Fabien Nury

Pierwsze dwa tomy serii "Silas Corey" były tak naprawdę jedną historią. Podobnie jest z tomem trzecim, który stanowi zaledwie połowę opowieści. Jak wypada nowy album przygód detektywa z czasów I wojny światowej? Silas Corey zostaje wezwany do Szwajcarii przez madame Zarkoff, producentkę broni. Detektyw dostaje za zadanie odnalezienie jej syna, który ma odziedziczyć fortunę kobiety. Jednakże nie wszystkim jest na rękę znalezienie dziedzica madame Zarkoff. Fabuła dosyć długo się rozkręca. Dopiero na stronie 20 zostaje wyjawiony powód współpracy bohatera z madame Zarkoff. Przy tym jednak początek nie jest nużący. Przedstawiona zostaje obecna sytuacja geopolityczna, a także status quo detektywa. Jest to bardzo dobry wstęp dla czytelnika, chociaż trochę bym go skrócił. Początkowo też można sądzić, że będzie to kryminał w stylu twórczości Agathy Christie tzn. całość rozegra się w posiadłości z garstką podejrzanych. Jest to jednakże tak naprawdę prolog, który bardzo dobrze pokazuje stawkę gry. Przy tym też dochodzi tu do pewnego dramatycznego zdarzenia, które chyba nie będzie miało poważniejszych konsekwencji. Naprawdę ciekawie robi się dopiero w trzecim akcie tomu. Bohater w końcu podejmuje się zadania. Jest tutaj trochę typowo detektywistycznego śledztwa wymieszanego ze scenami akcji. Szkoda tylko że jak na razie jest więcej pytań niż odpowiedzi. Podobnie jak w pierwszych dwóch tomach rysunki są bardzo dynamiczne. Przyczyniają się do tego zarówno sprawne kadrowanie scen akcji, jak i mimika twarzy postaci. Kolorystyka też jest dopasowana do nastroju poszczególnych scen, chociaż odniosłem wrażenie, że pierwsza rozmowa Coreya za madame Zarkoff jest źle pokolorowana. Komiks jest bardzo sprawnie napisany i potrafi wciągnąć. Część czytelników może jednak odrzucić dosyć powolny rozwój fabuły. Nie przeszkadza mi taki zabieg, ponieważ druga część zapewne wyjaśni więcej.