Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Olbrzymią zaletą sag rodzinnych jest to, że są pewnego rodzaju drzwiami do bardzo pełnego świata. Poznajemy rodzinę jako całość, dorastamy z bohaterami, zżywamy się z nimi, zagłębiamy się w relacje między rodzicami, dziećmi, sąsiadami. Saga o rodzinie Winnych to nie wyjątek. To jedna z lepszych trylogii tego typu, jaką czytałam. Mimo że nieraz przecież złościłam się, że moi ukochani bohaterowie podejmują takie, a nie inne decyzje, to czytałam bez przerwy, aż przerzuciłam ostatnią stronę. Polecam!

Olbrzymią zaletą sag rodzinnych jest to, że są pewnego rodzaju drzwiami do bardzo pełnego świata. Poznajemy rodzinę jako całość, dorastamy z bohaterami, zżywamy się z nimi, zagłębiamy się w relacje między rodzicami, dziećmi, sąsiadami. Saga o rodzinie Winnych to nie wyjątek. To jedna z lepszych trylogii tego typu, jaką czytałam. Mimo że nieraz przecież złościłam się, że moi...

Tematyka wojenna jest studnią bez dna, niestety przez to pojawiają się pozycje, które spłaszczają tragedię ludzi w tych czasach. Ale nie "Słowik". Trudno powiedzieć, gdzie leży ciężar opowieści : czy to opowieść o relacji dwóch sióstr, które nie potrafią pokazać, jak bardzo im na sobie zależy, czy to historia o dwóch kobietach, których celem jest przetrwanie. Przede wszystkim, to chyba historia o miłości pod wieloma postaciami. Bardzo dobrze napisana, świetnie się czyta, zaskakująca w wielu momentach.

Tematyka wojenna jest studnią bez dna, niestety przez to pojawiają się pozycje, które spłaszczają tragedię ludzi w tych czasach. Ale nie "Słowik". Trudno powiedzieć, gdzie leży ciężar opowieści : czy to opowieść o relacji dwóch sióstr, które nie potrafią pokazać, jak bardzo im na sobie zależy, czy to historia o dwóch kobietach, których celem jest przetrwanie. Przede...

"Paryski architekt" to książka, którą czyta się lekko, nawet biorąc pod uwagę tematykę. Trzeba się tylko zastanowić, czy to jej zaleta, czy wada. Jak dla mnie może wszystko jest potraktowane zbyt powierzchownie? Zdecydowanie były momenty, które mnie poruszyły. Ale nie była to najlepsza książka o II wojnie i holocauście, którą czytałam. Ani jedna z najlepszych dziesięciu, czy nawet dwudziestu.

"Paryski architekt" to książka, którą czyta się lekko, nawet biorąc pod uwagę tematykę. Trzeba się tylko zastanowić, czy to jej zaleta, czy wada. Jak dla mnie może wszystko jest potraktowane zbyt powierzchownie? Zdecydowanie były momenty, które mnie poruszyły. Ale nie była to najlepsza książka o II wojnie i holocauście, którą czytałam. Ani jedna z najlepszych dziesięciu,...