Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę dostałam od swojego brata. Nie byłam na początku do niej przekonana, nie są to moje klimaty, jednak po tym jak usłyszałam liczne, pozytywne komentarze, co do autora, iż pisze z humorem, ale logicznie i z sensem stwierdziłam, że poprzeczka będzie postawiona wysoko. Ermitruda, jedna z dwójki głównych bohaterów wydawała mi się na początku dość... jakby to ująć... pusta. Taka damulka z dobrego domu. Na szczęście szybko okazało się, że to inteligenta postać o bogatym wnętrzu. Mau, również inteligentna postać, nadto dojrzała jak na swój wiek. Książka zaczyna się od "Wielkiej Fali" (pomijając kilka poprzednich scenek) i to właśnie ona powoduję tok kolejnych zdarzeń. Więcej szczegółów nie zdradzam, bo w przeciwieństwie do innych użytkowników uważam, że jeśli ktoś czytał uważnie książkę, to nie trzeba mu jej jeszcze streszczać, a jeśli ktoś nie czytał to ma już opisy z tyłu książki i w internecie, a jak chce wiedzieć więcej, to niech sobie ją przeczyta. Uważam, że to dzieło Pratchett'a jest niemal doskonałe, narracja jest świetna, humor - jest, fajne postacie - są, logiczne wydarzenia - są, tajemnica - jest, nastrój - jest, a nawet jest odrobina "fantastyki", jakby to niektórzy określili, chociaż według mnie nie ma rzeczy niemożliwych. A to co najbardziej kocham w tej książce to ta chwila zastanowienia przy końcu, ten morał, który mnie wzruszył i sprawił, że mimo iż ostatecznie bohaterowie nie mogli wszystkiego ułożyć dokładnie tak, jak sami by chcieli, to koniec tej książki jest piękny i nie mógłby być piękniejszy.

Książkę dostałam od swojego brata. Nie byłam na początku do niej przekonana, nie są to moje klimaty, jednak po tym jak usłyszałam liczne, pozytywne komentarze, co do autora, iż pisze z humorem, ale logicznie i z sensem stwierdziłam, że poprzeczka będzie postawiona wysoko. Ermitruda, jedna z dwójki głównych bohaterów wydawała mi się na początku dość... jakby to ująć......

Pierwsza część tej serii była interesująca, chętnie więc sięgnęłam po drugą. Z wielką satysfakcją stwierdzam iż się na niej nie zawiodłam. W wielu seriach z każdą kolejną częścią jest coraz gorzej, tutaj jednak autorka nawet podniosła poziom. Mercedes nie była bezbronną dziewczynką, już w pierwszej części, gdzie zabiła dwa wilkołaki. Tyle, że wtedy działała w czyjeś obronie, tym razem zabiła dla bardziej górnolotnych spraw i czytając o tym bawiłam się lepiej niż przy oglądaniu Buffy (wiem, jestem sadystką, im więcej zabijania tym lepiej się bawię x)). Jeśli chodzi o wątek miłosny, w kilku poprzednich opiniach napisałam, że mam już dość romansów, tutaj jednak muszę przyznać, że przy trapezie, w którego skład wchodzą dwa wilkołaki, wampir i zmiennokształtna zaczyna się robić ciekawie. ^^ Od początku kibicowałam Adamowi i miałam ochotę wręcz ucałować pannę Hannę za podrzucenie Mercy tego szkicu. C: Co prawda sama najchętniej zakosiłabym Stefana (i to nie ma nic wspólnego z tym, że uwielbiam outsider'ów i Scooby'ego x)), ale wczuwając się w główną bohaterkę można łatwo odgadnąć, że do siebie nie pasują. Tajemnica, element zaskoczenia, ciekawe postacie, akcja, trochę napięcia wszystko na swoim miejscu a nawet lepiej. Książkę serdecznie wszystkim polecam. :)

Pierwsza część tej serii była interesująca, chętnie więc sięgnęłam po drugą. Z wielką satysfakcją stwierdzam iż się na niej nie zawiodłam. W wielu seriach z każdą kolejną częścią jest coraz gorzej, tutaj jednak autorka nawet podniosła poziom. Mercedes nie była bezbronną dziewczynką, już w pierwszej części, gdzie zabiła dwa wilkołaki. Tyle, że wtedy działała w czyjeś...

Dobra książka. :) Zmiennokształtna Mercedes - mechanik Volkswagena. :D Jest trochę humoru, sporo akcji, główna bohaterka z pewnością nie należy do uległych, do tego jest tajemnica, a autorka ciągle ukazuje tok myślenia bohaterki, która tą tajemnice próbuje rozwiązać. Oczywiście nie można zapomnieć o dwóch seksownych wilkołakach kochających się w bohaterce - chyba już gdzieś pisałam, że mam dosyć romansideł i tutaj ponownie miałam ochotę podrzeć książkę na strzępy, gdy o tym przeczytałam, choć za dużo tego wątku nie ma. Różnorodność bohaterów pomijając nudne wampiry i wilkołaki poprawiła mi humor, bo zaczynałam już wątpić w wyobraźnię współczesnych pisarzy. Brakowało mi trochę tej gęsiej skórki, którą tak kocham w tego typu literaturze, ale to raczej zależy od gustu. Podsumowując rewelacji nie ma (jak w 95% literatury), ale bardzo miło się ją czyta i polecam ją tym, którzy lubią książki tego rodzaju.

Dobra książka. :) Zmiennokształtna Mercedes - mechanik Volkswagena. :D Jest trochę humoru, sporo akcji, główna bohaterka z pewnością nie należy do uległych, do tego jest tajemnica, a autorka ciągle ukazuje tok myślenia bohaterki, która tą tajemnice próbuje rozwiązać. Oczywiście nie można zapomnieć o dwóch seksownych wilkołakach kochających się w bohaterce - chyba już gdzieś...