Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Uczeń nekromanty" E.Raj

Od zawsze czytanie książek jest moją pasją, lecz nigdy nie ciągnęło mnie do podzielenia się na forum publicznym moimi przemyśleniami na temat książek jakie czytam. Czemu zrobię to tym razem? Sam nie wiem. Może tego właśnie potrzeba? Ale do rzeczy!

Książka ta trafiła do mnie za poleceniem znajomej. Ponoć ciekawa i świat super, bohaterowie fajni. Pomyślałem sobie czemu nie. Spróbuje. Książkę kupiłem w pewnej dość popularnej księgarni i zabrałem ja ze sobą na urlop. Sam opis zamieszczony na tylnej okładce był bardzo obiecujący. Prolog wywołał we mnie spore zaskoczenie. Nie spotkalem się wcześniej z tak mocnym wstępem a szkoda. Ten konkretny rozbudził we mnie ciekawość co to też się będzie działo dalej! A dalej dzieje się bardzo dużo i szczegółowo.

Pierwsza część książki ( przed nastaniem plagi) wprowadza nas w świat przedstawiony. Opisuje głównego bohatera, jego dzieciństwo, relacje z rodziną i otoczeniem. Opowiada o jego planach, ambicjach i opisuje jego dość trudny charakter. Norgal bo tak na mu na imię, jest zupełnie inny niż typowi bohaterowie powieści. Ciężko nazwac go bohaterem pozytywnym choć osobiście też nie traktuje go jako typowego złego zwyrodnialca. Jego egoistyczne zachowanie podsycane podszeptami gniewu sprawia że bierze to czego chce choć miewa przejawy dobroci. By spełnić swoje cele gotów jest poświęcać innych nawet bliskich choć potrafi oszczędzać i ratować życie. Opiekować się i dawać nadzieję. Jednym słowem Norgal to postać zagadka, której losy zdecydowanie przykuwaja uwagę czytelnika. Następnym aspektem jaki poznajemy w pierwszej części jest sytuacja polityczna. Osoba Króla, jego polityka i decyzje, które nie koniecznie wpływają dobrze na interesy państwa. Poznajemy syllon jako państwo któremu przez źle podjęte decyzje nie wiedzie się najlepiej. A osoby które widza co się dzieje znajdują się z dala od dworu i władcy. Kolejna sprawa to religia. Najpopularniejsza w syllonie jest ta Pana światłości. Wraz z siostrami światłości szerzą wiarę w dobrego i kochanego Boga. Lecz pytanie czy faktycznie tak dobrego jak panuje przekonanie? Jego odwiecznym adwersarzem jest Pan Ciemności, którego kult przez decyzje polityczne w przeszłości został skazany na potępienie. Jego wyznawcy, kapłani i nekromanci musieli uciekać lub ukryć się przed światem pod groźbą śmierci. Istnieją też mnisi z zakonu, którzy wierzą, że bogowie nie są odpowiedzialni za dar magii A tylko przypisują to sobie, żerując na swych wyznawcach niczym pasożyty. Poznajemy też samą stolicę Syllonu. Dzielnice bogate, biedne, popularne i takie w które najlepiej się nie zapuszczać. Na chwile wejdziemy też do rozległych kanałów owego miasta. Po przebrnieciu przez pierwsza część (A ma ona blisko 500 stron) i zapoznaniu się z tym wszystkim o czym wspomniałem jak i wieloma aspektami o których nie napisałem słowa, przychodzi czas na wybuch plagi.

W drugiej części książki akcja rozpędza się niczym pociąg nie dając ani chwili wytchnienia. Pędzi do przodu odkrywając karty tajemnicy. Rozwiązuje zagadki które mi osobiście nie dawały spokoju od momentu ich pojawienia się oraz daje nam nowe tajemnice. Bohaterowie w drugiej części odkrywają swoją mroczną przeszłość. Każdy tutaj ma swój sekret i druga twarz. Jest to niezwykle emocjonujące gdyż nawet Ci najmniej podejrzani okazują się kimś zupełnie innym. Sam pomysł plagi również wart jest uwagi. Jak do niej doszło, czym jest i jak wpływa na ludzi. Z początku pomyślałem "banał" lecz im dalej zagłębiałem się w fabule tym bardziej byłem przekonany o niezwykłości tego zjawiska jak i pomysłu Autorki. Ostatnie rozdziały zostawiły mnie z dużym niedosytem. Zamykając książkę czułem się troszkę jakby ktoś wyłączył mi film w połowie oglądania. Jak wiadomo 2 tom przygód Norgala już niebawem więc czekam niecierpliwie kiedy będę mógł położyć na nim swoje rączki.

Chciałbym też wspomnieć nieco o bohaterach pobocznych. Ci znajdujący się na drugim jak i trzecim planie opowieści są napisane równie sprawnie co główny bohater. Mają swoje wyraźne osobowości, historię, tragedię, lęki, plany i marzenia. Są barwni i ciekawi. Są czasami równie intrygujący co sam Norgal A nierzadko ich losy ciekawiły mnie bardziej niż protagonisty. Wielu z nich wciąż ukrywa swoje sekrety i czekam niecierpliwie na ich rozwiązanie które, mam nadzieję, ukaże się już w następnym tomie.

Sam świąt jak wspomniałem wcześniej jest opisany bardzo szczegółowo pod wieloma względami. Został przygotowany starannie i z pomysłem. Na pochwałę na pewno zasługuje system obrany do określania potencji magicznej studentów, podział na nietypowe szkoły magii jak i pomysły w jej wykorzystaniu. Choć mam wrażenie, że autorka jeszcze nie powiedziała nam wszystkiego w tym temacie.

Historia zawarta w uczniu nekromanty porusza też bardzo trudne zagadnienia i tematy co dodatkowo umila czytanie. A sam główny nurt histori jest niesamowity i wart spędzonych z książka godzin. Co najlepsze autorka zostawiła nam na deser rozdział dodatkowy który możemy za darmo pobrać po przeczytaniu książki (zawiera spoilery). A gdyby tego wam było mało 15 września wychodzi kolejny darmowy rozdział!! Zdecydowanie E.Raj wie jak zatrzymać przy sobie czytelników!

W skrócie uważam ten debiut za bardzo obiecujący i czekam niecierpliwie na kolejny tom historii z nadzieją że nie będzie też ostatnim. Jeśli chcecie poznać bliżej tajniki i sekrety nekromantów i przeżyć niesamowitą przygodę w brudnym moralnie wątpliwym świecie dark fantasy to książka zdecydowanie dla Was! Kto wie, może będzie to kolejna historia która wylądują obok największych i najbardziej kultowych książek Fantasy na świecie? Autorce jak i czytelnikom życzę tego z całego serca.!

"Uczeń nekromanty" E.Raj

Od zawsze czytanie książek jest moją pasją, lecz nigdy nie ciągnęło mnie do podzielenia się na forum publicznym moimi przemyśleniami na temat książek jakie czytam. Czemu zrobię to tym razem? Sam nie wiem. Może tego właśnie potrzeba? Ale do rzeczy!

Książka ta trafiła do mnie za poleceniem znajomej. Ponoć ciekawa i świat super, bohaterowie fajni....

Książka napisana lekkim językiem więc czyta się szybko. Lecz treść jest szokująca! Warto się zapoznać i uważać na siebie. Polecam każdemu i czekam na ciąg dalszy ;)

Książka napisana lekkim językiem więc czyta się szybko. Lecz treść jest szokująca! Warto się zapoznać i uważać na siebie. Polecam każdemu i czekam na ciąg dalszy ;)