Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słuchałem tę książkę jako audiobooka w wersji tzw. superprodukcji i jest naprawdę świetnie. Lemowski duch się unosi i wcale tu nie chodzi o s-f, ale o nastrój, o wiszącą w próżni tajemnicę.
Kryminał na stacji kosmicznej i burza mózgów na dole co może być przyczyną tego wszystkiego.
Research autora co do życia na stacji i jego przekazanie czytelnikowi wbija w fotel.

Słuchałem tę książkę jako audiobooka w wersji tzw. superprodukcji i jest naprawdę świetnie. Lemowski duch się unosi i wcale tu nie chodzi o s-f, ale o nastrój, o wiszącą w próżni tajemnicę.
Kryminał na stacji kosmicznej i burza mózgów na dole co może być przyczyną tego wszystkiego.
Research autora co do życia na stacji i jego przekazanie czytelnikowi wbija w fotel.

Świetny kryminał w starym czarnym chandlerowskim stylu. Wystarczy przeczytać ten fragment załączony na zdjęciu, aby poczuć to coś. Rzecz nawet dzieje się w Los Angeles pod koniec lat 40. Mimo, że książka napisana w 1990 r. to nie jest to żadna podróba starych mistrzów noir. Mosley ma swój styl, ale tym co zdecydowanie wyróżnia jego opowieść jest to, że dzieje się ona wśród środowiska czarnoskórych Amerykanów. Główny bohater, Easy Rowlins, również jest czarny. Można powiedzieć, że poznajemy Los Angeles z podwójnie czarnej strony. Co znamienne Easy nie jest detektywem, jest mechanikiem, weteranem wojennym, wplątanym w paskudną, pokręconą historię.
Rewelacyjna książka dla miłośników stylu hard-boiled spod znaku Hammetta, czy Chandlera.
W Polsce chyba tylko dwie książki Waltera Mosleya zostały wydane. Wielka szkoda.
Na podstawie tej opowieści powstał film w Denzelem Washingtonem "W bagnie Los Angeles", ale to jednak nie jest to co ksiązka. Być może dlatego, że obejrzałem go zaraz po lekturze.
Ciekawostką jest też to, że w projekcie okładki wykorzystano rysunki poety Marcina Świetlickiego, miłośnika czarnego kryminału.

Świetny kryminał w starym czarnym chandlerowskim stylu. Wystarczy przeczytać ten fragment załączony na zdjęciu, aby poczuć to coś. Rzecz nawet dzieje się w Los Angeles pod koniec lat 40. Mimo, że książka napisana w 1990 r. to nie jest to żadna podróba starych mistrzów noir. Mosley ma swój styl, ale tym co zdecydowanie wyróżnia jego opowieść jest to, że dzieje się ona wśród...

Świetne ujecie łosiowego tematu.

Świetne ujecie łosiowego tematu.

Ależ książka! Neo noir w mistrzowskim wydaniu. (Jedyny minus to opisy snów, ktorych nigdy w książkach niefantastycznych nie zrozumiem, po cholerę one? Na szczęscie były tylko dwa.)
Jakuba Żulczyka czytałem do tej pory tylko "Wzgórze Psów" i mi się bardzo podobało, ale "Ślepnąc od świateł" jest chyba jeszcze lepsze. Bardziej skondensowane, bardziej klaustrofobiczne. Rewelacyjna książka; brudna, dziejąca się w odpychającym otoczeniu, z bohaterem socjopatą. No rewelka. Za samo wykreowanie drugoplanowego bohatera Daria, Żulczyk powinien dostać Nobla. A za interpretację lektorską Krzysztof Skonieczny - Oscara. Przeczytał tę książkę po mistrzowsku.
To było ponad 15 godzin niesamowitych wrażeń.

Ależ książka! Neo noir w mistrzowskim wydaniu. (Jedyny minus to opisy snów, ktorych nigdy w książkach niefantastycznych nie zrozumiem, po cholerę one? Na szczęscie były tylko dwa.)
Jakuba Żulczyka czytałem do tej pory tylko "Wzgórze Psów" i mi się bardzo podobało, ale "Ślepnąc od świateł" jest chyba jeszcze lepsze. Bardziej skondensowane, bardziej klaustrofobiczne....

Narodowe Siły Zbrojne były okrutnie zgnębione przez komunę, czego pokłosie zbiera się do dziś, bo przyklejona do nich łatka polskich faszystów i antysemitów nie chce się teraz łatwo zedrzeć. "Legion" rzuca na sprawę szerokie światło, oparty jest na faktach i stosu historycznych książek, które autorka przeczytała, zanim zmierzyła się z tematem. Pod tym kątem książka jest ważna.Ale fatalnie napisana!
Słuchałem jej w formie audiobooka i momentami dostawałem skrętu kiszek z zażenowania. To nie jest lektura do dorosłych. Napisana jest stylem jak dla młodzieży. Mnie ten styl razi, ponieważ czuje się jak półgłówek, któremu autorka łopatą po głowie tłumaczy rzeczy, które wystarczy naświetlić. W sensie, że nie ma tu niedomówień, domyśleń, sugestii, a każdy opowiedziany dowcip musi być wytłumaczony, aby na pewno odbiorca go załapał. Koszmar. Dialogi okropne, napuszone, zero naturalności, jak bym oglądał kiepski propagandowy film.

Narodowe Siły Zbrojne były okrutnie zgnębione przez komunę, czego pokłosie zbiera się do dziś, bo przyklejona do nich łatka polskich faszystów i antysemitów nie chce się teraz łatwo zedrzeć. "Legion" rzuca na sprawę szerokie światło, oparty jest na faktach i stosu historycznych książek, które autorka przeczytała, zanim zmierzyła się z tematem. Pod tym kątem książka jest...

Krzysztof Wielicki. Lubię gościa, lubię jak opowiada i lubię jego spojrzenie na himalaizm. Te dwa tomy wywiadu rzeki połknąłem jak pelikan, na raz. Może ona stanowić uzupełnienie do bardzo dobrej biografii Wielickiego "Piekło mnie nie chciało". W "Moim wyborze" jest więcej osobistych wspomnień z wypraw, praktycznie brak wątków z życia prywatnego.

Krzysztof Wielicki. Lubię gościa, lubię jak opowiada i lubię jego spojrzenie na himalaizm. Te dwa tomy wywiadu rzeki połknąłem jak pelikan, na raz. Może ona stanowić uzupełnienie do bardzo dobrej biografii Wielickiego "Piekło mnie nie chciało". W "Moim wyborze" jest więcej osobistych wspomnień z wypraw, praktycznie brak wątków z życia prywatnego.

Krzysztof Wielicki. Lubię gościa, lubię jak opowiada i lubię jego spojrzenie na himalaizm. Te dwa tomy wywiadu rzeki połknąłem jak pelikan, na raz. Może ona stanowić uzupełnienie do bardzo dobrej biografii Wielickiego "Piekło mnie nie chciało". W "Moim wyborze" jest więcej osobistych wspomnień z wypraw, praktycznie brak wątków z życia prywatnego.

Krzysztof Wielicki. Lubię gościa, lubię jak opowiada i lubię jego spojrzenie na himalaizm. Te dwa tomy wywiadu rzeki połknąłem jak pelikan, na raz. Może ona stanowić uzupełnienie do bardzo dobrej biografii Wielickiego "Piekło mnie nie chciało". W "Moim wyborze" jest więcej osobistych wspomnień z wypraw, praktycznie brak wątków z życia prywatnego.