Od wieków postać Hypatii z Aleksandrii - neoplatońskiej filozofiki i matematyczki, naznaczoną dramatycznością jej śmierci, którą poniosła z rąk motłochu aleksandryjskiego w 415 roku po Chr., oplata literacka legenda.

Jako symbol cywilizacji, która bezpowrotnie przeminęła pod naporem chrześcijaństwa, jako poganka - męczennica, niewinna ofiara ostatniej walki o ocalenie doskonałego świata greckiej harmonii i głębi, nieskrępowanej myśli i naturalnego rozumu przed dogmatami nowej religii, zawsze piękna i młoda, funkcjonowała Hypatia od czasów Oświecenia, od Woltera i historyka E. Gibbona do współczesnego feminizmu.

Maria Dzielska ukazuje nam w swojej książce różne wersje tej legendy zbudowanej na ideologicznych tendencjach, modach i upodobaniach jej autorów, po to, by uwydatnić kontrast między obrazem ukształtowanym przez legendę a historycznym pierwowzorem.



SPIS TREŚCI



Wykaz skrótów

Wprowadzenie

Rozdział I. Hypatia w literackiej legendzie

Tradycja nowożytna

U źródeł tradycji literackiej

Rozdział II. Hypatia i jej krąg intelektualny

Uczniowie

Drogi poznania

Rozdział III. Życie i śmierć

Córka Teona w środowisku aleksandryjskim

Okoliczności śmierci

Wnioski końcowe

Przypisy

Bibliografia (od 1860)

Summary

Indeks nazwisk

***
Wyd. III poprawione