Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To byłą jedna z tych książek, po której przeczytaniu szczęka mi opadła. Książka jest krótka, więc nie spodziewałam się niczego specjalnego, mimo tego tytuł mnie zaintrygował. Okazało się, że thrillery nie muszą opierać się na wielu poszlakach czy aspektach, które ciągną się przez setki stron. Można zrobić coś takiego w krótkiej formie.
Bardzo spodobało mi się odwrócenie fabuły tzn od początku wiemy, że ktoś kradnie czyjeś życie. Nie wiemy tylko co stało się z zaginioną dziewczyną i czy jeszcze żyje.
Książce przyznałam ocenę 9 tylko dlatego, że czasem książka mi się dłużyła. Dodatkowo według mnie zachowanie bohaterów zmieniło się tak diametralnie, że nie można było się niczego domyśleć. Rozumiem jednak, że tak już w thrillerach jest- musi być element zaskoczenia, mimo że mało spójny.
i tutaj taki mały SPOJLER
Nie lubię happy end'ów w kryminałach. Wolę mroczne otwarte zakończenia. Jednak to tylko moje własne upodobanie.
Nie zmienia to faktu, że książka jest świetnia i dołącza do grona moich ulubionych.

To byłą jedna z tych książek, po której przeczytaniu szczęka mi opadła. Książka jest krótka, więc nie spodziewałam się niczego specjalnego, mimo tego tytuł mnie zaintrygował. Okazało się, że thrillery nie muszą opierać się na wielu poszlakach czy aspektach, które ciągną się przez setki stron. Można zrobić coś takiego w krótkiej formie.
Bardzo spodobało mi się odwrócenie...

Bardzo dobrze. Te dwa słowa idealnie opisują tą książkę. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale się nie zawiodłam. Bardzo przyjemnie mi się czytało, bohaterowie są wyraźnie wykreowani i raczej nie ma nikogo, kto byłby bezpłciowy. Nie jest to kryminał na poziomie mojej ukochanej Rachel Abbott, ale na pewno sięgnę po kolejne książki autorki.


Polecam <3

Bardzo dobrze. Te dwa słowa idealnie opisują tą książkę. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale się nie zawiodłam. Bardzo przyjemnie mi się czytało, bohaterowie są wyraźnie wykreowani i raczej nie ma nikogo, kto byłby bezpłciowy. Nie jest to kryminał na poziomie mojej ukochanej Rachel Abbott, ale na pewno sięgnę po kolejne książki autorki.


Polecam <3

Książka, która miała fajny pomysł ale gorzej z realizacją. Mam 16 lat więc powiedzmy, że jestem w przedziale wiekowym osób, d o których ta książka jest skierowana. Na codzień czytam kryminały postanowiłam się oderwać i przeczytać jakąś książkę młodzieżową. I....chyba jestem na to za stara. Po pierwsze mimo ciekawego tematu książka była zwyczajnie nudna i bardzo mi się dłużyła. Dodatkowo zakończenie było dla mnie niesatysfakcjonujące. Słodkie happy end'y niczym z amerykańskich filmów to nie dla mnie.
Myślę. że niestety tej książki nie zapamiętam na długo i będzie tylko przelotną powieścią nie wywołującą niestety większych emocji.

Książka, która miała fajny pomysł ale gorzej z realizacją. Mam 16 lat więc powiedzmy, że jestem w przedziale wiekowym osób, d o których ta książka jest skierowana. Na codzień czytam kryminały postanowiłam się oderwać i przeczytać jakąś książkę młodzieżową. I....chyba jestem na to za stara. Po pierwsze mimo ciekawego tematu książka była zwyczajnie nudna i bardzo mi się...

Oczekiwałam więcej, ale dostałam dostatecznie dużo.
Nie jestem fanką science-fiction. Świat wykreowany nie był mi szczególnie bliski. Diabolikę czytałam bardzo długo. Akcja niemal ciągnęła się dla mnie w nieskończoność. Zwroty akcji były, ale do 300 strony byłam gotowa dać tej książce 6/10. Ale to zakończenie! Tak bardzo niespodziewane i tak mi przypadło do gustu, że ocena skoczyła w górę. Mimo tego, że nie trafia do moich ulubieńców polecam przeczytać nawet dla samego zakończenia.

Oczekiwałam więcej, ale dostałam dostatecznie dużo.
Nie jestem fanką science-fiction. Świat wykreowany nie był mi szczególnie bliski. Diabolikę czytałam bardzo długo. Akcja niemal ciągnęła się dla mnie w nieskończoność. Zwroty akcji były, ale do 300 strony byłam gotowa dać tej książce 6/10. Ale to zakończenie! Tak bardzo niespodziewane i tak mi przypadło do gustu, że ocena...

Tą książkę przeczytałam już jakiś czas temu, ale miło ją wspominam. Była bardzo lekka i przyjemna. Bardzo podobał mi się wątek z "Małym księciem" i mimo tego, że film miał świetną muzykę i ujęcia to nie miał tego czegoś co książka. Nie było pretensjonalnych scen seksu (wszystko było delikatne i subtelne).
Ogólnie najkrócej mówiąc książka podobała mi się, nie byłam ani zła, ani genialna. Po prostu idealna książka na jeden wakacyjny wieczór :).

Tą książkę przeczytałam już jakiś czas temu, ale miło ją wspominam. Była bardzo lekka i przyjemna. Bardzo podobał mi się wątek z "Małym księciem" i mimo tego, że film miał świetną muzykę i ujęcia to nie miał tego czegoś co książka. Nie było pretensjonalnych scen seksu (wszystko było delikatne i subtelne).
Ogólnie najkrócej mówiąc książka podobała mi się, nie byłam ani zła,...

Nie czytam młodzieżówek. Będę to chyba powtarzać przy każdej recenzji książki z tej kategorii. Wydaje mi się, że to jednak sprawia, że moja opinia jest bardziej wiarygodna..
TAKIEJ KSIĄŻKI DAWNO NIE CZYTAŁAM!
Nie ma tu morderców, detektywów z depresją czy ukrytych motywów. Fabułam jest dość prosta. Ta książka ma jednak niezwykły urok. Jest niepretensjonalna a wątki miłosne naprawdę piękne i dziewczęce. Jest bardzo wzruszająca. W związku z tym, że trafiłam na nią na bardzo trudnym etapie mojego życia- bardzo do mnie trafiła.
Najczęściej przy czytaniu książek mam dwa etapy- zakochania i dostrzegania wad. Podobnie jak przy zauroczeniu ;). Dobre książki to te, przy których drugiego etapu nie ma. Przy tej nie było. Zamknęłam książkę i nie wiedziałam co powiedzieć.

Nie czytam młodzieżówek. Będę to chyba powtarzać przy każdej recenzji książki z tej kategorii. Wydaje mi się, że to jednak sprawia, że moja opinia jest bardziej wiarygodna..
TAKIEJ KSIĄŻKI DAWNO NIE CZYTAŁAM!
Nie ma tu morderców, detektywów z depresją czy ukrytych motywów. Fabułam jest dość prosta. Ta książka ma jednak niezwykły urok. Jest niepretensjonalna a wątki...

Nie dotrwałam do końca... Nie cierpię kiedy książki kryminalne zmieniają się w nudne obyczajówki o dziwkarzach i pijakach. Morderstwo tak naprawdę zeszło na dalszy plan.. Kiedy sięgam po kryminał oczekuję KRYMINAŁU, a nie książki, która pokazuje jak to ciężko pracuje się w policji i ile wódki trzeba wypić..
Na początku książka mnie urzekła swoim humorem...Po kilkuset stronach zobaczyłam, że ta książka ma mi do zaoferowania TYLKO humor.. Możliwe, że zakończenie jest dobre..Tego nie wiem, bo nie doczytałam...Może kiedyś się odważę, ale teraz mam dużo więcej dobrych książek do czytania.

Nie dotrwałam do końca... Nie cierpię kiedy książki kryminalne zmieniają się w nudne obyczajówki o dziwkarzach i pijakach. Morderstwo tak naprawdę zeszło na dalszy plan.. Kiedy sięgam po kryminał oczekuję KRYMINAŁU, a nie książki, która pokazuje jak to ciężko pracuje się w policji i ile wódki trzeba wypić..
Na początku książka mnie urzekła swoim humorem...Po kilkuset...

Nie mam się do czego przyczepić. Bardzo dobrze napisana książka. Dużo schematów i badać (to sprawia, że jest bardziej wiarygodna). Mimo dość skomplikowanej tematyki napisana lekko. Łatwa w odbiorze. W sam raz na raz. Warto wciągnąć, by dowiedzieć się więcej o tym zjawisku w społeczeństwie i.. Co tak naprawdę wspólnego ma Hannibal Lecter z księdzem z ulubionej parafii?

Nie mam się do czego przyczepić. Bardzo dobrze napisana książka. Dużo schematów i badać (to sprawia, że jest bardziej wiarygodna). Mimo dość skomplikowanej tematyki napisana lekko. Łatwa w odbiorze. W sam raz na raz. Warto wciągnąć, by dowiedzieć się więcej o tym zjawisku w społeczeństwie i.. Co tak naprawdę wspólnego ma Hannibal Lecter z księdzem z ulubionej parafii?

Ta książka wywołała we mnie mieszane uczucia, jednak chyba z . przewagą tych dobrych.
Zacznę może od pozytywów. Niewątpliwie thriller medyczny stał się moim ulubionym gatunkiem. Bardzo lubię medycynę i jak dla mnie mogłoby być jej w tej książce jeszcze więcej, ale myśle, że nie byłaby wtedy łatwa w czytaniu. Bardzo podobało mi się, że przedstawienie bohaterów nie było nachalne, zostało umiejętnie wplecione w wydarzenia. Sam temat myślę, że jest bardzo ciekawy. Może wydawać się abstrakcyjny, jednak podświadomie wiemy, że jest to realne zagrożenie. Można powiedzieć, że to wizja przyszłości, która mrozi krew w żyłach. W książce nie było zbędnych wątków czy opisów akcji. Poruszono też temat przyjaźni, co z jednej strony mi się podobało, a z drugiej niezbyt. Ale o tym później. Postać Micheala zdecydowanie na plus, myślący i inteligentny. Postać Lynn nieco mnie irytowała, ale nie uprzykrzało mi to lektur, trzeba zwrócić uwagę, że mało kto wie jakby się zachował po stracie ukochanego. Reakcja rodziców była dla mnie dość...dziwna. Wydaje mi się naturalne, że rodzic po stracie stara się wyjaśnić co stało, a nie udawać, że nic się nie zdarzyło. Chyba, że było to na zasadzie odsuwania od siebie złych myśli\oszukiwania się. Jednak nie sądzę, by tak miało być.
Przejdę teraz do tych aspektów, które spowodowały, że mam mieszane uczucia po przeczytaniu książki.
"Znieczulenie" bardzo przypominało mi typowy schemat młodzieżówek z medycyną w tle. Przyjaźń. która zwycięża wszystko. Pościg i zabawa w szukanie....Rozczarowujące było dla mnie zakończenie, które było już w ogóle typowe dla książek dla młodzieży. Zło dostaje za swoje i dobro wygrywa. Wszyscy są szczęśliwi. Przez ten optymistyczny koniec powaga sytuacji zanika i zostaje cukierkowa miła otoczka sprawiedliwości. Lubię taką otoczkę, ale głównie w młodzieżówkach, obyczajówkach czy romansach. Po thrillerach i kryminałach oczekuję zaskoczenia...Kolejną sprawą jest opis na okładce...według mnie jest to za dużo informacji i przez to przez większość książki wiesz co stanie się dalej...

Mimo to sięgnę po dalsze książki Cooka, które mam nadzieje będą bardziej tajemnicze i medyczne ;).

Ta książka wywołała we mnie mieszane uczucia, jednak chyba z . przewagą tych dobrych.
Zacznę może od pozytywów. Niewątpliwie thriller medyczny stał się moim ulubionym gatunkiem. Bardzo lubię medycynę i jak dla mnie mogłoby być jej w tej książce jeszcze więcej, ale myśle, że nie byłaby wtedy łatwa w czytaniu. Bardzo podobało mi się, że przedstawienie bohaterów nie było...

Hmmm. Po połowie książki uznałam, że nie kupie drugiego tomu. Liczyłam na więcej perypetii z mordercą, niż przygód bohaterów. Jedna po zakończeniu zmieniłam zdanie- jednak sięgnę bo drugi tom. Bardzo podobał mi się humor Forsta. Mimo wszystko uważam, że książka mogłaby być lepsza i oczekiwałam po niej więcej....Gdyby nie to zakończenie moja ocena byłaby dużo niższa.

Hmmm. Po połowie książki uznałam, że nie kupie drugiego tomu. Liczyłam na więcej perypetii z mordercą, niż przygód bohaterów. Jedna po zakończeniu zmieniłam zdanie- jednak sięgnę bo drugi tom. Bardzo podobał mi się humor Forsta. Mimo wszystko uważam, że książka mogłaby być lepsza i oczekiwałam po niej więcej....Gdyby nie to zakończenie moja ocena byłaby dużo niższa.

Nie oczekiwałam wiele po tej książce. Wiele nie dostałam, ale muszę przyznać, że odkładałam ją na półkę z niechęcią. Była nudna powiem wprost. Nie porwała. Interesuje się Japonią, ale jak dla mnie tej historii drzeworytów było za dużo. Akcja ciągnęła się i chciałam poddać się na ostatnich stu stronach. Jednak była jedna rzecz, która w tej książce mi się podobała, był to mianowicie humor. Nie śmiałam się do łez, ale był na dobrym poziomie. Jednak patrząc na wszystko obiektywnie polecam tę książkę dla fanów historycznych zagadek.

Nie oczekiwałam wiele po tej książce. Wiele nie dostałam, ale muszę przyznać, że odkładałam ją na półkę z niechęcią. Była nudna powiem wprost. Nie porwała. Interesuje się Japonią, ale jak dla mnie tej historii drzeworytów było za dużo. Akcja ciągnęła się i chciałam poddać się na ostatnich stu stronach. Jednak była jedna rzecz, która w tej książce mi się podobała, był to...

Miałam tą przyjemność, że ta książka była moją lekturą. Przez pierwsze trzydzieści stron nie mogłam się wgryźć, później było dużo lepiej. To co bardzo mi się podobało to świetnie wykreowane postacie i naprawdę zaskakujące zakończenie. Fabuła, morderca wszystko było, widać, że autorka świetnie zaplanowała. Chętnie przeczytam kolejne książki królowej kryminału ;).

Miałam tą przyjemność, że ta książka była moją lekturą. Przez pierwsze trzydzieści stron nie mogłam się wgryźć, później było dużo lepiej. To co bardzo mi się podobało to świetnie wykreowane postacie i naprawdę zaskakujące zakończenie. Fabuła, morderca wszystko było, widać, że autorka świetnie zaplanowała. Chętnie przeczytam kolejne książki królowej kryminału ;).

Wiedziałam, że ta książka mnie nie zawiedzie- i mnie nie zawiodła. Bohaterzy ładnie wykreowali i nie miałam okazji nikogo znienawidzić (przy niektórych myślach i zachowaniach Anity nawet się śmiałam). Co prawda liczyłam na coś innego, ale to co działo się w "Idealnej" w żadnym stopniu mnie nie zawiodło. Jeszcze przed rozkręceniem się akcji bardzo miło mi się czytało. Przypadł mi do gustu styl pisania autorki ;).

Polecam

Wiedziałam, że ta książka mnie nie zawiedzie- i mnie nie zawiodła. Bohaterzy ładnie wykreowali i nie miałam okazji nikogo znienawidzić (przy niektórych myślach i zachowaniach Anity nawet się śmiałam). Co prawda liczyłam na coś innego, ale to co działo się w "Idealnej" w żadnym stopniu mnie nie zawiodło. Jeszcze przed rozkręceniem się akcji bardzo miło mi się czytało....

Jedno słowo jakie mogę powiedzieć: GENIALNA. Nawet nie zorientowałam się kiedy minęła połowa książki potem 3\4 itd. Książka bardzo wciąga. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Czyta się z zapartym tchem. Tajemnice i morderstwa świetnie przedstawione. Rachel Abott jak nikt potrafi budować napięcie....i to zakończenie- po prostu zwala z nóg! To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i zapewne nie ostatnie.

Jedno słowo jakie mogę powiedzieć: GENIALNA. Nawet nie zorientowałam się kiedy minęła połowa książki potem 3\4 itd. Książka bardzo wciąga. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Czyta się z zapartym tchem. Tajemnice i morderstwa świetnie przedstawione. Rachel Abott jak nikt potrafi budować napięcie....i to zakończenie- po prostu zwala z nóg! To moje pierwsze spotkanie z tą...

Kolejna część wspaniałej książki, którą świetnie wspominam

Kolejna część wspaniałej książki, którą świetnie wspominam

Przeczytałam tą książkę mając 11 lat. Wtedy zaczęłam przygodę z czytaniem. Pamiętam jak chodziłam do biblioteki na dział dziecięcy i tam buszowałam. Książka była bardzo przyjemna, niewulgarna i lekka. Spędziłam z nią cudowny czas powoli poznając życie bohaterki. Bardzo polecam szczególnie młodym dziewczynkom.

Przeczytałam tą książkę mając 11 lat. Wtedy zaczęłam przygodę z czytaniem. Pamiętam jak chodziłam do biblioteki na dział dziecięcy i tam buszowałam. Książka była bardzo przyjemna, niewulgarna i lekka. Spędziłam z nią cudowny czas powoli poznając życie bohaterki. Bardzo polecam szczególnie młodym dziewczynkom.

Liczyłam na ciekawą młodzieżówkę. Sama jestem nastolatką, więc to książka można by powiedzieć do mnie skierowana i co się okazało? Albo to ja jestem dojrzała jak na swój wiek albo ta książka jest płytka. Styl autora bardzo mnie zmęczył...Kiedy byłam młodsza czytałam "Pamiętnik zakręconej nastolatki" i byłam mile zaskoczona. Tą książką jednak bardzo się zawiodłam. Dotrwałam tylko do 23 strony.

Ogólnie nie polecam.

Liczyłam na ciekawą młodzieżówkę. Sama jestem nastolatką, więc to książka można by powiedzieć do mnie skierowana i co się okazało? Albo to ja jestem dojrzała jak na swój wiek albo ta książka jest płytka. Styl autora bardzo mnie zmęczył...Kiedy byłam młodsza czytałam "Pamiętnik zakręconej nastolatki" i byłam mile zaskoczona. Tą książką jednak bardzo się zawiodłam. Dotrwałam...