Jedna z najciekawszych książek , jakie czytałam. Świat dziewiętnastowiecznego teatru, wartka akcja, świetnie napisana książka,nie brak zabawnych momentów. Moja ulubiona postać, to kamerdyner Jacka-Archie, zaś najciekawszy fragment to ten, kiedy Archie pomagał swemu panu uwolnić Sarę. Wspaniała, fascynująca scena.
Polecam tę ciekawą książkę.

Jedna z najciekawszych książek , jakie czytałam. Świat dziewiętnastowiecznego teatru, wartka akcja, świetnie napisana książka,nie brak zabawnych momentów. Moja ulubiona postać, to kamerdyner Jacka-Archie, zaś najciekawszy fragment to ten, kiedy Archie pomagał swemu panu uwolnić Sarę. Wspaniała, fascynująca scena.
Polecam tę ciekawą książkę.

Jak na książkę wydana przez DA CAPO to kiepski wybór. Bardzo mało w nim romansu. Chyba ze parę pocałunków to już romans. Bohaterowie bardzo słabo zobrazowani. Nikt w tej książce się nie wybijał wszyscy byli tak samo mdli. Bardzo mało akcji .Tylko jedno male porwanie które tak naprawdę do niczego nie doprowadziło bo i tak nie wiemy czy główna bohaterka przyjęła w końcu majątek po swoim ojcu czy nie.Wszystko jest takie niedopowiedziane. jak dla mnie książka mało ciekawa i nie polecam.

Jak na książkę wydana przez DA CAPO to kiepski wybór. Bardzo mało w nim romansu. Chyba ze parę pocałunków to już romans. Bohaterowie bardzo słabo zobrazowani. Nikt w tej książce się nie wybijał wszyscy byli tak samo mdli. Bardzo mało akcji .Tylko jedno male porwanie które tak naprawdę do niczego nie doprowadziło bo i tak nie wiemy czy główna bohaterka przyjęła w końcu...

Hm... Jakaś taka dziwna ta książka. Moim zdaniem kiepski pomysł z opisywaniem życia głównej bohaterki od samych urodzin. Ponadto, jacyś tacy niesympatyczni ci bohaterowi. Jack taki dziwny uwodziciel młodych panienek, Rose jakaś taka dziwna... Sara też taka dzika właściwie, no i ten jej ojciec. No cóż... Brakowało mi tego czegoś. A ponadto dziwne zakończenie, bo w sumie nie wiadomo, czy Sara odziedziczyła ten majątek czy nie...

Hm... Jakaś taka dziwna ta książka. Moim zdaniem kiepski pomysł z opisywaniem życia głównej bohaterki od samych urodzin. Ponadto, jacyś tacy niesympatyczni ci bohaterowi. Jack taki dziwny uwodziciel młodych panienek, Rose jakaś taka dziwna... Sara też taka dzika właściwie, no i ten jej ojciec. No cóż... Brakowało mi tego czegoś. A ponadto dziwne zakończenie, bo w sumie nie...

Znów brak opinii o książce - więc i kolejny raz czuję się niejako zobligowana do wyrażenia dłuższej opinii o książce. Jak jednak to uczynić, żeby nie narobić spojlerów? Zasadniczo zresztą nie ma sensu opisywać fabuły, bowiem jej streszczenie znajduje się już na portalu/obwolucie.
Miałam już do czynienia z kilkoma powieściami Elisabeth Hawskley i mogę zarekomendować tę autorkę. Ma bardzo przyjemny styl.
Cieszy mnie, że nie jest to tylko i wyłącznie romans, ale także całkiem dobra powieść obyczajowa. Obraz życia półsieroty, podrzutka i bękarta w jednym, rozwiązły tryb życia osób z tzw. wyższych sfer, rodzinne niesnaski, tajemnice, a nawet pewna klątwa... Sporo się dzieje, a i drugoplanowym bohaterom zostaje poświęcone naprawdę dużo miejsca.
Po części przewidywalna - jak na tej kategorii książki przystało - szczególnie, jeśli przeczytało się ich tak wiele...
Minus za nieścisłość na okładce. Akcja toczy się w XIX wieku, więc zamiast 1926 powinien być 1826 rok. Rozdziały też mogłyby być krótsze (jest ich tylko 10).
Być może nie najlepsza w dorobku pani Hawskley, ale całkiem przyjemna.

Znów brak opinii o książce - więc i kolejny raz czuję się niejako zobligowana do wyrażenia dłuższej opinii o książce. Jak jednak to uczynić, żeby nie narobić spojlerów? Zasadniczo zresztą nie ma sensu opisywać fabuły, bowiem jej streszczenie znajduje się już na portalu/obwolucie.
Miałam już do czynienia z kilkoma powieściami Elisabeth Hawskley i mogę zarekomendować tę...