Jeśli mam przyznać na początku szczerze, to o książce i ogółem "Igrzyskach Śmierci" dowiedziałam się poprzez zwiastun filmowy w kinie. Zaskoczył mnie tak pozytywnie, że po premierze filmowej, ekranizacji powiedziałam "Muszę to przeczytać!"

Stało się. Książka mnie oczarowała. Nie mogłam się od niej oderwać. Reżyserzy filmu prawie idealnie oddali całą magię książki. Dla nich to było też trudne, jak sami opowiadali, bo by oddać magię takiej książki, trzeba naprawdę wiele pracy.

Książka ma swoje momenty, gdzie wzruszam się trochę mniej niż na filmie, ale jest na pewno lepsza od filmu. Pomimo, że u mnie zawsze króluje zasada "najpierw film, potem książka", co mi samej się nie podoba, to po prostu jestem mocniej oczarowana książką.

Autorka i cała opowieść pokazała nam coś nowego. Pomimo tego, że chwaliło się to od tak dawna, a o książce większość osób dowiedziała się dopiero może pod koniec 2011, to cieszę się, że Suzanne zyskała tyle wiernych fanów. Dalsze części są równe cudownie jak pierwsza i cała trylogia jest po prostu dziełem sztuki i tak wielką inspiracją, że cieszę się, że miałam szansę sięgnąć po tą książkę.

Jeśli mam przyznać na początku szczerze, to o książce i ogółem "Igrzyskach Śmierci" dowiedziałam się poprzez zwiastun filmowy w kinie. Zaskoczył mnie tak pozytywnie, że po premierze filmowej, ekranizacji powiedziałam "Muszę to przeczytać!"

Stało się. Książka mnie oczarowała. Nie mogłam się od niej oderwać. Reżyserzy filmu prawie idealnie oddali całą magię książki. Dla nich...