Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Według szacunków ONZ, do 2050 roku ludność Mołdawii zmniejszy się o 44%.

Niełatwo ułożyć sobie życie w kraju, w którym przeciętna emerytura wynosi 100 €. Dlatego też życie w Mołdawii powoli się zatrzymuje: mieszkańcy nie zakładają rodzin i przeprowadzają się do innych państw. Ubiegają się o obywatelstwo rumuńskie, rosyjskie lub polskie.

Niniejsza książka to laurka kraju, o którym nic się nie wie. Co bardziej światli są co najwyżej świadomi, że Mołdawia słynie z winnic i domowych trunków.

Książka jest dobra. Po prostu dobra, ale nic poza tym. Autor, Miłosz Szymański, opisał w niej życie zwykłych ludzi: tych starszych i tych, co dopiero się narodzili.

Kompletnie nie trafił do mnie styl pisarski autora, co mnie zdziwiło, bo rzadko się z tym mierzę. Staram się doceniać kunszt pisarski każdego artysty czy podróżnika. Tutaj, choć pozycja krótka, miałam ciężko przez nią przebrnąć. Tym bardziej dziwi mnie wysoka nota, którą książka otrzymała na portalu.

Książka jest niespójna: każdy rozdział napisany został w innym stylu. To się gryzie.

Dziękuję jednak autorowi za odsłonięcie ciężkiej, mołdawskiej kurtyny i nauczenie mnie tylu nowych rzeczy o państwie skrytym między Ukrainą i Rumunią.

Według szacunków ONZ, do 2050 roku ludność Mołdawii zmniejszy się o 44%.

Niełatwo ułożyć sobie życie w kraju, w którym przeciętna emerytura wynosi 100 €. Dlatego też życie w Mołdawii powoli się zatrzymuje: mieszkańcy nie zakładają rodzin i przeprowadzają się do innych państw. Ubiegają się o obywatelstwo rumuńskie, rosyjskie lub polskie.

Niniejsza książka to laurka...