Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książkę sięgnęłam w sumie jedynie z ciekawości, bo niejedna blogerka-wyrocznia się nią zachwycała więc w sumie czemu by nie sięgnąć?
Od samego początku książką miała w sobie coś co mówiło ,,czytaj dalej, następny rozdział jest jeszcze ciekawszy" i muszę przyznać, że pochłonęło mnie bez reszty coś nad czym nigdy się nie zastanawiałam - ba jakoś nigdy nie narzekałam szczególnie na swoją szafę, ani nie miałam problemów z szybką modą - przynajmniej tak mi się wtedy wydawało.
Książką otworzyła mi oczy na niektóre aspekty i zmieniła moje podejście do tego co noszę - szczególnie pomocne było omówienie ubrań ,,podomowych".
Zaintrygowały mnie szczególnie wstawki o materiałach jak i ciekawostki o kolekcjach znanych domów mody.
Co tu dużo mówić - ubrań z czeluści mojej szafy naprzymierzałam się tyle, że z ręką na sercu mogę powiedzieć, iż nabawiłam się pokaźnego pęcherza na kciuku. Jeszcze żadna książka nie sprawiła, żebym z takim zapałem zabrała się za sprzątanie.

Po książkę sięgnęłam w sumie jedynie z ciekawości, bo niejedna blogerka-wyrocznia się nią zachwycała więc w sumie czemu by nie sięgnąć?
Od samego początku książką miała w sobie coś co mówiło ,,czytaj dalej, następny rozdział jest jeszcze ciekawszy" i muszę przyznać, że pochłonęło mnie bez reszty coś nad czym nigdy się nie zastanawiałam - ba jakoś nigdy nie narzekałam...

Niewyszukany język, szablonowi bohaterowie, przewidywalne zakończenia. Co zatem czyni książki Sparksa tak niezwykłymi? Są po prostu piękne w swojej prostocie i mimo, że poruszają tematy, które przez życie przewałkowaliśmy tyle razy, wzbudzają na nowo ludzkie uczucia, budzą w nas czułość i chęć bycia lepszym człowiekiem. I nieważne jest to ile razy słyszeliśmy podobne historie i jak bardzo oklepane one są, Sparks zawsze potrafi wzbudzić refleksje, dać czytelnikowi ponieść się łzom, utożsamiać się z bohaterami i odnaleźć siebie w którymś fragmencie książki.
Piękne jest to, że podchodząc do tej książki tak niewiele się spodziewałam, a tak wiele dostałam.

Niewyszukany język, szablonowi bohaterowie, przewidywalne zakończenia. Co zatem czyni książki Sparksa tak niezwykłymi? Są po prostu piękne w swojej prostocie i mimo, że poruszają tematy, które przez życie przewałkowaliśmy tyle razy, wzbudzają na nowo ludzkie uczucia, budzą w nas czułość i chęć bycia lepszym człowiekiem. I nieważne jest to ile razy słyszeliśmy podobne...

Niestety, poczułam się rozczarowana. Książki nie czytało mi się przyjemnie, jest przykra, a cała zawarta w niej miłość chowa się pod agresją i temperamentem bohaterów. Często miałam chwilę zwątpienia, ale ,,ciągnęłam ją" z myślą, że coś się w końcu wydarzy co bardziej przypadnie mi do gustu. Wszyscy bohaterowie z wyjątkiem pani Dean oczywiście, wywoływali we mnie negatywne emocje. Być może oceniam ją zbyt surowo, bo tak wiele się po niej spodziewałam, bo tak wiele się o niej słyszy.
Na plus z pewnością zrozumiały język Emily i chwyt literacki jaki zastosowała robiąc z pani Dean narratora.

Niestety, poczułam się rozczarowana. Książki nie czytało mi się przyjemnie, jest przykra, a cała zawarta w niej miłość chowa się pod agresją i temperamentem bohaterów. Często miałam chwilę zwątpienia, ale ,,ciągnęłam ją" z myślą, że coś się w końcu wydarzy co bardziej przypadnie mi do gustu. Wszyscy bohaterowie z wyjątkiem pani Dean oczywiście, wywoływali we mnie negatywne...