Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za dużo bałwochwalstwa pana di Maio jaki to on był i jest świetny, ego pod sufitem. Poza tym szarpane to wszystko, za mało ciekawych spraw za dużo o własnym życiu. Shadowman o wiele lepszy! Czyli jeden zgłębiony temat bez własnych wstawek i wynurzeń.

Za dużo bałwochwalstwa pana di Maio jaki to on był i jest świetny, ego pod sufitem. Poza tym szarpane to wszystko, za mało ciekawych spraw za dużo o własnym życiu. Shadowman o wiele lepszy! Czyli jeden zgłębiony temat bez własnych wstawek i wynurzeń.

Do Marginesy. Paskudne komercyjne zagranie. Tymi sztucznymi ocenami tylko znięchęciliście potencjalnych zainteresowanych, w trakcie premiery same 10 w ocenach nowych użytkowników portalu. Macie czytelników za nierozgarniętych że niby tłumoki się nie zorientują? Nie wyszło z komiksami a teraz sztucznie napędzacie koniunkturę na to co wydajecie. Spadliście u mnie poza /marginesy.

Do Marginesy. Paskudne komercyjne zagranie. Tymi sztucznymi ocenami tylko znięchęciliście potencjalnych zainteresowanych, w trakcie premiery same 10 w ocenach nowych użytkowników portalu. Macie czytelników za nierozgarniętych że niby tłumoki się nie zorientują? Nie wyszło z komiksami a teraz sztucznie napędzacie koniunkturę na to co wydajecie. Spadliście u mnie poza /marginesy.

Wymagający komiks, ciężko przez niego przebrnąć nie tylko z uwagi na dużą ilość stron ale także styl obrazowania i sposób przedstawiania historii. Autor oczywiście nawiązuje do różnych trendów popkultury w danej epoce i akcentuje to zmianą stylu rysowania w każdym rozdziale na coraz bardziej niechlujny i moim zdaniem brzydszy. Akcenty rysowania idą w kierunku zmieniających się trendów w popkulturze, zmieniający się wiek bohatera a tym samym jego wypalenie twórcze czy okoliczniści lub atmosfera wydarzeń. W niektóre obrazki trzeba się dłużej przyglądać nie ze względu na zachwycające, pieczołowicie oddane kadry ale żeby dojrzeć co tam się właściwie znajduje, ot sztuka jakby autor chciał żebyśmy się dłużej zatrzymali przy jego dziele, coś jak w art galerii czy muzeum, oczywiście jest to stylizowane na modłę stylu Warhola. Sporo mamy też umownych scen oraz interpretacji wydarzeń często niemych, lecimy przez dekady gdzie twórca stara się upchać różne wątki i wydarzenia ze znanymi postaciami tamtych lat. Ale są też dymki często prawie same gadające twarze, gdzie tła są niedbale nabazgrane albo ich nie ma, jakby holenderski autor się śpieszył żeby oddać w nasze ręce ten monument lecz trochę wyszedł z tego mankament.
P.S
Co do samego wydania to jest nie najlepsze. Aż prosi się o okładkę twardą i szycie, jedynie papier jest odpowiedni ze względu na dużą ilość stron, dosyć cienka kreda ale przyjemna w kartkowaniu. Niestety po jednym czytaniu cienka okładka z kartoniku rozwarstwiła się przy krawędziach a rogi trochę pozaginały, no i uprzedzam na klejenie kartek, z uwagi na brak szycia lepiej nie wystawiać komiksu zbyt długo na słońcu. Czytając inne dzieło także grube i klejone gdzie chciał człowiek się zrelaksować przy lekturze złapać trochę promieni słonecznych i skończyło się na wypadających kartkach, po prostu klej się rozgrzał i puścił.
Mimo wszystko zachęcam do lektury tej lub innych, warto samemu sprawdzić i się przekonać.

Wymagający komiks, ciężko przez niego przebrnąć nie tylko z uwagi na dużą ilość stron ale także styl obrazowania i sposób przedstawiania historii. Autor oczywiście nawiązuje do różnych trendów popkultury w danej epoce i akcentuje to zmianą stylu rysowania w każdym rozdziale na coraz bardziej niechlujny i moim zdaniem brzydszy. Akcenty rysowania idą w kierunku zmieniających...