Dziwna sytuacja - poznałam zupełnie przypadkiem autora na ulicy i dał mi jedną ze swoich książek. Pytałam go bodajże o drogę, a on szedł, nawiązała się rozmowa, a potem dał mi swoja książkę, nie mówiąc, ze to jego.
Potem się okazało, że autor to niezwykły człowiek, niesamowicie charyzmatyczny, który nie dojadał, nie dosypiał.
To czy był w Łodzi czy też gdzieś w podróży można było łatwo sprawdzić w następujący sposób: jak w przedsionku klasztornym u jezuitów był tłum ludzi, to znaczyło, że on jest i przyjmuje ludzi. Jak go nie było w przedsionku nie było nikogo.
Żałuję, że autor umarł kilkanaście tygodni po tym jak go miałam okazję poznać. No ale tak widocznie miało być...
Pierwsz. y i ostatni znany przeze mnie kapłan, który - mam wrażenie - umarł przedwcześnie z przepracowania.
Nigdy nie myślał o sobie ale godzinami, w dzień i noc służył innym.
I z tych rozmów z innymi, które toczyły się czasem całymi nocami, bo czasem ludzie przyjeżdżali do niego z daleka, a on nikogo nie odprawiał z kwitkiem, powstawały jego książki. Książki, które nie powstały z wydumanej teologii ale były pisane przez życie, doświadczenia i jakąś jasność umysłu autora, który widział wszystko jakoś pełniej niż przeciętny człowiek

Dziwna sytuacja - poznałam zupełnie przypadkiem autora na ulicy i dał mi jedną ze swoich książek. Pytałam go bodajże o drogę, a on szedł, nawiązała się rozmowa, a potem dał mi swoja książkę, nie mówiąc, ze to jego.
Potem się okazało, że autor to niezwykły człowiek, niesamowicie charyzmatyczny, który nie dojadał, nie dosypiał.
To czy był w Łodzi czy też gdzieś w podróży...

Dla wszystkich chcących pytać Boga jakie kroki stawiać w swoim życiu, polecam :D

Dla wszystkich chcących pytać Boga jakie kroki stawiać w swoim życiu, polecam :D