Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga powieść B.A. Paris to pozytywne zaskoczenie :) autorka pokazała, że trzyma poziom. Podobnie jak w pierwszej powieści bohaterką jest normalna kobieta - świeżo upieczona, szczęśliwa mężatka, która marzy o dziecku. Niestety po zdarzeniu jakiego doświadcza w lesie, w jej życiu zaczynają się dziać dziwne rzeczy, które coraz bardziej napawają ją lękiem. Obawia się też jak jej niepokojące objawy i zachowania wpłyną na jej udane małżeństwo?
Myślę, że każda kobieta od razu "wczuje się" w życie bohaterki Cass i kibicując jej będzie z napięciem będzie pochłaniała kolejne strony powieści. Rozwiązanie "Na Skraju załamania" w odróżnieniu od "Za zamkniętymi drzwiami" jest dla czytelnika dużą zagadką, a jej rozwiązanie...sporym zaskoczeniem ;). Styl autorki jest tak plastyczny, że naprawdę książkę błyskawicznie i przyjemnie się czyta!

Druga powieść B.A. Paris to pozytywne zaskoczenie :) autorka pokazała, że trzyma poziom. Podobnie jak w pierwszej powieści bohaterką jest normalna kobieta - świeżo upieczona, szczęśliwa mężatka, która marzy o dziecku. Niestety po zdarzeniu jakiego doświadcza w lesie, w jej życiu zaczynają się dziać dziwne rzeczy, które coraz bardziej napawają ją lękiem. Obawia się też jak...

Ta książka mnie zachwyciła...naprawdę.
Fabuła została już dobrze omówiona przez poprzedników, zatem dodam tylko od siebie to co przykuło moją uwagę:
- styl pisania autorki - tutaj nie wystarczy powiedzieć, że autorka ma lekki styl i błyskawicznie się czyta. Styl autorki jest wyrazisty, bardzo współczesny, prosty, nacechowany emocjonalnie, dosadny... niekiedy wulgarny, naprawdę można by wymieniać i wymieniać. Po prostu jej książka jest petardą jeżeli chodzi o komunikatywność.
- świetnie buduje napięcie. Można sie spierać czy to thriller czy zwykła obyczajówka. Jak dla mnie jedno jest pewne - autorka całą książkę trzyma nas w lekkim napięciu. Tak właściwiwe bardzo lubię te początki thrillerów, gdzie jest to słodkie napięcie i atmosfera niepokoju narasta...Były thrillery jak np. "Za zamkniętymi drzwiami", gdzie przy rozwiązaniu fabuły zdecydowanie brakowało mi akcji. W Bad Mommy każdy rodział był taką dawką napięcia, że właściwiwe nie odczułam, żeby czegokolwiek mi zabrakło.
- zakończenie generalnie też na plus, bez jakiegoś wielkiego zaskoczenia, ale spójnie i logicznie. Autorka nie cudaczyła byleby tylko stworzyć coś oryginalnego i bardzo słusznie. Poza tym podobała mi się ta końcówka, gdzie można powiedzieć autorka lekko bawi się z czytelnikiem i niejako "puszcza do niego oczko" - spójrzcie tylko na jej instagram, tatuaże, włosy...(!)
Ja ją w pełni kupuje i z pewnością zabiorę się za kolejne ksiązki Fisher Tarryn

Ta książka mnie zachwyciła...naprawdę.
Fabuła została już dobrze omówiona przez poprzedników, zatem dodam tylko od siebie to co przykuło moją uwagę:
- styl pisania autorki - tutaj nie wystarczy powiedzieć, że autorka ma lekki styl i błyskawicznie się czyta. Styl autorki jest wyrazisty, bardzo współczesny, prosty, nacechowany emocjonalnie, dosadny... niekiedy wulgarny,...

Długo czekałam, aż w moje ręce trafi ta książka i miałam wobec niej spore oczekiwania. Ciekawy pomysł na fabułę - sterylne, nowoczesne mieszkanie na miarę XXI wieku i jego apodyktyczny, przystojny właściciel Edward Monkford. Możliwość zamieszkania przy Folger Street 1 otrzymać mogą tylko wybrane osoby, które przejdą specjalny test psychologiczny oraz zgodzą się zaakceptować około 200 dziwnych reguł jakie narzuca właściciel. Okazuje się także, że nowoczesny system monitoruje swoich mieszkańców, ich dyscyplinę, a nawet potrafi ukarać...
Książka naprawdę wciąga, szybko się ją czyta. Te wszystkie reguły i charakter bohatera trochę przypomina książkę "Pięćdziesiąt Twarzy Greya".
Czy jestem zadowolona? Tak, ale...
No właśnie, jest ale.
Zakończenie mi się nie podobało. Zostawiło, niedosyt i nie zadowoliło mnie w pełni. Główne zarzuty to:
-za mało akcji przy rozwiązaniu fabuły ( a ja jednak lubię jak budowane stopniowo napięcie, nabiera intensywnych obrotów przy rozwiązaniu fabuły)
-na siłę podkręcony wątek miłosny (nie oszukujmy się, uczucie między Jane a Edwardem było czysto fizyczne...oni nawet się dobrze nie znali, a ona musiała uciekać się do internetu, żeby móc go "odkryć" i zrozumieć.
-brak konsekwencji w zachowaniu bohaterów - właściwie to nie potrafiłam zrozumieć bohaterki Jane i jej zachowania na końcu książki...Po tym wszystkim przez co przeszła, po tym co usłyszała od Edwarda o jego uczuciach do Emmy...byłam zawiedziona, że ona w ogóle rozważyła propozycję powrotu do niego i rozpoczęcia od nowa w zamian za...oddanie dziecka, które rzekomo już pokochała. Poza tym motyw, że historia kończy i zaczyna się od nowa... cóż dla mnie to było tak przewidywalne, że zaskoczyłoby mnie, gdyby tak się nie skończyło.
-postać Emmy - totalnie popaprana, zaczęła wzbudzać we mnie irytację...Może po części dlatego, że wolimy choć trochę utożsamiać się z bohaterką, choć trochę rozumieć motywy jej działania...A tu człowiek nie wiedział już co o niej jest prawdą, a co nie.
Podsumowując, książka jest dobra. Warto przeczytać. Ja zawiodłam się jedynie zakończeniem, ale nie było ono też najgorsze. Niektórzy autorzy to dopiero potrafią skopać zakończenie thrillera...więc w tutaj nie było tak źle, ale mogło być też lepiej

Długo czekałam, aż w moje ręce trafi ta książka i miałam wobec niej spore oczekiwania. Ciekawy pomysł na fabułę - sterylne, nowoczesne mieszkanie na miarę XXI wieku i jego apodyktyczny, przystojny właściciel Edward Monkford. Możliwość zamieszkania przy Folger Street 1 otrzymać mogą tylko wybrane osoby, które przejdą specjalny test psychologiczny oraz zgodzą się zaakceptować...