Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dużo bardziej przypadła mi do gustu niż format z opowiadaniami. Czyta się dużo przyjemniej, a akcja mija szybciej i sprawniej.

Książka dużo bardziej przypadła mi do gustu niż format z opowiadaniami. Czyta się dużo przyjemniej, a akcja mija szybciej i sprawniej.

Książkę tą od początku czytało mi się bardzo lekko, aż czasem miałam wrażenie, że jest napisana infantylnie. Jako że główna bohaterka dorasta na przestrzeni stron, poniekąd miałam wrażenie, że autorka pisała dojrzalej proporcjonalnie do wieku Amiry.
Są poruszone poważne wątki i przedstawione prawdziwe historie, co jest bardzo fajnym dodatkiem. Przyjemnie i za razem przerażająco poznaje się tamtejsza kulturę i panujące zasady.
Fajne do przeczytania, jeżeli szukamy czegoś lekkiego do pośmiania się, jednakże trzeba pamiętać, żeby zachowywać dystans wobec tej książki.
Najbardziej mnie denerwował fakt, że nie ma zakończenia, a także zmiana imion bohaterów w połowie historii.

Książkę tą od początku czytało mi się bardzo lekko, aż czasem miałam wrażenie, że jest napisana infantylnie. Jako że główna bohaterka dorasta na przestrzeni stron, poniekąd miałam wrażenie, że autorka pisała dojrzalej proporcjonalnie do wieku Amiry.
Są poruszone poważne wątki i przedstawione prawdziwe historie, co jest bardzo fajnym dodatkiem. Przyjemnie i za razem...

Zagadkę w bieli przeczytałam z polecenia taty, który zapewniał, że to bardzo dobra książka. Jak się okazało, nie pomylił się. Mimo roku wydania, który jest już dość odległą datą, czyta się bardzo lekko i szybko. Podoba mi się sposób prowadzenia zagadki i to, że powieść nie zamyka się wyłącznie na wątek kryminalny, ale też poboczne jak relacje międzyludzkie, które były tu przedstawione po prostu genialnie.

Zagadkę w bieli przeczytałam z polecenia taty, który zapewniał, że to bardzo dobra książka. Jak się okazało, nie pomylił się. Mimo roku wydania, który jest już dość odległą datą, czyta się bardzo lekko i szybko. Podoba mi się sposób prowadzenia zagadki i to, że powieść nie zamyka się wyłącznie na wątek kryminalny, ale też poboczne jak relacje międzyludzkie, które były tu...

Nie jestem fanką biografii ani autobiografii, jednak ta mnie porwała do reszty. Duża gratka dla fanów Pottera, ale też ciekawa dla osób spoza uniwersum. Przedstawione realia życia sławnej osoby z nowego punktu widzenia. Poza tym nawet jeśli ktoś nie przepada za Tomem, znajdzie tam wiele ciekawostek o pozostałych aktorach także z innych produkcji.

Nie jestem fanką biografii ani autobiografii, jednak ta mnie porwała do reszty. Duża gratka dla fanów Pottera, ale też ciekawa dla osób spoza uniwersum. Przedstawione realia życia sławnej osoby z nowego punktu widzenia. Poza tym nawet jeśli ktoś nie przepada za Tomem, znajdzie tam wiele ciekawostek o pozostałych aktorach także z innych produkcji.

Nie ukrywam, że po pierwszej książce, która ukazała się w tym świecie, miałam wysoko postawione oczekiwania. Czy to dzieło podołało? Jak najbardziej. Zarówno Nasz Ostatni Dzień jak i Ten Pierwszy Ostatni Dzień to książki, które do końca trzymają w napięciu i nie pozostawiają ani chwili na oddech. Jeśli ktoś ma ochotę na szybką jazdę, w której nie wiadomo co będzie za zakrętem, a wszystko może się zdarzyć – to książka dla niego. Z czystym sumieniem polecam gorąco.

Nie ukrywam, że po pierwszej książce, która ukazała się w tym świecie, miałam wysoko postawione oczekiwania. Czy to dzieło podołało? Jak najbardziej. Zarówno Nasz Ostatni Dzień jak i Ten Pierwszy Ostatni Dzień to książki, które do końca trzymają w napięciu i nie pozostawiają ani chwili na oddech. Jeśli ktoś ma ochotę na szybką jazdę, w której nie wiadomo co będzie za...

Z reguły nie przepadam za zbiorem opowiadań, a tak też jest skonstruowana ta książka. Jednak z poleceń i sympatii do gry sięgnęłam po nią i dobrnęłam do końca. Niektóre fragmenty były dość oporne, ale zaraz zastępowało je kolejne porywające opowiadanie. Mam wrażenie o braku chronologii co nieco mnie zgubiło podczas czytania, jednak w dalszym ciągu można łatwo wczuć się w ten klimat.

Z reguły nie przepadam za zbiorem opowiadań, a tak też jest skonstruowana ta książka. Jednak z poleceń i sympatii do gry sięgnęłam po nią i dobrnęłam do końca. Niektóre fragmenty były dość oporne, ale zaraz zastępowało je kolejne porywające opowiadanie. Mam wrażenie o braku chronologii co nieco mnie zgubiło podczas czytania, jednak w dalszym ciągu można łatwo wczuć się w...

Historia o Nell faktycznie bardzo mnie zainteresowała i porwała, jednak w połowie zaczęłam zastanawiać się jak autorka z takiej opowieści wyciągnęła tyle stron. Jak się później okazało, w połowie książki przyszedł czas na pożegnanie się z bohaterami oraz powitanie dość płytkich i męczących opowiadań.

Historia o Nell faktycznie bardzo mnie zainteresowała i porwała, jednak w połowie zaczęłam zastanawiać się jak autorka z takiej opowieści wyciągnęła tyle stron. Jak się później okazało, w połowie książki przyszedł czas na pożegnanie się z bohaterami oraz powitanie dość płytkich i męczących opowiadań.

Ciekawa kontynuacja. Momentami strasznie mi się dłużyła, jednak całokształt robi wrażenie.

Ciekawa kontynuacja. Momentami strasznie mi się dłużyła, jednak całokształt robi wrażenie.

Książka bardzo ciekawa. Pokazuje sens prawdziwej przyjaźni oraz to, że nie wszystko co wydaje się przeznaczeniem naprawdę nim jest. Rozdziały są pisane w różnych stylach, żeby podkreślić perspektywę bohaterów, co nie do końca mi się podobało. Źle się czyta zdania nie rozpoczynające się od dużych liter oraz dialogi bez myślników. Ogólny zarys historii jest jednak interesujący i przyjemny.

Książka bardzo ciekawa. Pokazuje sens prawdziwej przyjaźni oraz to, że nie wszystko co wydaje się przeznaczeniem naprawdę nim jest. Rozdziały są pisane w różnych stylach, żeby podkreślić perspektywę bohaterów, co nie do końca mi się podobało. Źle się czyta zdania nie rozpoczynające się od dużych liter oraz dialogi bez myślników. Ogólny zarys historii jest jednak...

Moją pierwszą myślą po skończeniu tej książki było "Dawno nie przeczytałam czegoś tak chorego". Może to mieć związek z tym, że sięgnęłam po nią z przekonaniem, że to będzie kryminał. Pierwsze strony przekonały mnie o moim błędzie i skłoniły do przeczytania napisu nad tytułem. Mimo wszystko postanowiłam się zagłębić w tą historię. Przyznam, że autor miał ciekawy pomysł na poprowadzenie fabuły i faktycznie udało się. Dużo zwrotów akcji urozmaicało przebieg zdarzeń, jednakże ciągłe zmiany wątków były nieco irytujące. Nie podobały mi się też rozdziały z perspektywy dziecka, ponieważ zachowanie bohatera mocno odbiegało od zachowania prawdziwych dzieci. Ostatnią rzeczą o jakiej wspomnę jest otwarte zakończenie. Osobiście wolę, kiedy wszystko jest ułożone od A do Z i nie muszę się domyślać, co mogło stać się potem.
Tak czy inaczej, jeśli szukacie czegoś lekkiego, to będzie dobra opcja.

Moją pierwszą myślą po skończeniu tej książki było "Dawno nie przeczytałam czegoś tak chorego". Może to mieć związek z tym, że sięgnęłam po nią z przekonaniem, że to będzie kryminał. Pierwsze strony przekonały mnie o moim błędzie i skłoniły do przeczytania napisu nad tytułem. Mimo wszystko postanowiłam się zagłębić w tą historię. Przyznam, że autor miał ciekawy pomysł na...

Bardzo podobała mi się ta książka głównie ze względu na postacie. Może i to dziwne, ale uwielbiam bohaterów do których mam mieszane uczucia. Mogę sobie wtedy sama wyrobić o nich opinię, a nie mam jej narzuconej z góry. Treść nie zostawia w tyle poprzednich części. Innymi słowy – nie mogę się doczekać kolejnej!

Bardzo podobała mi się ta książka głównie ze względu na postacie. Może i to dziwne, ale uwielbiam bohaterów do których mam mieszane uczucia. Mogę sobie wtedy sama wyrobić o nich opinię, a nie mam jej narzuconej z góry. Treść nie zostawia w tyle poprzednich części. Innymi słowy – nie mogę się doczekać kolejnej!

Zacznę od okładki. Jest zachowana w niebieskiej kolorystyce, która w połączeniu z tytułem, mimowolnie wprowadza nas w melancholijny nastrój. Jest czytelna, a elementy nie zlewają się ze sobą, więc zachęca do dalszej eksploracji książki.

Sam początek wywołał we mnie silne emocje, co zdarza się niezwykle rzadko na wczesnym etapie historii. Tematyka wcale nie była prosta ani przyjemna, co sprawiło, że dwa razy odłożyłam ją z zamiarem porzucenia jej. Do mojej głowy napływały liczne wizje niczym z tej książki i nieustannie próbowałam sobie wyobrazić, co ja zrobiłabym na miejscu bohaterów. Osoby ze słabszą psychiką nie powinny po nią sięgać.

Tak jak relacje plutonów zostały przedstawione doskonale, tak czułam, jakby relacje Mateo i Lidii, lub Mateo i Rufusa zostały lekko pominięte.

Podobał mi się pomysł, z wprowadzebi m perspektyw innych osób i ich mijanie się na drodze, jednak czasem wydawało mi się, że są one niepotrzebne. Chciałabym wiedzieć więcej o pozostałych bohaterach, którzy informują nas, że również dążą do śmierci.

Całokształt uznaję jednak jako sukces i uważam, że możnaby się rozwodzić jeszcze bardzo długo nad tą książką. Mimo wszystko, jestem pewna, iż po lekturze tej książki, każdy zacznie bardziej zwracać uwagę na to co ma i to, że nie ma po co marnować czasu, bo nigdy nie wiemy, co uszykował dla nas los

Zacznę od okładki. Jest zachowana w niebieskiej kolorystyce, która w połączeniu z tytułem, mimowolnie wprowadza nas w melancholijny nastrój. Jest czytelna, a elementy nie zlewają się ze sobą, więc zachęca do dalszej eksploracji książki.

Sam początek wywołał we mnie silne emocje, co zdarza się niezwykle rzadko na wczesnym etapie historii. Tematyka wcale nie była prosta ani...

Lekka ale poruszająca powieść. Możemy dobrze poznać przeszłość bohaterów, co jest bardzo na plus. Moim zdanie jest stanowczo niedoceniona. Widzimy wiele ważnych problemów z którymi może spotkać się właściwie każdy.
Bardzo podoba mi się ukazanie rzeczywistego świata, gdzie nie wszystko dobrze się kończy i często nic nie idzie po naszej myśli.
Fajne jest też to, że autorka nie rozwodzi się nad każdym wątkiem w pięćdziesięciu stronach, a akcja idzie szybko, ale zrozumiale.
W książce często przewija się nazwiska John Green i podczas lektury pomyślałam, że może autorka inspiruje się jego twórczością. Jeśli tak było, to widać to doskonale, ale nie jest to w żaden sposób plagiat. Oboje mają podobny styl i poruszają poważne tematy, a jednak czyta się bardzo dobrze.
Wydaje mi się, że jeszcze kiedyś sięgnę to ten tytuł.

Lekka ale poruszająca powieść. Możemy dobrze poznać przeszłość bohaterów, co jest bardzo na plus. Moim zdanie jest stanowczo niedoceniona. Widzimy wiele ważnych problemów z którymi może spotkać się właściwie każdy.
Bardzo podoba mi się ukazanie rzeczywistego świata, gdzie nie wszystko dobrze się kończy i często nic nie idzie po naszej myśli.
Fajne jest też to, że autorka...

Pierwszy tom pozostawił po sobie wysoką poprzeczkę. Całe szczęście, ta część nie pozostaje dłużna. Kiedy myślisz, że akcja się uspokaja, zza rogu strony wyskakuje Paulina Hendel i krzyczy: „Otóż nie tym razem!“. Właśnie to nie pozwala odłożyć tej książki i do niej nie wracać. Co chwilę występują zwroty akcji, a bohaterowie podejmują nieoczywiste decyzje. Naprawdę warto zapoznać się z tą serią, bo pomysł jak i wykonanie potrafią zachwycić!

Pierwszy tom pozostawił po sobie wysoką poprzeczkę. Całe szczęście, ta część nie pozostaje dłużna. Kiedy myślisz, że akcja się uspokaja, zza rogu strony wyskakuje Paulina Hendel i krzyczy: „Otóż nie tym razem!“. Właśnie to nie pozwala odłożyć tej książki i do niej nie wracać. Co chwilę występują zwroty akcji, a bohaterowie podejmują nieoczywiste decyzje. Naprawdę warto...

Spojrzenie na życie z innej perspektywy, znacznie różniącej się od tego co było mi znane. Młoda dziewczyna z licznymi problemami psychicznymi, zmaga się z niekonwencjonalnymi sytuacjami. Zakończenie było zupełnie nieoczekiwane, a sama fabuła bardzo ciekawa. Teoretycznie dość krótka, lekka książka, ale jednak niesie ze sobą potężne przesłanie. Książka na pewno warta przeczytania. Chociaż odradziła bym ją osobą szczególnie przewrażliwionym w sprawie ran i chorób biologicznych.

Spojrzenie na życie z innej perspektywy, znacznie różniącej się od tego co było mi znane. Młoda dziewczyna z licznymi problemami psychicznymi, zmaga się z niekonwencjonalnymi sytuacjami. Zakończenie było zupełnie nieoczekiwane, a sama fabuła bardzo ciekawa. Teoretycznie dość krótka, lekka książka, ale jednak niesie ze sobą potężne przesłanie. Książka na pewno warta...

Głupio mi to mówić, ale kiedy chwyciłam w ręce tą książkę, myślałam że to będzie kolejny pusty romans. Faktycznie, trudno było mi się doszukać głębszego przesłania, ale mimo wszystko Julia Biel trafiła w moje gusta. Szczególnie podobało mi się wykreowanie bohaterów. Ciekawa historia i dobre przedstawienie przeszłości postaci. We znaki dała się także różnorodność charakterów, która była obłędna.

Trzymanie pewnych zachowań w niepewności było genialnym posunięciem. Czytelnik mógł poczuć się jak główny bohater domyślając się dlaczego i co się stało.

Pewne wydarzenia opisane w tej książce wprawiły mnie w różne nastroje. Od rozbawienia do bólu brzucha i łez płynących po całej twarzy, aż po przejęcie i bezdech. Bardzo cenię takie posunięcia pozwalające czytelnikowi wczuć się w bieg historii.

Jeśli chodzi o sam styl pisania autorki, podobały mi się długości rozdziałów. Czasami faktycznie zdarzały się przydługie, ale rekompensował to prosty i przyjemny język.

Ja jestem jak najbardziej na tak jeśli chodzi o ogólną ocenę tej książki i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po drugi tom!

Głupio mi to mówić, ale kiedy chwyciłam w ręce tą książkę, myślałam że to będzie kolejny pusty romans. Faktycznie, trudno było mi się doszukać głębszego przesłania, ale mimo wszystko Julia Biel trafiła w moje gusta. Szczególnie podobało mi się wykreowanie bohaterów. Ciekawa historia i dobre przedstawienie przeszłości postaci. We znaki dała się także różnorodność...

Na początku, nie wyciągnęłam się zbytnio. Z czasem powieść się rozkręcała, a na ostatniem rozdziale, myślałam że wygrałam życie. Niesamowicie mnie to zaskoczyło. Co prawda spodziewałam się podobnego finału, ale uważam, że jest bardzo dobry. Jedyne co mi się nie podobało to długie rozdziały i ewentualnie zmiany perspektyw, choć często były niezbędne. Sama w sobie treść książki, była bardzo ciekawa.

Na początku, nie wyciągnęłam się zbytnio. Z czasem powieść się rozkręcała, a na ostatniem rozdziale, myślałam że wygrałam życie. Niesamowicie mnie to zaskoczyło. Co prawda spodziewałam się podobnego finału, ale uważam, że jest bardzo dobry. Jedyne co mi się nie podobało to długie rozdziały i ewentualnie zmiany perspektyw, choć często były niezbędne. Sama w sobie treść...

No cóż. Pechowa trzynastka już chyba zawsze pozostanie pechowa. Przyznaję, że najpierw obejrzałam serial i na tym się opierałam czytając. Jak się okazało, to był bardzo dobry krok. Po skończeniu czuję się jakby ta książka nie miała zakończenia. Nic nie jest wyjaśnione i na podstawie ekranizacji, brakuje trzech sezonów. Mówię to bardzo rzadko, ale naprawdę bardziej się opłaca poznać serial, a książkę raczej odłożyż na bok.

No cóż. Pechowa trzynastka już chyba zawsze pozostanie pechowa. Przyznaję, że najpierw obejrzałam serial i na tym się opierałam czytając. Jak się okazało, to był bardzo dobry krok. Po skończeniu czuję się jakby ta książka nie miała zakończenia. Nic nie jest wyjaśnione i na podstawie ekranizacji, brakuje trzech sezonów. Mówię to bardzo rzadko, ale naprawdę bardziej się...

Przez pierwsze kilka rozdziałów, za każdym razem kiedy pojawiało się imię Coriolanusa Snowa, musiałam je literować bo nie miałam pojęcia jak to przeczytać. Autorka bardzo fajne nadała charakter bohaterom, który nie do końca jest oczywisty. Lekturę urozmaicały liczne zwroty akcji oraz nawiązania do głównej trylogii ,,Igrzyska Śmierci". Od samego początku bałam się tej książki, ponieważ traktowałam ją jako dodatek do serii, ale na szczęście pozytywnie się zaskoczyłam. Jedynym elementem, którego mi brakowało, to wzruszające śmierci oraz w ogóle sytuacje wzbudzające w czytelniku łzy. Mimo wszystko widać różnicę lat między ,,Kosogłosem" a ,,Balladą ptaków i węży" czyli bardziej refleksyjny styl pisania oraz zupełnie inne poglądy bohaterów tych dwóch książek. Po jej przeczytaniu, moje podejście do Coriolanusa Snowa diamertalnie się zmieniło i wyjaśniło się kilka ważnych kwestii z poprzednich powieści. Dzieło na pewno warte polecenia zwłaszcza dla osób znających Igrzyska Śmierci.

Przez pierwsze kilka rozdziałów, za każdym razem kiedy pojawiało się imię Coriolanusa Snowa, musiałam je literować bo nie miałam pojęcia jak to przeczytać. Autorka bardzo fajne nadała charakter bohaterom, który nie do końca jest oczywisty. Lekturę urozmaicały liczne zwroty akcji oraz nawiązania do głównej trylogii ,,Igrzyska Śmierci". Od samego początku bałam się tej...

Do tej książki podchodziłam sceptycznie, słyszałam bardzo dużo negatywnej krytyki o niej. Jednak mimo innego stylu pisania oraz zupełnie wyróżniającej się tematyce, książka ta bardzo mi się podobała. Jedna z lepszych lektur szkolnych

Do tej książki podchodziłam sceptycznie, słyszałam bardzo dużo negatywnej krytyki o niej. Jednak mimo innego stylu pisania oraz zupełnie wyróżniającej się tematyce, książka ta bardzo mi się podobała. Jedna z lepszych lektur szkolnych