Cytaty
Toniemy nie dlatego, że sie zanurzamy, lecz dlatego że pozostajemy pod wodą.
Próżność i duma to rzeczy całkiem różne, choć słowa te często są używane jednoznacznie. Można być dumnym nie będąc przy tym próżnym. Duma związana jest z tym co sami o sobie myślimy, próżność zaś z tym, co chcielibyśmy, żeby inni o nas myśleli.
(...)często mówiąc 'Tak' innym, można powiedziec 'Nie' samemu sobie.
Do końca życia zachowaj w swojej pamięci wszystkie dobre rzeczy, które pojawiły się w najtrudniejszych okolicznościach. One będą dowodem twoich możliwości i dadzą Ci nadzieję w obliczu największych przeszkód.
Tobie już nie wolno kochać, ty już nigdy nie będziesz prawdziwie kochana, bo miałaś nieszczęście znaleźć się wśród jarmarku, boś straciła złudzenia.
Niczego równie trudno nie przebacza się komuś, co jego zalet.
I cóż ostatecznie pozostaje? To tylko, co człowiek czyni, nic więcej. Reszta może być prawdą, lecz może być także zwykłym kłamstwem, złudzeniem. Dopóki człowiek nie musi siebie sprawdzić w czynie, może się oszukiwać bez żadnych ograniczeń.
Młodość Zenona jest ciężka i gorzka, jest niezgodą na świat i niezgodą na siebie, jest od początku zmaganiem się z czułością i cierpieniem.
Podziwiam twój zapał i dobre chęci - wtrąciła Mary - lecz każdy odruch uczucia winien być kontrolowany rozsądkiem. W moim pojęciu wysiłek musi zawsze stać w odpowiednim stosunku do tego, co się chce osiągnąć.
A jeśli moje życie jest w ręku kochającego Boga, nie muszę być bogiem sama dla siebie. Wtedy oddanie kontroli przynosi ulgę, a ciąg niezrozumiałych wypadków zaczyna układać się w sensowny wzór. Życie staje się historią, czyli opowieścią zmierzającą do celu, sens natomiast traci pytanie: "dlaczego"? ".
Mój panie, nie wiadomo, czym się trzeba cieszyć, a czym martwić w życiu. Dobre sprowadza złe, złe sprowadza dobre. Kroczymy w ciemnościach pod tym, co jest zapisane w górze, jednako bezrozumni w naszych chęciach, w radości i strapieniu.
Zdradzać się przed ludźmi oznacza głupotę. Zdradzać się przed sobą samym - słabość i niedostateczną dyscyplinę.
I cóż ostatecznie pozostaje? To tylko, co człowiek czyni, nic więcej. Reszta może być prawdą, lecz może być także zwykłym kłamstwem, złudzeniem. Dopóki człowiek nie musi siebie sprawdzić w czynie, może się oszukiwać bez żadnych ograniczeń.
Poczucie pełnej kontroli nad własnym życiem daje nam złudzenie wszechmocy, jednak poważniejsza choroba czy bliskość śmierci wystarczą, by prysło ono jak bańka mydlana. Okazuje się, że nie wszystko można w życiu wybrać, niekiedy trzeba się poddać, nie wszystko można zmienić, czasem należy wytrwać - w bezsilności.