Kolejna bardzo znana legenda o tytułowym kwiecie paproci...

Jak wiadomo kwiat ten jest bardzo rzadkim, niepozornym okazem zwykle ukrytym przed ludzkimi oczyma, lecz jeśli w noc Kupały trafi on w ręce młodego i uczciwego człowieka przyniesie mu szczęście...

Tak właśnie stało się z bohaterem tego podania Jacusiem, który przy trzeciej próbie stał się posiadaczem owego kwiatu... Dzięki temu spełniły się jego marzenia o bogactwie i zbytkownym życiu...

Jednakże z nikim nie mógł się on podzielić swym szczęściem przez co z biegiem czasu stawał się coraz bardziej samotny i sfrustrowany... Postanowił więc odwiedzić swoją rodzinną wioskę, tam jednak okazało się, że matka go nie rozpoznała, a ojciec nie żyje...

Chciał finansowo wspomóc swoją rodzicielkę lecz z obawy przed utratą wszystkiego nie zrobił tego... Po powrocie do swego zamku starał się na wszelkie możliwe sposoby zagłuszyć targające nim wyrzuty sumienia, jednakże bezskutecznie...

Ponownie wybrał się więc do swojej wioski, aby pomóc matce bez względu na wszystko... lecz gdy tam przybył okazało się, iż matka nie żyje... Załamany i zniesmaczony swoją własną wcześniejszą postawą zapragnął zginąć... Zgodnie z jego życzeniem ziemia pod nim się rozstąpiła i pochłonęła go razem z kwiatem paproci...

Morał z tej legendy jest taki, iż dobrze jest mieć marzenia lecz spełnianie ich za wszelką cenę niejednokrotnie prowadzi do zguby, a szczęście będzie prawdziwym i pełnym jedynie wtedy, gdy będziemy mogli i mieli z kim go dzielić...

Kolejna bardzo znana legenda o tytułowym kwiecie paproci...

Jak wiadomo kwiat ten jest bardzo rzadkim, niepozornym okazem zwykle ukrytym przed ludzkimi oczyma, lecz jeśli w noc Kupały trafi on w ręce młodego i uczciwego człowieka przyniesie mu szczęście...

Tak właśnie stało się z bohaterem tego podania Jacusiem, który przy trzeciej próbie stał się posiadaczem owego...