Za sprawą dziadka do moich rąk trafiła książka "Nadzy wśród wilków" Brunona Apitza. Przeczytałam już sporo książek o obozach, jednak przeważnie były to pamiętniki pisane w pierwszej osobie. Natomiast Bruno Apitz opisuje własne przeżycia z obozu, ale w formie powieści, w której narrator występuje w trzeciej osobie. Ciekawe w książce jest to, że nie ma jednego głównego bohatera, z którym moglibyśmy utożsamiać pisarza. Wydarzenia opisywane są z perspektywy różnych więźniów, ale także i katów. Historia rozpoczyna się w trudnych okolicznościach. Do obozu Buchenwald trafia małe, żydowskie dziecko, przetransportowane przez jednego z więźniów w walizce. Zaczyna się nim opiekować członek tajnej organizacji, która ma na celu wszczęcie powstania w razie wyzwolenia obozu. Jest rok 1945 i obozowicze niezwłocznie wypatrują przybycia Amerykanów. No właśnie, co w takiej sytuacji począć z dzieckiem, którego odkrycie przez SS-manów, może doprowadzić do nieszczęścia ? Czy więźniowie poświęcą swoje życie ? Niektórzy z nich spędzili kilkanaście lat w obozie, a teraz przed samym wyzwoleniem mają ryzykować ? Poruszająca historia o życiu w trudnych warunkach. Opowiada o człowieczeństwie, którego nie da się złamać; o trudnej sytuacji, kiedy nadzieja łączy się ze strachem i niepewnością. Udowadnia bardzo ważną sprawę, że tylko człowiek myślący, może być wolny. Tak łatwo jest doprowadzić człowieka do rozpaczy, wystarczy zabrać mu poczucie godności i bezpieczeństwa... Zatem kim jest człowiek ? Myślę, że gdy postaramy się zrozumieć istotę człowieczeństwa, będziemy mogli budować swoją przyszłość na silnych fundamentach. Taka literatura nie obiecuje nam, że będziemy mogli łatwiej rozprawiać o wojnie, wręcz przeciwnie obiecuje góry skomplikowanych emocji.
katarzynaczyta.blogspot.com

Za sprawą dziadka do moich rąk trafiła książka "Nadzy wśród wilków" Brunona Apitza. Przeczytałam już sporo książek o obozach, jednak przeważnie były to pamiętniki pisane w pierwszej osobie. Natomiast Bruno Apitz opisuje własne przeżycia z obozu, ale w formie powieści, w której narrator występuje w trzeciej osobie. Ciekawe w książce jest to, że nie ma jednego głównego...