Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biłam się z myślami, jaką dać ocenę tej książce. Wciąż mam wrażenie, że jednak zawyżyłam i powinno być 5 gwiazdek. Ale... Ponieważ wybrałam tę pozycję dla odmóżdżenia po ciężkiej lekturze i w zasadzie dostałam to czego oczekiwałam, niech będzie 6 gwiazdek. Czas pokaże, czy cokolwiek z niej zostanie ze mną na dłużej.
Jakie były moje wrażenia podczas czytania? Cały czas nie odstępowało mnie uczucie, że główny bohater męski to w rzeczywistości kobieta. W sensie jego przemyśleń, wypowiedzi, wrażliwości. A może jest wielu takich mężczyzn, tylko brak ich w moim życiu. Tego też nie wykluczam. W każdym razie czułam się czasem zażenowana jego drążeniem i analizowaniem sytuacji. Jakbym czytała swój pamiętnik ze szkolnych lat. A może jestem już za stara na taką formę "romansu".

Biłam się z myślami, jaką dać ocenę tej książce. Wciąż mam wrażenie, że jednak zawyżyłam i powinno być 5 gwiazdek. Ale... Ponieważ wybrałam tę pozycję dla odmóżdżenia po ciężkiej lekturze i w zasadzie dostałam to czego oczekiwałam, niech będzie 6 gwiazdek. Czas pokaże, czy cokolwiek z niej zostanie ze mną na dłużej.
Jakie były moje wrażenia podczas czytania? Cały czas nie...

Pierwszy raz czytałam "Tajemniczego przybysza" jakieś dwadzieścia lat temu. Namawiał mnie do tej książki już wcześniej tata, ale być może nie byłam jeszcze na nią gotowa. Przeczytałam będąc w liceum i wywarła na mnie ogromne wrażenie. Przez wszystkie te lata ciągle miałam jej fragmenty w głowie. Teraz postanowiłam ją sobie odświeżyć - a rzadko kiedy czytam coś powtórnie.
Do autora nie byłam przekonana w młodości - "Przygody Tomka Sawyera" poznałam we fragmentach i wcale mnie nie urzekły, a wręcz zniechęciły do autora (być może teraz doceniłabym inne jego dzieła, kto wie?). Ale "Tajemniczy przybysz" okazał się zupełnie inny. Dziś, po ponownym przeczytaniu, moje uczucia nieco do niego osłabły, choć wciąż oceniam wysoko i swojej oceny sprzed lat nie zmienię tutaj, bo w zasadzie to m.in. on ukształtował mój gust czytelniczy - szukałam książek w podobnym klimacie i wciąż bardzo takie lubię.

Pierwszy raz czytałam "Tajemniczego przybysza" jakieś dwadzieścia lat temu. Namawiał mnie do tej książki już wcześniej tata, ale być może nie byłam jeszcze na nią gotowa. Przeczytałam będąc w liceum i wywarła na mnie ogromne wrażenie. Przez wszystkie te lata ciągle miałam jej fragmenty w głowie. Teraz postanowiłam ją sobie odświeżyć - a rzadko kiedy czytam coś powtórnie....

Jak po przeczytaniu pierwszej części zupełnie nie rozumiałam jej fenomenu i wysokiej oceny, tak druga część wydała mi się lepsza, a trzecia, muszę przyznać, zdecydowanie podobała mi się najbardziej.
Owszem, gdzieś po środku trochę mnie zaczęła nużyć, ale ogólnie była fajną mieszanką scen zabawnych, wzruszających, a czasem nawet zaskakujących - choć w zasadzie tych ostatnich nie było wiele. W zasadzie fabułę dało się bardzo łatwo przewidzieć. Co nie zmienia faktu, że "Moje serce w dwóch światach" czytało mi się lekko i z trudem odkładałam ją na bok.
Chociaż nie jestem miłośniczką tego typu literatury, nie żałuję, że przeczytałam tę serię.

Jak po przeczytaniu pierwszej części zupełnie nie rozumiałam jej fenomenu i wysokiej oceny, tak druga część wydała mi się lepsza, a trzecia, muszę przyznać, zdecydowanie podobała mi się najbardziej.
Owszem, gdzieś po środku trochę mnie zaczęła nużyć, ale ogólnie była fajną mieszanką scen zabawnych, wzruszających, a czasem nawet zaskakujących - choć w zasadzie tych ostatnich...