Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jest to wybitny thriller, tym bardziej psychologiczny. Wątek jednak jest ciekawy. I czyta sie dobrze.

Nie jest to wybitny thriller, tym bardziej psychologiczny. Wątek jednak jest ciekawy. I czyta sie dobrze.

Powieść "Bezcenny" I i II część, to pierwsza z książek Miłoszewskiego,którą przeczytałam.Polecam tę pozycje wszystkim którzy lubią połączenie przygody, humoru i wątków edukacyjnych. Poza tym akcja tocząca się między innymi w Tatrach, Krakowie, Warszawie pozwala przenosić się w miejsca, które znamy. To również świetna reklama Kalatówek obok których przeszedł nieraz praktycznie, każdy tatrzański piechur.

Powieść "Bezcenny" I i II część, to pierwsza z książek Miłoszewskiego,którą przeczytałam.Polecam tę pozycje wszystkim którzy lubią połączenie przygody, humoru i wątków edukacyjnych. Poza tym akcja tocząca się między innymi w Tatrach, Krakowie, Warszawie pozwala przenosić się w miejsca, które znamy. To również świetna reklama Kalatówek obok których przeszedł nieraz...

Dobrze skonstruowany wątek kryminalny z zaskakującym zakończeniem. Ciekawe postaci detektywa i jego asystentki. Na pewno przeczytam kolejne części. Polecam.

Dobrze skonstruowany wątek kryminalny z zaskakującym zakończeniem. Ciekawe postaci detektywa i jego asystentki. Na pewno przeczytam kolejne części. Polecam.

II Tom z cyklu Pieśni Lodu i Ognia ponownie wciąga czytelnika w świat przemocy, degeneracji i braku jakichkolwiek zasad moralnych. Postanowiłam na tej części zakończyć swoją przygodę z powieścią, ponieważ poziom przemocy, wulgarność języka jakim posługuje się Martin bardzo mnie zmęczył.Przy czym dzieci są bohaterami tego brutalnego cyklu. Oczywiście nie można odmówić kunsztu literackiego Martinowi, jednak epatowanie przemocą, stosowanie wulgaryzmów nie przekonuje mnie. W sumie głównymi bohaterami są dzieci, pojawiają się smoki i całość ma charakter fantasy jednak książka tak jak i serial powinna być zastrzeżona wyłącznie dla dorosłych i to o silnych nerwach i stępionej wrażliwości.

II Tom z cyklu Pieśni Lodu i Ognia ponownie wciąga czytelnika w świat przemocy, degeneracji i braku jakichkolwiek zasad moralnych. Postanowiłam na tej części zakończyć swoją przygodę z powieścią, ponieważ poziom przemocy, wulgarność języka jakim posługuje się Martin bardzo mnie zmęczył.Przy czym dzieci są bohaterami tego brutalnego cyklu. Oczywiście nie można odmówić...

Główni bohaterowie książki Spence Douthit i jego żona Maud to wyjątkowo irytujące postaci. Są leniwi, egoistyczni, nierozgarnięci. Bezwiednie i bezrefleksyjnie poddają się panującej na Biedówkach beznadziei.Caldwell opisał w naturalistyczny i prosty sposób fragment życia i problemów pojawiających się w rodzinach żyjących w ubóstwie po I wojnie światowej w Stanach Zjednoczonych.

Główni bohaterowie książki Spence Douthit i jego żona Maud to wyjątkowo irytujące postaci. Są leniwi, egoistyczni, nierozgarnięci. Bezwiednie i bezrefleksyjnie poddają się panującej na Biedówkach beznadziei.Caldwell opisał w naturalistyczny i prosty sposób fragment życia i problemów pojawiających się w rodzinach żyjących w ubóstwie po I wojnie światowej w Stanach Zjednoczonych.

Gabriel Garcia Marquez jest genialnym pisarzem. W tej niezwykłej i jednak kontrowersyjnej powieści można doświadczyć skrajnych emocji od niesmaku, poprzez smutek, zdziwienie, refleksję, przy czym jest wiele wątków humorystycznych. Zresztą postaci bohaterów są celowo przerysowane paletą wszystkich możliwych wad i zalet, które posiada gatunek ludzki. W ogóle książka ta w zwięzły sposób opisuje historię ludzkości w oparciu o jeden ród. Ojciec rodu Jose Arcadio Buendia założył miasteczko i jak pierwsi ludzie szukał różnych dróg rozwoju i innowacji. Jego syn Aureliano został przywódcą wojennym, a kolejne pokolenia doprowadziły kolej i inne dobra nowoczesności do utworzonej przez jego ojca miejscowości Macondo. Należy zaznaczyć, że historia rodu Buendi opisana jest w sposób bajkowy. Świat ziemski przenika się ze światem duchowym, mistycznym. Historia jest zaszyfrowana w pergaminach. Co oznacza, że naszym życiem nie rządzi przypadek...

Gabriel Garcia Marquez jest genialnym pisarzem. W tej niezwykłej i jednak kontrowersyjnej powieści można doświadczyć skrajnych emocji od niesmaku, poprzez smutek, zdziwienie, refleksję, przy czym jest wiele wątków humorystycznych. Zresztą postaci bohaterów są celowo przerysowane paletą wszystkich możliwych wad i zalet, które posiada gatunek ludzki. W ogóle książka ta w...

Tematyka ciekawa, tym bardziej szkoda,że książka została napisana w sposób prosty i sprawiający wrażenie, że powstała na tzw. "kolanie".

Tematyka ciekawa, tym bardziej szkoda,że książka została napisana w sposób prosty i sprawiający wrażenie, że powstała na tzw. "kolanie".

Po opiniach i wszelkich zachwytach z jakimi spotkałam się przed przeczytaniem "Sklepów cynamonowych" Bruno Schulz'a, muszę się przyznać, że nie podzielam tych opnii. Opowiadania nie trafiły do mnie. Trzeba oddać, że autor charakteryzuje się niesłychanie "lekkim piórem" i tym samym zdolnością opisywania zwykłej prozy życia w sposób poetycki i nad wyraz barwny. Jednak dla mnie na tym kończy się fenomen "Sklepów cynamonowych". Opowiadania do mnie nie przemawiają, może poza tytułowymi "Sklepami cynamonowymi" oraz "Ptakami". Przez przerost formy, zbyt "gęste" opisy, pełne metafor i połączenia jawy ze snem Schulz gubił treść i sens. Jednym słowem brak tego czegoś, co wciągnęłoby mnie w jego świat. Przebrnęłam z trudem przez tych kilkadziesiąt stron. Poza tym atmosfera opowiadań, klimat jaki stworzył jest dla mnie za ciężka i wprowadzała mnie w zły nastrój pomimo, że jest to świat widziany oczyma dziecka.

Po opiniach i wszelkich zachwytach z jakimi spotkałam się przed przeczytaniem "Sklepów cynamonowych" Bruno Schulz'a, muszę się przyznać, że nie podzielam tych opnii. Opowiadania nie trafiły do mnie. Trzeba oddać, że autor charakteryzuje się niesłychanie "lekkim piórem" i tym samym zdolnością opisywania zwykłej prozy życia w sposób poetycki i nad wyraz barwny. Jednak dla...

"Przyjaciel nigdy nie powinien zbyt wysoko oceniać naszych zalet, a wróg powinien przeceniać nasze wady".
Po przeczytaniu najbardziej znanej powieści Mario Puzo muszę przyznać się do skrajnych emocji.Po pierwsze, zaletą jest zwarta fabuła i wartka akcja. Książkę czyta się jednym tchem. Jedyną wadą dla mnie jest ordynarny język, którego używa autor podczas opisywania stosunków damsko-męskich.
Ponadto temat jest ponadczasowy i można śmiało relacje mafijne odnieść do struktur politycznych (z tym, że w polityce zdrajcy itp., nie ponoszą śmierci, a jedynie mogą zostać usunięci na boczny tor). Poza tym kreacja postaci Vito Corleone jako wybitnego stratega i przenikliwego lidera mafii jest genialna. Zaznaczam, że wcześniej nie oglądałam filmu (jakoś nie interesował mnie). Po przeczytaniu książki obejrzałam film. Jestem pod wrażeniem i rozumiem teraz tych, którzy polecali mi tę pozycję przez wiele, wiele lat. Polecam tym, którzy tego jeszcze nie zrobili. Zacznijcie od książki.

"Przyjaciel nigdy nie powinien zbyt wysoko oceniać naszych zalet, a wróg powinien przeceniać nasze wady".
Po przeczytaniu najbardziej znanej powieści Mario Puzo muszę przyznać się do skrajnych emocji.Po pierwsze, zaletą jest zwarta fabuła i wartka akcja. Książkę czyta się jednym tchem. Jedyną wadą dla mnie jest ordynarny język, którego używa autor podczas opisywania...