Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Wiesz... gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca...

Wiesz... gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca...

Dziwkami stajemy się wszyscy, prędzej czy później.

Dziwkami stajemy się wszyscy, prędzej czy później.

Usmiechnął się wyrozumiale - więcej niż wyrozumiale. Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów, dających pewność i otuchę na zawsze, uśmiech, który można spotkać w życiu cztery albo pięć razy. Obejmował - albo zdawał się obejmować na moment- calusieńki nieskończony świat, a potem koncentrował się na tobie z nieodpartą życzliwością. Było w nim akurat tyle zrozumienia, ile ci było potrzeba, i tyle wiary w ciebie, ile sam chciałbyś mieć; usmiech ten zapewniał cię, że wywarłeś takie wrażenie, jakie - w najkorzystniejszych okolicznościach - chciałbyś wywrzeć.

Usmiechnął się wyrozumiale - więcej niż wyrozumiale. Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów, dających pewność i otuchę na zawsze, uśmiech, który można spotkać w życiu cztery albo pięć razy. Obejmował - albo zdawał się obejmować na moment- calusieńki nieskończony świat, a potem koncentrował się na tobie z nieodpartą życzliwością. Było w nim akurat tyle zrozumienia, ile ci było p...

Głupota kocha się w samej sobie, a jej egoizm jest nieograniczony. Głupota okryła się godnością, dygnitarstwem i rangami, głupota nosi złote łańcuchy lorda – majora, pobrzękuje ostrogami i kadzielnicami, głupota nosi cylinder na swojej uczonej głowie. Tę właśnie “cylindrową” głupotę przestudiowałem dokładnie, miałem bowiem przyjemność i honor przeżyć wśród cylindrowców całe swe ubogie, nic nie znaczące życie skromnego obywatela, tak skromnego, że rozpłynął się prawie do stanu niewidzialności.

Głupota kocha się w samej sobie, a jej egoizm jest nieograniczony. Głupota okryła się godnością, dygnitarstwem i rangami, głupota nosi złote łańcuchy lorda – majora, pobrzękuje ostrogami i kadzielnicami, głupota nosi cylinder na swojej uczonej głowie. Tę właśnie “cylindrową” głupotę przestudiowałem dokładnie, miałem bowiem przyjemność i honor przeżyć wśród cylindrowców całe swe...

Żyj niezauważony” - maksyma Epikteta. Teraz jedyną moją ambicją jest unikanie kłopotów. - Jestem pewien, że dzięki temu nie sprawiam ich innym, a to już dużo.

Żyj niezauważony” - maksyma Epikteta. Teraz jedyną moją ambicją jest unikanie kłopotów. - Jestem pewien, że dzięki temu nie sprawiam ich innym, a to już dużo.

Podczas gdy ukochana ucieleśnia rzeczywistość miłości i jest tym samym fatalnie skazana na to, by rozczarować, prostytutka oferuje przedstawienie, wizerunek miłości, innymi słowy wspomaga marzenia.

Podczas gdy ukochana ucieleśnia rzeczywistość miłości i jest tym samym fatalnie skazana na to, by rozczarować, prostytutka oferuje przedstawienie, wizerunek miłości, innymi słowy wspomaga marzenia.

Strzał był cichszy od furkotu gołębi, które poderwały się z osranego na biało dachu ubikacji. Bezpieczniak w płaszczu osunął się na kolana, jakby rozpoznał w Tadku mesjasza. Zielny jednak szarpnął bezwładne ciało i osłaniając się nim, strzelił do drugiego tajniaka.

Strzał był cichszy od furkotu gołębi, które poderwały się z osranego na biało dachu ubikacji. Bezpieczniak w płaszczu osunął się na kolana, jakby rozpoznał w Tadku mesjasza. Zielny jednak szarpnął bezwładne ciało i osłaniając się nim, strzelił do drugiego tajniaka.

Masz na imię Aniela. Dziś sa twoje imieniny i nawija w tę mańkę. Na stole kawusia i setusia, słucham sobie dla leraksu jak świętej pamięci Polskiego Radia Lwów. Jak już go z pitra skubnąłem, to tylko lustereczko, fryzurkę poprawiam i patrzę. Ja nie wiem, legalnie, panie komisarzu, co on tej dziwce wcześniej nawinął, że patrzyła na niego jak moja matka w święty obrazek. Ja też mam dziś imieniny, znowu uderza.

Masz na imię Aniela. Dziś sa twoje imieniny i nawija w tę mańkę. Na stole kawusia i setusia, słucham sobie dla leraksu jak świętej pamięci Polskiego Radia Lwów. Jak już go z pitra skubnąłem, to tylko lustereczko, fryzurkę poprawiam i patrzę. Ja nie wiem, legalnie, panie komisarzu, co on tej dziwce wcześniej nawinął, że patrzyła na niego jak moja matka w święty obrazek. Ja też m...

Obaj ubolewają nad upadkiem Francji i zaśmiewają się zgodnie, kiedy hrabia de Germiny, syn byłego dyrektora Banku Francuskiego, zostaje aresztowany w publicznej toalecie przy Champ Elysees za sodomię.

Obaj ubolewają nad upadkiem Francji i zaśmiewają się zgodnie, kiedy hrabia de Germiny, syn byłego dyrektora Banku Francuskiego, zostaje aresztowany w publicznej toalecie przy Champ Elysees za sodomię.

Jakiś berliński dorożkarz powiedział raz Rudziowi niemieckie przysłowie o pieczonej gęsi w ten sposób: "Jut jebratene Jans is Jottes Jabe". Niby że dobrze upieczona gęś jest darem Boga.

Jakiś berliński dorożkarz powiedział raz Rudziowi niemieckie przysłowie o pieczonej gęsi w ten sposób: "Jut jebratene Jans is Jottes Jabe". Niby że dobrze upieczona gęś jest darem Boga.

-No jak tam teges z tą panienką?-Stryjek był nieustępliwy.-Żaden teges, znamy się z księgarni.-Ho ho, z księgarni-zahuczał stryjek.-I co, chodzicie razem po księgarniach i bibliotekach, a jak się zmęczycie, to się położycie?-Stryjek wybuchnął na koniec głośnym śmiechem. Heniek spojrzał na niego z politowaniem.-Stryjek to chyba powinien maglem zawiadywać, a nie warsztatem-powiedział gniewnie.-No, kochany, nie unoś się bo nie ma o co.-Jan Wcisło był wyraźnie rozbawiony.

-No jak tam teges z tą panienką?-Stryjek był nieustępliwy.-Żaden teges, znamy się z księgarni.-Ho ho, z księgarni-zahuczał stryjek.-I co, chodzicie razem po księgarniach i bibliotekach, a jak się zmęczycie, to się położycie?-Stryjek wybuchnął na koniec głośnym śmiechem. Heniek spojrzał na niego z politowaniem.-Stryjek to chyba powinien maglem zawiadywać, a nie warsztatem-powied...

Władysławowi Glince "sanitariusz Czerwonego Krzyża [opowiadał], że widział chłopa wygnańca, kopiącego dół dla pochowania trupa żony i żywego niemowlęcia." Gdy sanitariusz się na to oburzał, chłop rzekł: "A co z nim zrobię, toć nie mam piersi, aby mu dać jeść!".

Władysławowi Glince "sanitariusz Czerwonego Krzyża [opowiadał], że widział chłopa wygnańca, kopiącego dół dla pochowania trupa żony i żywego niemowlęcia." Gdy sanitariusz się na to oburzał, chłop rzekł: "A co z nim zrobię, toć nie mam piersi, aby mu dać jeść!".

Tak pewne jak truskawka u niedżwiedzia w tyłku.

Tak pewne jak truskawka u niedżwiedzia w tyłku.