Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam okazję poznać Stefana Chwina. Przyjemność była wątpliwa, bowiem pan Chwin do najmilszych osób nie należy. Przez większość spotkania autorskiego narzekał na dzisiejszą młodzież, dzisiejszą literaturę, kolegów pisarzy...
Całe szczęście, sympatia nie wiąże się z talentem - bo jedno trzeba przyznać. "Hanemann" to majstersztyk!

Miałam okazję poznać Stefana Chwina. Przyjemność była wątpliwa, bowiem pan Chwin do najmilszych osób nie należy. Przez większość spotkania autorskiego narzekał na dzisiejszą młodzież, dzisiejszą literaturę, kolegów pisarzy...
Całe szczęście, sympatia nie wiąże się z talentem - bo jedno trzeba przyznać. "Hanemann" to majstersztyk!

Niezwykła atmosfera, piękna historia - oto sedno Agrigento, ale nie tylko... Co czujemy najbardziej, to dojmująca samotność, która dotyka każdego z bohaterów - lekarza Pauzaniasza, jego córkę Izabelę czy ukrywającego się przestępcę Gaetana. Pisarz pokazuje, że pewnego dnia trzeba powiedzieć temu stop, bo we wszystkim jest drugie dno!

Niezwykła atmosfera, piękna historia - oto sedno Agrigento, ale nie tylko... Co czujemy najbardziej, to dojmująca samotność, która dotyka każdego z bohaterów - lekarza Pauzaniasza, jego córkę Izabelę czy ukrywającego się przestępcę Gaetana. Pisarz pokazuje, że pewnego dnia trzeba powiedzieć temu stop, bo we wszystkim jest drugie dno!

"Ptaki Wierchowiny" to moja pierwsza książka Bodora, ale z pewnością nie ostatnia. Jestem pod wrażeniem zarówno fabuły, jak i stylu, ale przede wszystkim klimatu powieści. Dojmujące poczucie absurdu, samotności i niemocy. Niezwykła!

"Ptaki Wierchowiny" to moja pierwsza książka Bodora, ale z pewnością nie ostatnia. Jestem pod wrażeniem zarówno fabuły, jak i stylu, ale przede wszystkim klimatu powieści. Dojmujące poczucie absurdu, samotności i niemocy. Niezwykła!