Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo zawiodłam się na tej książce. Pierwsza część była dosyć słaba, ale mimo wszystko lubię twórczość Lackberg. Chciałam również wiedzieć jak potoczyły się dalsze losy bohaterek (bo w obu tomach głównymi bohaterkami są kobiety). "Srebrne skrzydła" okazały się tanim erotykiem, który aspiruje do bycia thrillerem (no chyba jednak NIE). Faye nadal jest naiwna, nie uczy się na własnych/ cudzych błędach. Wstawki z jej przeszłości były momentami interesujące, chociaż nie usprawiedliwiają jej zachowań). W trakcie lektury sprawdziłam, czy termin powstania i wydania książki nie pokrywał się z rozwodem autorki, ale okazało się, że nie. Z książki wręcz bije ogromna nienawiść do mężczyzn. Każdy jest przedstawiony jako seksualny drapieżca, nieliczący się z uczuciami innych, bezwzględny itp. Kobiety natomiast są takie super, siostrzana solidarność, zemsta. Otóż nie, Faye zachowuje się jakby myślała za nią chuć, jest bezmyślna (pozwolenie aby ktoś przejął większość udziałów w jej własnej firmie, naprawdę?). Autorka podkreśla, że mężczyźni są tacy źli, a to również jej bohaterka załatwia część spraw za pomocą urody... Po lekturze nadal mam wiele pytań, np.
- jak Faye rozwiązała kwestię córki, przecież skoro jest taka super bogata, sławna, nie ma ochrony, to żaden dziennikarz nigdy by nie zrobił jej zdjęcia z dzieckiem? Nawet jeśli wyjechała do innego kraju, uważam to za niemożliwe.
- dlaczego autorka próbuje tłumaczyć, że wszystkie morderstwa, które popełniła główna bohaterka miały sens? Nie, nie miały.
Dodatkowo autorka zaserwowała nam przemyślenia na temat seksu grupowego, dwa razy powtarzając to samo. Przecież to nie wymaga dorabiania jakieś ideologii, jest to normalna kwestia. Niepotrzebne opisy bogactwa, marek ubrań, kosmetyków, alkoholu, to niczego nie dodało tej książce.
Podsumowując bardzo się zawiodłam. Zakończenie, która przedstawiła autorka pokazuje, że może kiedyś pojawi się 3 tom. OBY NIGDY.

Bardzo zawiodłam się na tej książce. Pierwsza część była dosyć słaba, ale mimo wszystko lubię twórczość Lackberg. Chciałam również wiedzieć jak potoczyły się dalsze losy bohaterek (bo w obu tomach głównymi bohaterkami są kobiety). "Srebrne skrzydła" okazały się tanim erotykiem, który aspiruje do bycia thrillerem (no chyba jednak NIE). Faye nadal jest naiwna, nie uczy się na...

3 książka autorstwa Gerristsen którą przeczytałam i zarazem ostatnia. Naprawdę próbowałam, ale kompletnie nie podoba mi się styl autorki. Bohaterów nie sposób polubić, a w szczególności Jane Rizzoli. Jest ona nudna, niesympatyczna, męcząca. Rozumiem, że ciężko było jej w typowo (wtedy) męskim świecie policji. Ale podkreślanie co 3 strony, ze było jej tak ciężko, że nikt jej nie rozumiał, że od dzieciństwa musiała udowadniać, że jest tak samo dobra jak jej bracia, było po prostu nużące. Dodatkowo jestem bardzo zawiedziona wątkiem kryminalnym. Budowana powoli akcja rozwiązała się dosłownie w 5 zdaniach.

3 książka autorstwa Gerristsen którą przeczytałam i zarazem ostatnia. Naprawdę próbowałam, ale kompletnie nie podoba mi się styl autorki. Bohaterów nie sposób polubić, a w szczególności Jane Rizzoli. Jest ona nudna, niesympatyczna, męcząca. Rozumiem, że ciężko było jej w typowo (wtedy) męskim świecie policji. Ale podkreślanie co 3 strony, ze było jej tak ciężko, że nikt jej...

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem. Skusiłam się na tę książkę, po zobaczeniu jej w zapowiedziach na Lubimy Czytać oraz Instagramie.
Główną bohaterką jest tutaj Casey, która śmierci męża została wysłana do domu nad jeziorem, aby doszła do siebie, uspokoiła się i nie dosięgnęła dna życiowego. Swoją drogą bardzo logiczny jest powrót do miejsca, w którym jej mąż zmarł, na pewno pomaga to w uspokojeniu. Zmęczyła mnie ta bohaterka, nie rozumiałam jej zachowania, nieustannie była pijana. Każdy rozdział zawierał opis jak nalewa sobie kieliszek tego lub tamtego. Można było poświęcić te zdania na lepsze zarysowanie fabuły, ale autor wybrał inną drogę. Pomimo tego, że sam pomysł wydawał się klasycznym zagraniem- kilka domów na odludziu, znikająca sąsiadka, policja nie wierzy głównej bohaterce, to w połowie książki zaczęła się akcja, wciągnęłam się w lekturę. I w tym momencie nastąpił wątek paranormalny, który absolutnie zniszczył całą książkę, był totalnie bezsensowny,
Mimo niezbyt udanego pierwszego spotkania, myślę, że w przyszłości dam jeszcze jedną szansę autorowi.

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem. Skusiłam się na tę książkę, po zobaczeniu jej w zapowiedziach na Lubimy Czytać oraz Instagramie.
Główną bohaterką jest tutaj Casey, która śmierci męża została wysłana do domu nad jeziorem, aby doszła do siebie, uspokoiła się i nie dosięgnęła dna życiowego. Swoją drogą bardzo logiczny jest powrót do miejsca, w którym jej mąż...