rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Czytając tę - wydawałoby się nudną lekturę - bawiłam się świetnie! Zdecydowanie nie zgadzam się z twierdzeniem, iż lektury szkolne są mało porywające. Przeciwnie, stanowią obowiązkowe pozycje, które po prostu trzeba przeczytać w swoim życiu, lecz w odpowiednim jego momencie.
Żeby docenić ,,Lalkę" musiałam odczekać trzy lata od czasu kiedy ta książka była moją lekturą obowiązkową.
Zabierając się za rozważanie (bo zbyt szybko nie można jej pochłaniać!) tej arcyciekawej powieści, należy mieć ogólne pojęcie o historii Polski.
Niezwykły klimat panujący w sklepie Wokulskiego, poczciwość Rzeckiego i dualizm głównego bohatera sprawiły, że po odłożeniu przeczytanej już książki, nie zapomnę jej. Ba, zawsze będę zastanawiać się jak wyglądały dalsze losy Wokulskiego... Moim zdaniem optymistycznie, zasłużył na to :)

Czytając tę - wydawałoby się nudną lekturę - bawiłam się świetnie! Zdecydowanie nie zgadzam się z twierdzeniem, iż lektury szkolne są mało porywające. Przeciwnie, stanowią obowiązkowe pozycje, które po prostu trzeba przeczytać w swoim życiu, lecz w odpowiednim jego momencie.
Żeby docenić ,,Lalkę" musiałam odczekać trzy lata od czasu kiedy ta książka była moją lekturą...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Po Dowód sięgnęłam właściwie przez przypadek. Kiedy byłam w bibliotece, szukałam kolejnej pozycji zaliczającej się do literatury faktu lub biografii. Ostatnimi czasy czytam tego typu testy, gdyż mam ochotę odpocząć od świata istniejącego jedynie w głowie pisarek fantasy, czy też romansów. Ponadto, chcę dowiedzieć się czegoś nowego - poznać opinię na temat dziedzin, w których sama nie mam doświadczenia, pozyskać wiedzę, jakiej normalnie nie mogę zdobyć.

Eben Alexander nigdy nie był zawodowym pisarzem (nie licząc prac naukowych, jakich popełnił około dwustu), jednak zdołał stworzyć wartościową lekturę dla niedowierzających w życie po życiu oraz balsam dla duszy skierowany do osób, których bliscy przebywają w stanie śpiączki. Ten ceniony neurochirurg - wykładający przez kilkanaście lat na Harvardzie - całkowicie zmienił swoje podejście do kwestii metafizycznych. Uwierzył w istnienie Boga i głębszy sens naszego ludzkiego życia, a wręcz zapragnął przekazać te cenne spostrzeżenia innym.

Już od pierwszych stron książki Eben daje się poznać czytelnikowi jako osoba niezwykle interesująca - opowiada o latach młodości, kiedy to wraz z przyjaciółmi podbijał przestworza ze spadochronem na plecach. Opowieści o rozwijaniu owej pasji oraz przytaczanie niebezpiecznych przygód pozwalają poznać autora. Staje się on bliższy czytelnikowi. Taką samą funkcję pełni sposób narracji - pierwszoosobowy.

Z każdym kolejnym rozdziałem Dowodu, lekarz wtajemnicza czytelnika w swą opowieść - trwającą tydzień śpiączkę. Nakreśla również najistotniejsze cechy choroby, jaka zaatakowała jego mózg. Omawia wstrząsające statystyki dotyczące wyleczalności. Czytelnik sam - drogą dedukcji - zaczyna zauważać, iż wyjście autora z choroby było istnym cudem.

Eben bardzo obrazowo i dokładnie opisuje zaświaty. Z pełnym zaangażowaniem tłumaczy odbiorcy odmienność percepcji, jaka występuje po ,,tamtej stronie". Porusza zagadnienie upływu czasu, który ,,tam" zdaje się działać na całkiem odmiennych zasadach. Mało tego, prezentuje różne obrazy świata, w którym dane było mu trwać aż siedem dni. Dzięki jego plastycznym opisom niemal słyszymy muzykę Tunelu, dostrzegamy jasność Kuli, jaka umieszczona była wewnątrz Jądra. Autor Dowodu bardzo wiele czasu poświęca także na charakterystykę Dziewczyny na Skrzydle Motyla, której pochodzenie poznajemy dopiero na ostatnich kartach książki. Sam Eben dopiero po jakimś czasie od wyjścia ze stanu śpiączki łączy fakty, rozpoznaje w spotkanej dziewczynie kogoś bardzo bliskiego jego sercu...

Zdecydowanie polecam tę książkę wszystkim, którzy tak, jak ja interesują się życiem pozaziemskim, ale również osobom niedowierzającym. Tym chyba szczególnie... Dowód pozwoli Wam odnaleźć inne spojrzenie na sprawy, jakie do tej pory dla Was nie istniały lub były odkładane na później. Fakt, iż wspomnienia napisane są przez lekarza - na ogół człowieka wierzącego tylko w to, co jest w stanie sam zbadać za pomocą ziemskiej aparatury - wywołuje jeszcze silniejsze dreszcze grozy i pozwala po prosu uwierzyć...

Po Dowód sięgnęłam właściwie przez przypadek. Kiedy byłam w bibliotece, szukałam kolejnej pozycji zaliczającej się do literatury faktu lub biografii. Ostatnimi czasy czytam tego typu testy, gdyż mam ochotę odpocząć od świata istniejącego jedynie w głowie pisarek fantasy, czy też romansów. Ponadto, chcę dowiedzieć się czegoś nowego - poznać opinię na temat dziedzin, w...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Zdecydowałam się przeczytać tę książkę gdyż chciałam odpocząć od literatury kobiecej, którą wypożyczałam regularnie. Miałam ochotę dowiedzieć się czegoś ciekawego na temat obcej kultury, przenieść się hen daleko, by obserwować odmienne zwyczaje.
To właśnie zapewnia nam ta książka - nie zawiodłam się - Paulina Wilk idealnie opisuje (szczegółowo)życie hindusów. Nie ocenia tego, co widzi, a wiernie przelewa na papier.
Dla mnie jednak książka ta była nieco zbyt ,,ducha", lubię publikacje, w których pisarz przemyca swoje poglądy i własny punkt widzenia na daną sytuację, zachowanie otaczających osób.
,,Lalki w ogniu"" polecam osobom lubującym się w książkach możliwość jak najmniejsze subiektywnych - to zdecydowanie dla Was!

Zdecydowałam się przeczytać tę książkę gdyż chciałam odpocząć od literatury kobiecej, którą wypożyczałam regularnie. Miałam ochotę dowiedzieć się czegoś ciekawego na temat obcej kultury, przenieść się hen daleko, by obserwować odmienne zwyczaje.
To właśnie zapewnia nam ta książka - nie zawiodłam się - Paulina Wilk idealnie opisuje (szczegółowo)życie hindusów. Nie ocenia...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Po przeczytaniu ,,Trzy metry nad niebem" wiedziałam, że muszę sięgnąć po drugą część powieści!
Jestem nią zachwycona tak, jak i poprzednią. Pełna włoskiego temperamentu, regionalnych potraw oraz pomysłowych przygód.
Głównym bohaterem jest Step, który wraca ze Stanów, gdzie wyjechał, by uciec od życia i trosk. Mierzy się jednak z przeszłością i postanawia ułożyć sobie życie od nowa. Czasem jednak wspomina dawne, minione chwile i daje się ponieść chwili. Wraca do przeszłości, do osób, które znał kiedyś. Jednak również żyje całkiem nowym życiem.

Po przeczytaniu ,,Trzy metry nad niebem" wiedziałam, że muszę sięgnąć po drugą część powieści!
Jestem nią zachwycona tak, jak i poprzednią. Pełna włoskiego temperamentu, regionalnych potraw oraz pomysłowych przygód.
Głównym bohaterem jest Step, który wraca ze Stanów, gdzie wyjechał, by uciec od życia i trosk. Mierzy się jednak z przeszłością i postanawia ułożyć sobie życie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Wprost idealna na wakacyjne, leniwe, słoneczne dni. Pełna przygód opowieść o miłości Babi i Stepa oraz Palliny i Pola.
Włoskie postaci, opis przygód dziewczyn pochłonęły mnie tak bardzo, że przeczytałam książkę w kilka dni. Zakończenie bardzo mnie zdziwiło, gdyż jest oryginalne i zmusza do przeczytania kolejnej części.

Wprost idealna na wakacyjne, leniwe, słoneczne dni. Pełna przygód opowieść o miłości Babi i Stepa oraz Palliny i Pola.
Włoskie postaci, opis przygód dziewczyn pochłonęły mnie tak bardzo, że przeczytałam książkę w kilka dni. Zakończenie bardzo mnie zdziwiło, gdyż jest oryginalne i zmusza do przeczytania kolejnej części.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka o miłości, której zakończenia nie można nazwać klasycznym, nudnym czy przewidywalnym.
Historia dwojga zakochanych ludzi, którzy spędzili wspólnie dzieciństwo, leczenie nie mogli być razem ze względu na swe charaktery, pomału przeradza się w opis życia zagubionej dziewczynki, która została opuszczona przez matkę.
Zaskakujący, choć szczęśliwy koniec dzieła wprawił mnie w dobry humor, gdyż przeczytałam kolejną godną podziwu książkę!

Książka o miłości, której zakończenia nie można nazwać klasycznym, nudnym czy przewidywalnym.
Historia dwojga zakochanych ludzi, którzy spędzili wspólnie dzieciństwo, leczenie nie mogli być razem ze względu na swe charaktery, pomału przeradza się w opis życia zagubionej dziewczynki, która została opuszczona przez matkę.
Zaskakujący, choć szczęśliwy koniec dzieła wprawił...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Bardzo przyjemnie czytało mi się tę powieść. Wydawała mi się książką wręcz momentami filozoficzna. Zachwycały mnie opisy zachowań zwierząt oraz wciągała mnie sama akcja. Ciekawiłam się, jak zakończy się ,,Życie Pi". Jednak momentami czytanie mi się dłużyło, gdyż akcja rozgrywała się cały czas na łodzi, nie było znacznych zwrotów akcji.

Bardzo przyjemnie czytało mi się tę powieść. Wydawała mi się książką wręcz momentami filozoficzna. Zachwycały mnie opisy zachowań zwierząt oraz wciągała mnie sama akcja. Ciekawiłam się, jak zakończy się ,,Życie Pi". Jednak momentami czytanie mi się dłużyło, gdyż akcja rozgrywała się cały czas na łodzi, nie było znacznych zwrotów akcji.

Pokaż mimo to


Na półkach:

,,Pat ze Srebrnego Gaju" zdecydowanie nie zawiodła mnie. Myślałam, że Lucy Mount Montgomery nie napisała nic tak pięknego, poza serią o Ani z Zielonego Wzgórza. Jednak czytając o losach Patrycji, zmieniłam zdanie. Każda powieść autorki jest niesamowita.
Książka ta bardzo mnie wciągnęła, przeczytałam ją w dosłownie trzy wieczory. Monetami wzruszająca, czasem zabawna. Przedstawia losy dziewczynki, która kocha. Miłość jest jej największym autem. Potrafi kochać swój dom, kwiaty, koty, przyjaciół i całą rodzinę. Niestety smutne wydarzenia również nie omijają Pat, a wtedy pełna życia bohaterka dorasta i staje się dojrzalsza. Nigdy jednak nie przestaje być wrażliwą marzycielką.

,,Pat ze Srebrnego Gaju" zdecydowanie nie zawiodła mnie. Myślałam, że Lucy Mount Montgomery nie napisała nic tak pięknego, poza serią o Ani z Zielonego Wzgórza. Jednak czytając o losach Patrycji, zmieniłam zdanie. Każda powieść autorki jest niesamowita.
Książka ta bardzo mnie wciągnęła, przeczytałam ją w dosłownie trzy wieczory. Monetami wzruszająca, czasem zabawna....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

,,Rose de Vallenord" wciągnęła mnie jeszcze bardziej, niż poprzednia część opowieści o Róży. Jeszcze więcej tajemnic, opisów Paryża oraz nowe postacie. Nie sposób było się oderwać od czytania, kiedy jednak się już udawało, myślami ciągle powracałam do przeżyć Róży oraz Niny i z utęsknieniem czekałam na chwilę, gdy znów otworzę tę, jakże ciekawie napisaną, powieść.

,,Rose de Vallenord" wciągnęła mnie jeszcze bardziej, niż poprzednia część opowieści o Róży. Jeszcze więcej tajemnic, opisów Paryża oraz nowe postacie. Nie sposób było się oderwać od czytania, kiedy jednak się już udawało, myślami ciągle powracałam do przeżyć Róży oraz Niny i z utęsknieniem czekałam na chwilę, gdy znów otworzę tę, jakże ciekawie napisaną, powieść.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Zafascynowana serią książek o Ani Shirley, postanowiłam sięgnąć i po tą opowieść, gdyż to właśnie wydanie znalazłam w swojej domowej biblioteczce. Historia Joanny zachwyciła mnie równie mocno, co ukochana seria ,,Ania z zielonego wzgórza".
Dojrzała już kobieta, Joanna, traktowana w rodzinie jako osoba niezwykle ugodowa, często była ograniczana przez najbliższych. Postanowiła jednak się zbuntować i rozpocząć życie od nowa, by wykorzystać czas, jaki jej pozostał... Niezwykła opowieść, przedstawiająca walkę o wolność słowa, decyzji oraz własny charakter.

Zafascynowana serią książek o Ani Shirley, postanowiłam sięgnąć i po tą opowieść, gdyż to właśnie wydanie znalazłam w swojej domowej biblioteczce. Historia Joanny zachwyciła mnie równie mocno, co ukochana seria ,,Ania z zielonego wzgórza".
Dojrzała już kobieta, Joanna, traktowana w rodzinie jako osoba niezwykle ugodowa, często była ograniczana przez najbliższych....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Kilkakrotnie przeczytałam tę powieść, rzekomo przeznaczoną głównie dla dzieci i młodzieży. Tak na prawdę uważam, że osoba w każdym wieku mogłaby po nią sięgnąć. Bez wątpienia opowieść o rudej, wrażliwej sierocie jest bardzo wzruszająca, ale także posiada elementy humorystyczne. Zdecydowanie wciągająca i napisana przystępnym, lecz nie banalnym, językiem.

Kilkakrotnie przeczytałam tę powieść, rzekomo przeznaczoną głównie dla dzieci i młodzieży. Tak na prawdę uważam, że osoba w każdym wieku mogłaby po nią sięgnąć. Bez wątpienia opowieść o rudej, wrażliwej sierocie jest bardzo wzruszająca, ale także posiada elementy humorystyczne. Zdecydowanie wciągająca i napisana przystępnym, lecz nie banalnym, językiem.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Niezwykle wciągające połączenie historii dwóch podobnych do siebie kobiet- Niny, żyjącej w czasach współczesnych, historyczki mieszkającej w Polsce oraz Róży- nieżyjącej już malarki, zamieszkującej dziewiętnastowieczny Paryż.
Obie mimo, iż funkcjonują w zupełnie innych czasach, wykonują inne zawody, są niezwykle podobne pod względem charakteru oraz klejów losu. Róża, jak i Nina w dzieciństwie niedoceniane, sterowane przez matki, wchodzą w dorosłe, samodzielne a także pasjonujące życie.
Bardzo podobało mi się to, iż rozdziały opisujące życie każdej z bohaterek następowały cyklicznie po sobie, co drugi.
Styl oraz język, jak dla mnie był idealny, z jednym zastrzeżeniem- lubię trochę bardziej obszerne opisy.

Niezwykle wciągające połączenie historii dwóch podobnych do siebie kobiet- Niny, żyjącej w czasach współczesnych, historyczki mieszkającej w Polsce oraz Róży- nieżyjącej już malarki, zamieszkującej dziewiętnastowieczny Paryż.
Obie mimo, iż funkcjonują w zupełnie innych czasach, wykonują inne zawody, są niezwykle podobne pod względem charakteru oraz klejów losu. Róża, jak i...

więcej Pokaż mimo to