Książka momentami genialna w treści, język o wiele lepiej niż poprzednie, ale jest jeszcze nad czym pracować.
Fragment arabskiego przysłowia cytowanego przez autora: "Jeśli zaczynasz książkę - ani przez chwilę nie powinieneś tego żałować", pachnie Szecherezadą, nieprawdaż...?

Autor ma olbrzymią wiedzę na temat tego co się dzieje na świecie, trochę jakby tłumaczył światowe szachy: niektórych ruchów nie zauważamy, inne mają inne znaczenie niż nam się wydawało, itd. A tu jest tłumacz, który mówi co kto miał na myśli i jeszcze dodaje, że z tej sytuacji są np. tylko takie wyjścia.
A wszystko okraszone anegdotycznymi ciekawostkami, które ma się ochotę sprawdzać w innych źródłach bo brzmią tak niewiarygodnie. Jeśli oczekujesz rozprawki naukowej to się zawiedziesz, to jest opowieść, która się snuje opleciona dygresjami dzięki którym wielcy tego świata zyskują ludzki wymiar zamiast propagandowego spiżu. Bardzo brakowało mi dat, kiedy poszczególne teksty były pisane, niektóre brzmią jak przepowiednie, co do innych już wiemy jak to się skończyło...

Jak zwykle u Mroziewicza najgorzej wypada forma czyli język. Mnóstwo błędów stylistycznych, pozjadane słowa i litery (korektor, gdzieś ty był?!!!).
Poraża liczba powtórzeń - widać, że jest to zbiór tekstów pisanych przy różnych okazjach i w różnym czasie i autor nie pamięta (lepiej złożyć to na karb niepamięci) ile razy jakiego zwrotu użył (tybetańscy górale walczący z Chińczykami, Pacyfik morzem Śródziemnym XXIw, i inne). Autorze czytasz chociaż raz to co napisałeś?

Niemniej warto, duuuuża rzecz.

Książka momentami genialna w treści, język o wiele lepiej niż poprzednie, ale jest jeszcze nad czym pracować.
Fragment arabskiego przysłowia cytowanego przez autora: "Jeśli zaczynasz książkę - ani przez chwilę nie powinieneś tego żałować", pachnie Szecherezadą, nieprawdaż...?

Autor ma olbrzymią wiedzę na temat tego co się dzieje na świecie, trochę jakby tłumaczył światowe...