Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Poza czasem" to debiut literacki pani Alexandry Monir. I jak to z debiutami bywa, czasami są genialne i zyskują rzesze fanów na całym świecie, a czasmi giną w otchłaniach księgarni, zapomniane przez świat. O "Poza czasem" mówiono i pisano bardzo dużo, zachwalano ją na każdym kroku. Po przeczytaniu opisu byłam wniebowzięta - zapowiadał się cudowny wątek romantyczny i ciekawa fabuła z elementami fantastyki. Zastanawiałam sie nawet nad jej kupnem, ale na szczęście książka została szybko zakupiona przez miejscową bibliotekę, więc nie wydałam niepotrzebnie pieniędy.
Co mogę powiedzieć o książce? Jedno wielkie rozczarowanie. Nijacy bohaterowie, nijakie dialogi, nijaka, niewciągająca fabuła. Liczyłam, że książkę może jeszcze ocalić wątek romantyczny. Niestety, przeliczyłam się. Moja przygoda z "Poza zcasem" skończyła się właśnie po pierwszej wspólnej scenie przyszłej pary. Bohater męski zdecydowanie nie miał w sobie tego czegoś, co mają chociażby Jace, Will, Jem, Cztery, Alex, Patch, Carter czy nawet Sylvain. Był całkowitą porażką, a pierwsza myśl, jaka nasunęła mi się po jego wypowiedzi to: "ciapa i nieudacznik".
"Poza czasem" to ksążka, której na pewno nie polecę znajomym, aczkolwiek mogą istnieć osoby, którym przypadnie do gustu. Przecież każdemu z nas podoba się coś innego. Jednakże czytelnicy, którzy oczekują, że ta książka ich wciągnie i oczaruje, muszą liczyć się z rozczarowaniem.

"Poza czasem" to debiut literacki pani Alexandry Monir. I jak to z debiutami bywa, czasami są genialne i zyskują rzesze fanów na całym świecie, a czasmi giną w otchłaniach księgarni, zapomniane przez świat. O "Poza czasem" mówiono i pisano bardzo dużo, zachwalano ją na każdym kroku. Po przeczytaniu opisu byłam wniebowzięta - zapowiadał się cudowny wątek romantyczny i ...

Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki i pierwszy raz miałam problem z oceną powieści. Dużym plusem z pewnością jest to, że książkę bardzo szybko i w miarę przyjemnie się czyta. Stanowi lekką lekturę na zimowe wieczory. Wątek z przemianą w tygrysa i całą klątwą też jest w miarę ciekawy i inny. Akcja miejscami staje się naprawdę interesująca, niektóre momenty śmieszą, a przeniesie miejsca wydarzeń do Indii stwarza specyficzny klimat, trochę oderwany od rzeczywistości.
Jednak książka ta z pewnością posiada też kilka wad i niedociągnieć. Już na poczatku miałam wrażenie, że dialogi między bohaterami są sztuczne, a niektóre opisy wymuszone i zbyt obszerne. Niestety sytuacja ta nie uległa zmianie i trzeba było przywyknąć do tej miejscami sztucznej narracji.
W książce pełno tez było uniwersalnych wątków i zdarzeń, które wielokrotnie poajwiały się już w filmach czy innych powieściach. Dużą niewiadomą była też postać głównej bohaterki, której czasami udawało się powiedzieć i zrobić coś z sensem, ale bardzo często zachowywała się jak naiwna idiotka i zwyczajnie irytowała czytelnika. Wątek, czy też trójkąt miłosny, bo nie wiem jak potoczą sie dalsze losy bohaterów, też był miejscami dziwny i jakiś taki nierealny, że już nie wspomnę o zachowaniu postaci w niego zamiesznych, które było - nie wiem jak to nazwać - infantylne, dzicinne, idiotyczne, bezmyślne, pozbawione sensu?
Podsumowując, nie jest to książka idelana i z pewnością nie znajdzie się w pierwszej dziesiątce moich ulubionych powieści, ale myslę, że sięgne po następną część, żeby zobaczyć, co wydarzy się dalej i pewnie wtedy podejmę ostateczną decyzje odnośnie tej serii.

Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki i pierwszy raz miałam problem z oceną powieści. Dużym plusem z pewnością jest to, że książkę bardzo szybko i w miarę przyjemnie się czyta. Stanowi lekką lekturę na zimowe wieczory. Wątek z przemianą w tygrysa i całą klątwą też jest w miarę ciekawy i inny. Akcja miejscami staje się naprawdę interesująca, niektóre momenty śmieszą, a...

"Niektórzy faceci patrzą na ciebie, jakby chcieli seksu. Jace patrzy na ciebie, jakbyście już uprawiali seks, było świetnie, a teraz jesteście tylko przyjaciółmi... choć ty chcesz czegoś więcej." I jak tu nie kochać Jace'a? :D

Opinię piszę po dwukrotnym przeczytaniu książki. Za pierwszym razem pochłonęłam ją praktycznie jednym tchem i zaraz zabrałam się za trzecią część. Za drugim też nie potrafiłam się nią rozkoszować i po upływie wieczoru śledziłam już ostatnie strony. Za każdym razem książka była tak samo genialna. Teraz, kiedy wiedziałam nie tylko, co wydarzy się za chwilę, ale także w następnych częściach, nie martwiłam się aż tak rozwojem akcji i tym, czy moi ulubieni bohaterzy przeżyją. Dzięki temu skupiłam się na innych aspektach, takich jak relacje między bohaterami oraz na ich jakże genialnych tekstach i powiedzonkach.
Oczywiście mistrzem słów i ciętych ripost jest bezapelacyjnie Jace. Uwielbiam jego sarkazm, ironię, arogancję, poczucie humoru, charakter, zachowanie, uczcia do Clary... itd, itd. Nawet w najgorszych momentach potrafił mnie rozśmieszyć. Trzeba przyznać, że Jace często bywa chamski, ale nigdy nie okrutny i właśnie chyba to kochają w nim wszystkie fanki książek, nie wykluczając mnie.
Myślę, że osób które przeczytały pierwszą część nie trzeba zachęcać do dalszego czytania, bo już dawno zakochały się w tej serii a osobom, które jeszcze nie zostały wciągnięte w świat Nocnych Łowców gorąco polecam udanie się do biblioteki.

"Niektórzy faceci patrzą na ciebie, jakby chcieli seksu. Jace patrzy na ciebie, jakbyście już uprawiali seks, było świetnie, a teraz jesteście tylko przyjaciółmi... choć ty chcesz czegoś więcej." I jak tu nie kochać Jace'a? :D

Opinię piszę po dwukrotnym przeczytaniu książki. Za pierwszym razem pochłonęłam ją praktycznie jednym tchem i zaraz zabrałam się za trzecią część....