie...

Chyba z miesiąc czytałem tę kobyłę. To chyba podstawowa wada sagi "Pieśni lodu i ognia". Jest koszmarnie długa.

Nie byłoby w tym nic strasznego, gdyby nie fakt, że 1/3 wątków mogłaby zostać spokojnie wyrzucona do kosza, bo są zwyczajnie nudne.

Ale być może mówię tak, bo znam serial. W "Starciu królów" wprawdzie pojawiają się pewne rozbieżności (w przeciwieństwie do "Gry o tron"), ale póki co są one na razie niewielkie. W kolejnych częściach ponoć robi się pod tym względem ciekawiej.

Zatem będę czytał tego Martina dalej. Ale na razie muszę odsapnąć przy czymś innej. Żeby nie było żadnych wilkorów i smoków.

Chyba z miesiąc czytałem tę kobyłę. To chyba podstawowa wada sagi "Pieśni lodu i ognia". Jest koszmarnie długa.

Nie byłoby w tym nic strasznego, gdyby nie fakt, że 1/3 wątków mogłaby zostać spokojnie wyrzucona do kosza, bo są zwyczajnie nudne.

Ale być może mówię tak, bo znam serial. W "Starciu królów" wprawdzie pojawiają się pewne rozbieżności (w przeciwieństwie do...