Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałam w życiu wiele reportaży i co najmniej kilka książek o Korei Północnej. Ta jest jednak wyjątkowo dobra. Autorka nie epatuje okropnościami reżimu. Po prostu opowiada nam historię życia kilkorga osób, które sama dobrze poznała. Takich najzwyklejszych, z którymi moglibyśmy chodzić do szkoły, mijać się codziennie na ulicy, z niektórymi się zaprzyjaźnić, a z innymi nie polubić. Różnica polega tylko na tym, że bohaterowie urodzili się w najsurowszym reżimie współczesnego świata. Miejscu, w którym członkowie jednej rodziny roszczą sobie prawo do decydowania o życiu i śmierci milionów, jakby byli bogami. Ta książka to opowieść o zwykłym życiu, nadziei i miłości w państwie, w którym z pozoru nie da się żyć.

Czytałam w życiu wiele reportaży i co najmniej kilka książek o Korei Północnej. Ta jest jednak wyjątkowo dobra. Autorka nie epatuje okropnościami reżimu. Po prostu opowiada nam historię życia kilkorga osób, które sama dobrze poznała. Takich najzwyklejszych, z którymi moglibyśmy chodzić do szkoły, mijać się codziennie na ulicy, z niektórymi się zaprzyjaźnić, a z innymi nie...

Nie miałam w życiu zbyt wiele do czynienia z Mrożkiem. W szkole przerabialiśmy fragmenty "Tanga", ale niewiele z tego pamiętam. Sięgnęłam więc po tę niewielkich rozmiarów książkę z ciekawości. Poza tytułowym "Weselem w Atomicach" zbiór zawiera jeszcze kilka innych, równie krótkich opowiadań. Większość ma zaledwie po kilka stron. Wszystkie są napisane w tym samym, charakterystycznym dla autora stylu: przez chwilę wydaje się, że jesteśmy w świecie realnym, ale szybko zdajemy sobie sprawę, że otaczają nas opary absurdu. Trzeba przyznać, że Mrożek ma talent do obrazowania, więc łatwo sobie te scenki wyobrazić. Nie sądzę jednak, żeby te teksty zostały ze mną na dłużej. O większości raczej szybko zapomnę, może poza opowiadaniem "Muchy do ludzi". Nigdy nie myślałam o przemijaniu z punktu widzenia muchy. To była zaskakująca, ale i odkrywcza perspektywa.

Nie miałam w życiu zbyt wiele do czynienia z Mrożkiem. W szkole przerabialiśmy fragmenty "Tanga", ale niewiele z tego pamiętam. Sięgnęłam więc po tę niewielkich rozmiarów książkę z ciekawości. Poza tytułowym "Weselem w Atomicach" zbiór zawiera jeszcze kilka innych, równie krótkich opowiadań. Większość ma zaledwie po kilka stron. Wszystkie są napisane w tym samym,...

Nie jest to na pewno książka aspirująca do akademickiej, a celem autora nie jest naukowe wyjaśnienie zjawiska prawdy i kłamstwa. To raczej zbiór anegdot z bliższej i dalszej historii dotyczących różnych blagierów, oszustw i zbiorowych halucynacji. Autorowi nie można odmówić daru opowiadania, czyta się to bardzo przyjemnie. Kilka razy szczerze mnie rozbawił, a cała książka w pewien sposób podniosła mnie na duchu. Wygląda bowiem na to, że plotki, jakoby człowiek w dzisiejszych czasach był bardziej niż kiedyś narażony na fałszywe informacje, są znacznie przesadzone.

Nie jest to na pewno książka aspirująca do akademickiej, a celem autora nie jest naukowe wyjaśnienie zjawiska prawdy i kłamstwa. To raczej zbiór anegdot z bliższej i dalszej historii dotyczących różnych blagierów, oszustw i zbiorowych halucynacji. Autorowi nie można odmówić daru opowiadania, czyta się to bardzo przyjemnie. Kilka razy szczerze mnie rozbawił, a cała książka w...