Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsza z całej serii. Bardzo polubiłam Atlasa jako postać i jako ojca. Uważam jednak, że pomysł na sagę niesamowity, lecz wykonanie już gorsze. Książki mogły być dużo ciekawsze.

Najlepsza z całej serii. Bardzo polubiłam Atlasa jako postać i jako ojca. Uważam jednak, że pomysł na sagę niesamowity, lecz wykonanie już gorsze. Książki mogły być dużo ciekawsze.

Przede wszystkim muszę przyznać, że książkę czyta się szybko z uwagi na język, jakim jest napisana. To co dla europejskich, w tym polskich czytelników może stanowić utrudnienie to czterdzieści dwa komplety japońskich imion i nazwisk, które często brzmią podobnie lub sylabowo się podobnie układają, przez co można mieć problem z połapaniem się kto jest kim. Ja przykładowo do samego końca z pamięci mogłam wyrecytować może dwa, może trzy nazwiska, ze zdolnością przypisania ich do konkretnej postaci oczywiście.

Co do samej fabuły, ujawnia się tu rzecz jasna dalekowschodnie okrucieństwo (jak to ma miejsce w wielu tego typu dziełach, również tych związanych z kinematografią). Mnie skręcało jak czytałam opis sceny z oślepianiem kogoś za pomocą kciuka i środkowego palca.

Nie do końca przemawia do mnie za to wytłumaczenie idei programu i gdybym coś takiego usłyszała na miejscu bohaterów, stwierdziłabym, że to musi być nic innego jak gówno prawda. Co prawda kwestia machinalnej utraty zaufania do kolegów i koleżanek z klasy, nawet tych najbliższych jest istotna i dobrze rozwinięta, ale jej wykorzystanie jako tarczy przeciwko ewentualnemu zamachowi stanu to już, jak dla mnie, za dużo.

Zabrakło mi również szerszego opisu, w jaki sposób działa samo państwo, co istotnie było bardzo interesujące.

Niemniej jednak uważam książkę za godną polecenia jako wakacyjne czytadełko, a przecież i takich czasem potrzeba.

Przede wszystkim muszę przyznać, że książkę czyta się szybko z uwagi na język, jakim jest napisana. To co dla europejskich, w tym polskich czytelników może stanowić utrudnienie to czterdzieści dwa komplety japońskich imion i nazwisk, które często brzmią podobnie lub sylabowo się podobnie układają, przez co można mieć problem z połapaniem się kto jest kim. Ja przykładowo do...

Książka bardzo lekka, zdecydowanie nie-horror. Do połknięcia w dwa wieczory.

Książka bardzo lekka, zdecydowanie nie-horror. Do połknięcia w dwa wieczory.