Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakchałam się w tej książce. Pomimo tego, że byłam sceptycznie nastawiona z powodu braku narracji (są same listy lub maile) wcale to nie przeszkadzało. Jeszcze bardziej można się wczuć w fabułę i przeżycia ne tylki Rosie, ale nawet jej rodziców czy Katie. Muszę przyznać, iż nie raz popłakałam się podczas czytania, ta historia głęboko mnie dotknęla i pomimo "szczęsliwego" zakończenia nadal odczuwalny jest tragizm ich losu. Poruszająca powieść o spełnianiu marzeń i niepoddawaniu się, bardzo polecam!

Zakchałam się w tej książce. Pomimo tego, że byłam sceptycznie nastawiona z powodu braku narracji (są same listy lub maile) wcale to nie przeszkadzało. Jeszcze bardziej można się wczuć w fabułę i przeżycia ne tylki Rosie, ale nawet jej rodziców czy Katie. Muszę przyznać, iż nie raz popłakałam się podczas czytania, ta historia głęboko mnie dotknęla i pomimo "szczęsliwego"...

Strażnik Tajemnic tak jak poprzednie książki Kate Morton zauroczył mnie całkowicie. W połowie powieści byłam pewna, że znam zakończenie. Pani Morton jal zawsze mile mnie zaskoczyła. Nie brakowało moich ukochanych retrospekcji z czasów wojny, a czytanie musiało byc co moment przerywane. Byłam pod ogromnym wrażeniem rozwoju wypadków. Niestety, a może i stety książka jest powodem nowych worków pod oczami i polprzytomnosci. Nie mogąc sie oderwać od historii, czytałam co nowe strony przez cała noc. Wykreowane postacie polubiłam całym sercem. Ich historia wzrusza do łez i jak zawsze w książkach pani Morton, wszystko zmienia przypadek. Polecam serdecznie każdemu, ponieważ kiedy przeczyta sie tylko jeden rozdział, od razy pragniesz poznać cała historie!

Strażnik Tajemnic tak jak poprzednie książki Kate Morton zauroczył mnie całkowicie. W połowie powieści byłam pewna, że znam zakończenie. Pani Morton jal zawsze mile mnie zaskoczyła. Nie brakowało moich ukochanych retrospekcji z czasów wojny, a czytanie musiało byc co moment przerywane. Byłam pod ogromnym wrażeniem rozwoju wypadków. Niestety, a może i stety książka jest...

Pochłonełam Carrie w jeden wieczór. Książka urzekła mnie nie tylko samym wartsztatem autora (który w mojej opinii jest świetny), ale samą psychologią. Współczucie dla Carrie poczułam już po przeczytaniu pierwszych kilku stron. Zagubiona, odtrącona przez rówieśników nastolatka ujeła mnie swoją autentycznością. Przecież ogromna liczba osób boryka się z takimi problemami (pomijajmy dar telekinezy) . Historia sama w sobie jest poruszająca. Opisy sposobu w jaki traktowała Carrie jej matka doprowadziły mnie do łez. Biedna Sue, która straciła nie tylko dom, ale i również Tommiego. Sama jego postać jest cudowna. Popularny, przystojny chłopak na prośbe swojej dziewczyny idzie na bal z "odrzutkiem". Po skończrniu Carrie kłębi się we mnie tyle emocje, że aż ciężko je opisać. Ostatnie strony opisujące śmierć Carrie i miasteczko po Nocy Zagłady są chyba najlepiej napisanymi słowami jakie czytałam od dłuższego czasu. Jestem w 100% pewna, że sięgne po następne książki pana Kinga.

Pochłonełam Carrie w jeden wieczór. Książka urzekła mnie nie tylko samym wartsztatem autora (który w mojej opinii jest świetny), ale samą psychologią. Współczucie dla Carrie poczułam już po przeczytaniu pierwszych kilku stron. Zagubiona, odtrącona przez rówieśników nastolatka ujeła mnie swoją autentycznością. Przecież ogromna liczba osób boryka się z takimi problemami...