Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to dobra książka. Samołyk ma dar analizy i dokonywania rzetelnych porównań wraz ze wskazywaniem zalet i wad określonych rozwiązań. W tym sensie książka podobna jest do prowadzonego przez niego finansowego bloga. Książka ma charakter rozbudowanego leksykonu napisanego w sposób uporządkowany, w którym zadbano o każdy szczegół. Brakuje mi w niej bardziej wciągającej w swej formie treści - nieco mniej technicznej. Taki potencjał ma Finansowa Forteca i Majątek jak skała. I te dwie książki ostatecznie są przeze mnie nieco wyżej oceniane. Inwestowanie dla każdego trafia na trzecie miejsce mojej listy rankingowej.

Jest to dobra książka. Samołyk ma dar analizy i dokonywania rzetelnych porównań wraz ze wskazywaniem zalet i wad określonych rozwiązań. W tym sensie książka podobna jest do prowadzonego przez niego finansowego bloga. Książka ma charakter rozbudowanego leksykonu napisanego w sposób uporządkowany, w którym zadbano o każdy szczegół. Brakuje mi w niej bardziej wciągającej w...

Książek o finansach osobistych i inwestowaniu przybywa ostatnio w niesamowitym tempie. Ta się jednak wyróżnia na plus. Odnosi się do polskich realiów i Autor napisał ją sięgając do źródeł naukowych. Sam jest zresztą akademikiem. Nie oznacza to, że nie jest to książka dla przeciętnego Kowalskiego. Zdecydowanie jest. Napisana bardzo przyjaznym językiem z wieloma autorskim opiniami, co czynią ją bardzo przystępną w odbiorze.

Książek o finansach osobistych i inwestowaniu przybywa ostatnio w niesamowitym tempie. Ta się jednak wyróżnia na plus. Odnosi się do polskich realiów i Autor napisał ją sięgając do źródeł naukowych. Sam jest zresztą akademikiem. Nie oznacza to, że nie jest to książka dla przeciętnego Kowalskiego. Zdecydowanie jest. Napisana bardzo przyjaznym językiem z wieloma autorskim...

Nie dotrwałem do końca. Słaby styl. Źle budowane zdania. Jakiś chaos w narracji. Są osoby, które cenią tego pisarza. Może z inną pozycją pójdzie lepiej. Debiutu nie zaliczę do udanych.

Nie dotrwałem do końca. Słaby styl. Źle budowane zdania. Jakiś chaos w narracji. Są osoby, które cenią tego pisarza. Może z inną pozycją pójdzie lepiej. Debiutu nie zaliczę do udanych.

W audiobooku ujdzie. Dobrze przeczytana. Początek pozwala przewidzieć dalszy ciąg fabuły. Zbyt dużo postaci, niedorzeczności i urwanych wątków. Niby to kryminał, a w zasadzie brak śledztwa. Końcówka urwana w pół słowa. Cóż z tego, że w zakończeniu pojawia się twist, jak fabuła nie doprowadzona do finału, jakiego spodziewa się po kryminale. Fanom kryminałów odradzam.

W audiobooku ujdzie. Dobrze przeczytana. Początek pozwala przewidzieć dalszy ciąg fabuły. Zbyt dużo postaci, niedorzeczności i urwanych wątków. Niby to kryminał, a w zasadzie brak śledztwa. Końcówka urwana w pół słowa. Cóż z tego, że w zakończeniu pojawia się twist, jak fabuła nie doprowadzona do finału, jakiego spodziewa się po kryminale. Fanom kryminałów odradzam.

O mojej opinii przeważyła rozwlekła akcja i przewidywalność. Do atutów książki zaliczyć należy bardzo ładny język oraz nasycenie ciekawymi historiami z pojezierza drawskiego.

O mojej opinii przeważyła rozwlekła akcja i przewidywalność. Do atutów książki zaliczyć należy bardzo ładny język oraz nasycenie ciekawymi historiami z pojezierza drawskiego.

Podstawy podstaw genealogii. Dla początkujących młodych ludzi. Plus za ładną szatę graficzną i możliwość pobrania bezpłatnego PDFa.

Podstawy podstaw genealogii. Dla początkujących młodych ludzi. Plus za ładną szatę graficzną i możliwość pobrania bezpłatnego PDFa.

Ani to horror, ani thriller - w zasadzie to nieskończona jeszcze historia. Jaki sens dawać czytelnikowi fragment, wstęp do opowieści. Wielkie rozczarowanie.

Ani to horror, ani thriller - w zasadzie to nieskończona jeszcze historia. Jaki sens dawać czytelnikowi fragment, wstęp do opowieści. Wielkie rozczarowanie.

Fabuła i język Ok. Szczególnie ten ostatni może sprawić sporo przyjemności. Momentami trochę za bardzo przegadana.

Fabuła i język Ok. Szczególnie ten ostatni może sprawić sporo przyjemności. Momentami trochę za bardzo przegadana.

Zaintrygowany opisem i sprowokowany przez Autora sięgnąłem po tę pozycję. Nie chcę powiedzieć, że się rozczarowałem, bo nie w pełni oddaje to moje odczucia po jej przeczytaniu, ale… nie polubiłem żadnego z bohaterów, historia jest dość płaska - akcja toczy się wokół jednego wątku - samobójczej śmierci przyjaciela głównego bohatera - co powoduje, że jest przewidywalna. Nie ma w niej kryminału (motywy bohatera przy spotkaniu się z przestępstwem lub podejrzeniem jego popełnienia są niezrozumiałe), sensacji ani thrillera. Jest w niej trochę klimatu Krakowa, krakowskiego sportu, dość ładny język, odzwierciedlone zwyczaje wojskowe i odniesienia do … realiów młodości Autora, które wplata we wspomnienia głównego bohatera. Gdyby nie poruszone w książce problemy, mogłaby być powieścią młodzieżową. Zresztą przypomina powieść przygodową. Nie wykluczam, że Autor czerpał trochę z książek Karola Maya, którego wraz z Indianami często przywołuje na jej kartach. „Powódź” jest w zasadzie debiutem, stąd warto wiele Autorowi wybaczyć. Jeśli pisząc następną zrobi progres, warto będzie sięgnąć po jego kolejne książki. Trzymam kciuki.

Zaintrygowany opisem i sprowokowany przez Autora sięgnąłem po tę pozycję. Nie chcę powiedzieć, że się rozczarowałem, bo nie w pełni oddaje to moje odczucia po jej przeczytaniu, ale… nie polubiłem żadnego z bohaterów, historia jest dość płaska - akcja toczy się wokół jednego wątku - samobójczej śmierci przyjaciela głównego bohatera - co powoduje, że jest przewidywalna. Nie...

Niezły początek, a reszta nudna i PRLu tu niewiele. Po dwóch dobrych powieściach cyklu rozczarowanie.

Niezły początek, a reszta nudna i PRLu tu niewiele. Po dwóch dobrych powieściach cyklu rozczarowanie.

Pomysł na fabułę ciekawy. Zbyt powolne tempo i ciągłe wracanie przez główną bohaterkę do tych samych przemyśleń jest nie tylko nużące ale jest też najsłabszą częścią tej książki. Odchudzenie jej o 100 stron mogłoby poprawić jej notę.

Pomysł na fabułę ciekawy. Zbyt powolne tempo i ciągłe wracanie przez główną bohaterkę do tych samych przemyśleń jest nie tylko nużące ale jest też najsłabszą częścią tej książki. Odchudzenie jej o 100 stron mogłoby poprawić jej notę.

Jestem rozczarowany. Przez ponad sto pierwszych stron, jak na thriller, niewiele ciekawego się działo. Później było lepiej, ale zdarzenia mało wiarygodne i prawdopodobne. Odniosłem wrażenie, że pisane na siłę, z rutyny. Nie warto.

Jestem rozczarowany. Przez ponad sto pierwszych stron, jak na thriller, niewiele ciekawego się działo. Później było lepiej, ale zdarzenia mało wiarygodne i prawdopodobne. Odniosłem wrażenie, że pisane na siłę, z rutyny. Nie warto.

Książka ma dobre tempo akcji, pomysł, ciekawych bohaterów, humor, trzyma w napięciu itd. Jednak motywacja bohatera/bohaterów jest nieco odrealniona. Innymi słowy nisko oceniam wiarygodność postaw bohaterów, nie mówiąc o policji. Jeśli przymkniemy na to oko, czytanie tej książki może sprawić sporo frajdy i będzie trudno się od niej oderwać.

Książka ma dobre tempo akcji, pomysł, ciekawych bohaterów, humor, trzyma w napięciu itd. Jednak motywacja bohatera/bohaterów jest nieco odrealniona. Innymi słowy nisko oceniam wiarygodność postaw bohaterów, nie mówiąc o policji. Jeśli przymkniemy na to oko, czytanie tej książki może sprawić sporo frajdy i będzie trudno się od niej oderwać.

Książka nie jest łatwa w odbiorze. Wywód jest dość logiczny i prowadzony według procedury naukowej. Pomimo, że książka jest króciutka nie czyta się jej lekko. Autor niestety trochę nudzi. Zniecierpliwieni mogą przeczytać zakończenie i podsumowanie. Poznają w ten sposób wnioski oraz opinię autora na temat zadany w tytułowym pytaniu.

Książka nie jest łatwa w odbiorze. Wywód jest dość logiczny i prowadzony według procedury naukowej. Pomimo, że książka jest króciutka nie czyta się jej lekko. Autor niestety trochę nudzi. Zniecierpliwieni mogą przeczytać zakończenie i podsumowanie. Poznają w ten sposób wnioski oraz opinię autora na temat zadany w tytułowym pytaniu.

Nie rozumiem tych zachwytów nad książką. Historia opowiedziana może jest sprawnie, ale jej realność księżycowa. Postacie członków koła naukowego są odrealnione. Motywacje ich postępowania w obliczu zagrożenia śmiercią infantylne. Policjanci są nieskutecznymi ofermami. Niestety jest też masa literówek, co nie w pełni należy zapisać w ciężar winy autorki ale wpływa na ogólny obraz. Podsumowując książka taka sobie.

Nie rozumiem tych zachwytów nad książką. Historia opowiedziana może jest sprawnie, ale jej realność księżycowa. Postacie członków koła naukowego są odrealnione. Motywacje ich postępowania w obliczu zagrożenia śmiercią infantylne. Policjanci są nieskutecznymi ofermami. Niestety jest też masa literówek, co nie w pełni należy zapisać w ciężar winy autorki ale wpływa na ogólny...

Książka podobała mi się i jednocześnie nie podobała. Tę pozornie wewnętrzną sprzeczność można wyjaśnić ciekawym pomysłem, ale przekombinowanym rozwinięciem; momentami niezłym tempem akcji, ale też niepotrzebnie zwalniającym jej biegiem. Gdyby ją nieco odchudzić i z kilku rzeczy zrezygnować byłoby naprawdę super. Ogólnie jednak zrobiła dobre wrażenie.

Książka podobała mi się i jednocześnie nie podobała. Tę pozornie wewnętrzną sprzeczność można wyjaśnić ciekawym pomysłem, ale przekombinowanym rozwinięciem; momentami niezłym tempem akcji, ale też niepotrzebnie zwalniającym jej biegiem. Gdyby ją nieco odchudzić i z kilku rzeczy zrezygnować byłoby naprawdę super. Ogólnie jednak zrobiła dobre wrażenie.

Opowieść jest skonstruowana w oryginalny sposób. Poszczególni bohaterowie relacjonują nam zdarzenia ze swojej perspektywy - rzeczywiście jak na przesłuchaniu. Rolę każdego z bohaterów czyta inny lektor. Nagranie i aranżacja bez zarzutu. Treść powieści jednak mnie nie wciągnęła. Rozstrzygnięcie zagadki rozciągnięte w czasie, co powoduje, że napięcie znika i książka zaczyna być nużąca. Zresztą nie trudno się domyślić odpowiedzi na zwyczajowe pytanie, kto zabił. Nie jest to książka dla lubiących zmiany akcji i zagadki trzymające w napięciu. Bardziej jest to powieść obyczajowa a nie kryminał.

Opowieść jest skonstruowana w oryginalny sposób. Poszczególni bohaterowie relacjonują nam zdarzenia ze swojej perspektywy - rzeczywiście jak na przesłuchaniu. Rolę każdego z bohaterów czyta inny lektor. Nagranie i aranżacja bez zarzutu. Treść powieści jednak mnie nie wciągnęła. Rozstrzygnięcie zagadki rozciągnięte w czasie, co powoduje, że napięcie znika i książka zaczyna...

Jest to dziwna książka. Napisana zupełnie nieźle. Jednak jej zasadnicza treść ukryta jest jakby pod drugą warstwą pierwotnej formy. Nie bez przypadku jest to powieść z gatunku satyrycznego, gdzie nie powierzchowna historia jest najważniejsza, ale to drugie dno. Trzymając się przyjętej terminologii, co ważne pierwsza warstwa też ma swój urok i dość łatwo zostaje się porwanym przez opowiadaną historię i miękko zagłębiamy się w losy opisywanej rodziny, w której kluczową rolę odgrywa wuj Franciszek - wynalazca. Autor czyta z zacięciem aktorskim, początkowo przeszkadza trochę jego wada wymowy lecz po niedługim czasie umyka to uwadze i intonacja głosu oraz zmiany jego natężenia dodają czytanej powieści smaku. Zakończenie nie przypadło mi do gustu. Dla porządku można dodać, że są miejsca, w których są mniej interesujące dłużyzny i akcja traci na tempie. Biorąc jednak pod uwagę, że jest to pierwsza książka autora te słabości można wybaczyć.

Jest to dziwna książka. Napisana zupełnie nieźle. Jednak jej zasadnicza treść ukryta jest jakby pod drugą warstwą pierwotnej formy. Nie bez przypadku jest to powieść z gatunku satyrycznego, gdzie nie powierzchowna historia jest najważniejsza, ale to drugie dno. Trzymając się przyjętej terminologii, co ważne pierwsza warstwa też ma swój urok i dość łatwo zostaje się porwanym...

Nie jestem fanem Forsytha choć wiem, że jego pisarstwo może się podobać i będą tacy, którzy bez zastanowienia wystawią mu bardzo dobrą ocenę. Zresztą nie neguję bardzo wysokiego poziomu jego warsztatu. Mnie przeszkadzały nieco długawe opisy i nadto szczegółowe informacje o niektórych zdarzeniach. Książka traciła na tempie. Jak to u Forsytha bywa, "Mściciel" jest dobrym materiałem na film i to atut. Niestety, momentami jest też ... filmowy a to należy zaliczyć do słabości książki. Jan Peszek jako lektor był świetny w "Dziecku Noego" i czytając tamtą książkę wzniósł się na wyżyny, tu jest po prostu dobry.

Nie jestem fanem Forsytha choć wiem, że jego pisarstwo może się podobać i będą tacy, którzy bez zastanowienia wystawią mu bardzo dobrą ocenę. Zresztą nie neguję bardzo wysokiego poziomu jego warsztatu. Mnie przeszkadzały nieco długawe opisy i nadto szczegółowe informacje o niektórych zdarzeniach. Książka traciła na tempie. Jak to u Forsytha bywa, "Mściciel" jest dobrym...

Odnosząc się do pierwszej dla audiobooka kwestii, a mianowicie czytającego, w mojej ocenie Roch Siemiątkowski wykonał swoją pracę całkiem nieźle. Jednak sama książka nie jest najwyższych lotów. Akcja toczy się niemrawo, nie tylko dlatego, że czas jest wakacyjny i miejsce to kurort, gdzie przyjeżdża sie odpoczywać. Odnoszę wrażenie, że autorka zapełniała karty książki żeby wypełnić "wolne miejsca" w zarysowanym wcześniej szkielecie fabuły. Ta ostatnia zresztą jest bardzo naciągana, co odbiera frajdę z czytania. Ostatecznie giną 4 osoby i w zasadzie nikt poza garstką postronnych ludzi nie zajmuje się śledztwem. Niezależnie od być może ukazania rzeczywistości rosyjskiej (m.in. wątki korupcyjne) nie brzmi to przekonująco. Zresztą takich naciąganych zdarzeń i opisów jest więcej co psuje ogólny obraz tej książki. Wątek miłosny też jest jakoś sztucznie wklejony. Jest to moja pierwsza książka tej autorki. W jakiejś z recenzji, którą czytałem ktoś porównywał ją do Mankella. Szukałem takiego podobieństwa ale nie znalazłem. Póki co Marina nie przekonała mnie do siebie.

Odnosząc się do pierwszej dla audiobooka kwestii, a mianowicie czytającego, w mojej ocenie Roch Siemiątkowski wykonał swoją pracę całkiem nieźle. Jednak sama książka nie jest najwyższych lotów. Akcja toczy się niemrawo, nie tylko dlatego, że czas jest wakacyjny i miejsce to kurort, gdzie przyjeżdża sie odpoczywać. Odnoszę wrażenie, że autorka zapełniała karty książki żeby...