Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nagłe zniknięcie Artura Krynickiego wprowadza nerwową atmosferę wśród mieszkańców Runowa. Głównym podejrzanym w sprawie jest przedsiębiorca, u którego zaginiony mężczyzna zaciągnął dług, niestety nie przyznaje się do winy. Emocje jeszcze na dobre nie opadły, a lokalna społeczność musi zmierzyć się z brutalną zbrodnią. Z rzeki wyłowione zostają zwłoki kobiety, ciało było w stanie znacznego rozkładu. Lokalni funkcjonariusze podejrzewają, że ofiarą jest Lilia Malczewska, lokalna ekscentryczka, mocno skonfliktowana z mieszkańcami Runowa. Celem identyfikacji zwłok na miejsce przyjeżdża brat bliźniak Malczewskiej. Były policjant nie wierząc w wypadek czy samobójstwo, zamierza rozwiązać zagadkę śmierci swojej siostry. Nie podejrzewa jeszcze, że jego uczestnictwo w śledztwie, może bardzo być dla pewnych ludzi bardzo kłopotliwe…

Polana stanowi powiew świeżości w twórczości Marcela Mossa, który do tej pory kreował głównie bardzo mocne, elektryzujące fabuły. Tym razem było nieco spokojniej, dla mnie niestety za spokojnie. Całość kręci się wokół tajemnicy związanej z rodziną Sambora Malczewskiego. Eks policjant bierze czynny udział w śledztwie, które może przybliżyć mu okoliczności tragicznej śmierci rodziców i morderstwa siostry. Małomiasteczkowy klimat i aura niedopowiedzeń nie do końca mnie przekonały, nie obyło się bez zbędnych przerysowań. Miałam wrażenie, że to już gdzieś było. Całość niby nie była odtwórcza, ale fabuła poprowadzona została za bardzo asekuracyjnie. Z plusów należy wymienić kreacje poszczególnych bohaterów- mocne i wyraziste osobowości, stojące w opozycji do brutalnej zbrodni, z którą musi zmierzyć się Runowo. Przeraziła mnie przemoc opisana na kartach tego thrillera, było jej trochę za dużo jak na jedną książkę. Lubię kreatywność, ale w połączeniu z wielowątkowością i zbędną brawurą nawet najlepsze pomysły mogą nie wyjść tak, jak się pierwotnie zakładało . Śledztwo poprowadzone zostało spójnie i logicznie, miło było śledzić poczynania Sambora Malczewskiego. Puszka pandory otwarta po śmierci Lilii nie do końca mnie przekonała. Prawdą jest, że co za dużo, to niezdrowo i tak było tym razem. Jak na thriller w Polanie uświadczyłam za wiele elementów obyczajowych, zbędnych łez i rozterek. Irytowały mnie rozwlekłe, melodramatyczne osobiste dygresje bohaterów, które niepokojąco spowalniały akcje. Końcówka trochę przekombinowana, ale w ogólnym rozrachunku nawet nieźle podsumowała całość.

Każdy autor czasem popełni słabszą książkę, nie znaczy to, że Polana była złym thrillerem. Oczekiwałam mrożącej krew w żyłach opowieści, a otrzymałam poprawną historię, która daje czytelnikowi do myślenia. Marcel Moss chciał uwrażliwić czytelników na ważne społecznie tematy i według mnie tym razem nie do końca mu się to udało. Postać Sambora Malczewskiego zaintrygowała mnie na tyle, że z pewnością sięgnę po kolejny tom serii.

Nagłe zniknięcie Artura Krynickiego wprowadza nerwową atmosferę wśród mieszkańców Runowa. Głównym podejrzanym w sprawie jest przedsiębiorca, u którego zaginiony mężczyzna zaciągnął dług, niestety nie przyznaje się do winy. Emocje jeszcze na dobre nie opadły, a lokalna społeczność musi zmierzyć się z brutalną zbrodnią. Z rzeki wyłowione zostają zwłoki kobiety, ciało było w...

O tym, jak istotną rolę odgrywają stawy skroniowo- żuchwowe w ludzkim organizmie dowiadujemy się zazwyczaj wtedy, gdy zaczynają niepoprawnie funkcjonować. Objawy dysfunkcji tej części ciała są na tyle niespecyficzne, że pacjent dopiero po intensywnym maratonie konsultacji u lekarzy różnych specjalizacji trafia do stomatologa i fizjoterapeuty. Dlaczego tak się dzieje? Czy ma to związek z brakiem specjalistycznej wiedzy lekarzy? Trudno jednoznacznie stwierdzić. Terapia stawów żuchwowych nie sprowadza się tylko i wyłącznie do wdrożenia leczenia protetycznego, ogromną rolę odgrywa w niej odpowiednia, indywidualnie dobrana fizjoterapia stomatologiczna. Należy również określić przyczynę dolegliwości i odpowiednio modyfikować czynniki, które przyczyniają się do wystąpienia niepokojących objawów. Nie bez powodu staw skroniowo- żuchwowy nazywany jest jednym z najważniejszych stawów w ludzkim organizmie.

Po lekturze „Rehabilitacji stomatologicznej” z niecierpliwością czekałam na premierę nowej książki Karola Gorzechowskiego. „Fizjoterapia stomatologiczna” mile mnie zaskoczyła bogactwem wartościowych treści, uwzględniających różne dyscypliny naukowe. Pierwsze rozdziały poświęcone zostały szeroko pojętej anatomii ludzkiego organizmu z uwzględnieniem wzajemnego wpływu na siebie poszczególnych części ciała. Anatomiczne treści zostały przedstawione w sposób zrozumiały zarówno dla pacjenta, jak i specjalisty. Wszystkie załączone w książce zdjęcia oraz ilustracje są kolorowe, co jest sporym udogodnieniem dla czytelnika. Kolejna część „Fizjoterapii stomatologicznej” skupia się na objawach i mechanizmach ich powstania. Dalsze rozdziały poświęcone są stricte diagnozie, leczeniu stomatologicznemu i chirurgicznemu, żeby na końcu przejść do elementów związanych z szeroko pojętym procesem fizjoterapii stomatologicznej.

Według mnie największym atutem tej pozycji jest prosta forma i jasny przekaz. Nie uświadczycie tutaj trudnego w odbiorze naukowego języka, autor skomplikowane treści przedstawia w zrozumiały sposób. Między teorią a praktycznymi zaleceniami postawiono znak równości. Z perspektywy własnej praktyki neurologopedycznej doceniam fakt, że autor znalazł miejsce na opisanie istotnego wpływu prawidłowej pozycji spoczynkowej języka, właściwego toru oddechowego, czy wpływ parafunkcji na prawidłowe funkcjonowanie układu stomatognatycznego. W mojej ocenie na szczególną uwagę zasługuje rozdział poświęcony terapii pacjentów hipermobilnych, z własnego doświadczenia wiem, że jest to temat przez wielu specjalistów trywializowany, pomijany i nie do końca właściwie zrozumiany. Karol Gorzechowski uwzględnił w tej części dane dot. m.in. postępowania w przypadku zespołu Ehlersa- Danlosa.

Autor wielokrotnie podkreślał rolę współpracy w interdyscyplinarnym zespole specjalistów. Coś niby tak oczywistego, a niestety nie zawsze jest złotym standardem. Ucieszył mnie fakt, że w książce znalazło się miejsce dla przybliżenia kwestii związanych z chirurgią twarzowo- szczękową, dzięki czemu mogłam poszerzyć swoją wiedzę. Opisane zostały krok po kroku poszczególne typy operacji ortognatycznych przy określonych zaburzeniach układu stomatognatycznego oraz schemat działań fizjoterapeuty po tego typu interwencjach. Na końcu książki znajduje się obszerna bibliografia z podziałem na poszczególne rozdziały.

„Fizjoterapia stomatologiczna” jest pozycją, do której z pewnością będę często wracać ze względu na szereg istotnych informacji, które w innych pozycjach są pomijane. Autor podjął się trudnego wyzwania dokładnego przybliżenia procesu diagnozy i terapii pacjentów z TMD, które zakończyło się pełnym sukcesem. Książka świetnie przybliża mechanikę pracy stawów- skroniowo żuchwowych i wpływ, jaki ma ta część ciała na działanie całego organizmu dokładnie opisuje poszczególne. W sposób zrozumiały przybliżono mi typy dysfunkcji oraz schemat postępowania terapeutycznego. Spodobało mi się, że Karol Gorzechowski podkreśla wpływ w terapii zarówno psychiki na somatykę, jak i somatyki na psychikę i fakt, że nie należy posiłkować się uproszczeniami.

Zdecydowanie zgadzam się z autorem, że tylko kompleksowe podejście do terapii i współpraca interdyscyplinarna są w stanie zapewnić sukces postępowania. Na pierwszym miejscu jest pacjent i to jego komfort należy stawiać na pierwszym miejscu, co wielokrotnie w książce było podkreślane. Książkę polecam każdemu, kto chcę zgłębić tematy badania i terapii stawów skroniowo- żuchwowych.

O tym, jak istotną rolę odgrywają stawy skroniowo- żuchwowe w ludzkim organizmie dowiadujemy się zazwyczaj wtedy, gdy zaczynają niepoprawnie funkcjonować. Objawy dysfunkcji tej części ciała są na tyle niespecyficzne, że pacjent dopiero po intensywnym maratonie konsultacji u lekarzy różnych specjalizacji trafia do stomatologa i fizjoterapeuty. Dlaczego tak się dzieje? Czy ma...

Judith długo nie mogła uwierzyć, że reżyser kultowych filmów grozy- Morbus Delacroix- zgodził się na spotkanie z nią. Kobieta nie mogła również przewidzieć, jakie mrożące krew w żyłach niespodzianki czekają na nią w posiadłości jej ekscentrycznego idola…

Martin Servaz musi zmierzyć się z najbardziej skomplikowanym śledztwem w całej swojej karierze. W Tuluzie zostaje zamordowany pacjent tamtejszego szpitala psychiatrycznego. Stan Du Welz cierpiał na schizofrenię paranoidalną i co jakiś czas wracał na oddział celem podjęcia dalszego leczenia. Morderca działał z pełną premedytacją, celowo unieruchomił mężczyznę, przywiązując go do szpitalnego łóżka. Ciało denata zostało makabrycznie okaleczone, a sprawca nakreślił krwią ofiary znak spirali na materacu. Kolejne dowody w sprawie wskazują na powiązanie morderstwa speca od efektów specjalnych z pewnym zakazanym filmem. Martin Servaz będzie zmuszony odkryć, co wiąże Morbusa Delacroix z serią brutalnych zbrodni…

Początek książki nie do końca mnie nie przekonał ze względu na mnogość wprowadzonych postaci i wątków pobocznych. Czułam się trochę zniesmaczona i przytłoczona całą tą perwersyjną otoczką, która towarzyszyła pierwszej części Spirali Zła. Po serii wzlotów i upadków Martina Servaza , w końcu zrozumiałam zamysł Bernarda Miniera i dałam się wciągnąć w ten scenariusz. Autor przez pryzmat głównych bohaterów pokazał, czym może być istota zła, a jeden zły wybór może nakręcać kolejne. Motyw winy i kary został przedstawiony w zupełnie nowej, dostosowanej do współczesnych czasów odsłonie. Minier bardzo świadomie igra z emocjami czytelnika, do końca nie wiadomo, kto jest tym dobrym, a kto złym charakterem. Cała sprawa kręci się wokół pewnego brutalnego epizodu, jaki miał miejsce w trakcie kręcenia ostatniego filmu Morbusa Delacroixa, ta sprawa staje się prawdziwym tematem tabu. Zagadkowe wydarzenie stało się całkiem udanym motorem napędowym dla dalszych wydarzeń, których dynamika mile mnie zaskoczyła. Gdzieś od połowy książki dosłownie zaczęły sypać się iskry. Minier co jakiś czas nad wyraz świadomie przerywa panującą wśród postaci zmowę milczenia, uchylając rąbek tajemnicy. Całość utrzymana jest w atmosferze najprawdziwszej grozy, która towarzyszy filmom kręconym przez głównego podejrzanego w sprawie. Tożsamość mordercy do ostatnich stron była skrzętnie ukrywana, nie udało mi się odkryć tożsamości sprawcy spirali zbrodni. Wprowadzenie elementów horroru do tego thrillera trochę mnie przestraszyło, ale z perspektywy czasu miało głębszy sens i okazało się dobrym wyborem, który nadał fabule odpowiedniego kolorytu. Martin Servaz w tym śledztwie pokazał się z bardziej ludzkiej strony, miałam wrażenie, że z całych sił stara się utrzymać emocje na wodzy. Na samym końcu czułam się na przemian wstrząśnięta i zmieszana.

Spirala zła to zupełnie nowa odsłona dobrze znanego mi cyklu. Minier tym razem połączył to, co najlepsze w thrillerze z elementami literatury grozy. Książkę polecam czytelnikom o mocnych nerwach, którzy nie boją się wyzwań i docenią kunszt tego scenariusza. Po takim wbijającym w fotel finale z niecierpliwością czekam na kolejny tom.

Judith długo nie mogła uwierzyć, że reżyser kultowych filmów grozy- Morbus Delacroix- zgodził się na spotkanie z nią. Kobieta nie mogła również przewidzieć, jakie mrożące krew w żyłach niespodzianki czekają na nią w posiadłości jej ekscentrycznego idola…

Martin Servaz musi zmierzyć się z najbardziej skomplikowanym śledztwem w całej swojej karierze. W Tuluzie zostaje...