Mi się czytało bardzo dobrze - styl Józefa Ignacego Kraszewskiego jest dla mnie wręcz bardzo przyswajalny. Uważam Jana III Sobieskiego za jednego z najlepszych królów, jakich kiedykolwiek Polska miała do 1795 roku. Ta książka nas uczy, że powinniśmy nauczyć się żyć obok siebie, szanować inne poglądy aniżeli te, które my mamy albo uważać, że istnieją inne rasy ludzkie, kultury i religie. Bardzo fajne nazwisko ma główny bohater - Chudopachołek, oryginalne a zarazem pomysłowe. Do dzisiaj (mimo, że jakiś czas temu przerwałem edukację) interesuję się historią Polski, jakie zasady panowały wśród szlachty i tak dalej. Uważam, że miłość powinna łączyć i jednoczyć wszystkie żywe stworzenia. Podziwiam twórczość tego autora i zdecydowanie sięgnę po więcej.

Mi się czytało bardzo dobrze - styl Józefa Ignacego Kraszewskiego jest dla mnie wręcz bardzo przyswajalny. Uważam Jana III Sobieskiego za jednego z najlepszych królów, jakich kiedykolwiek Polska miała do 1795 roku. Ta książka nas uczy, że powinniśmy nauczyć się żyć obok siebie, szanować inne poglądy aniżeli te, które my mamy albo uważać, że istnieją inne rasy ludzkie,...

Już autor przedmowy ostrzega nas, że książka "Pamiętnik Mroczka" nie należy do zbyt udanych dzieł. Po przeczytaniu lektury sam nie uważam inaczej. Fabuła jest nudna i oparta na banalnym schemacie (zakochany wojujący żołnierz i wierna narzeczona ze złymi braćmi). Powieścią historyczną też jest słabą, bo bitwa pod Wiedniem ukazana jest w sposób trywialny i mało ciekawy, a król Jan III Sobieski to taki dobry wujaszek zawsze mający rację. Całość uzupełnia fakt, że wydanie z 1984 oparte jest na pierwodruku Kraszewskiego (czym szczyci się autor posłowia),który zawiera wiele archaizmów, co czyni tę książkę dodatkowo trudną w czytaniu.

Już autor przedmowy ostrzega nas, że książka "Pamiętnik Mroczka" nie należy do zbyt udanych dzieł. Po przeczytaniu lektury sam nie uważam inaczej. Fabuła jest nudna i oparta na banalnym schemacie (zakochany wojujący żołnierz i wierna narzeczona ze złymi braćmi). Powieścią historyczną też jest słabą, bo bitwa pod Wiedniem ukazana jest w sposób trywialny i mało ciekawy, a...

Ubogi szlachcic Jan Mroczek, towarzysz pancerny, dziedziczy wioszczynę po stryju, zakochuje się, potem rusza u boku króla Jana III Sobieskiego pod Wiedeń, a po powrocie walczy o ukochaną. Prosta historia w stylistyce szlacheckiego pamiętnika, żywcem jak z Paska. Błyszczy tu Kraszewski sprawnością gawędziarską i znajomością staroszlacheckiej kultury i języka, aż miło!

Ubogi szlachcic Jan Mroczek, towarzysz pancerny, dziedziczy wioszczynę po stryju, zakochuje się, potem rusza u boku króla Jana III Sobieskiego pod Wiedeń, a po powrocie walczy o ukochaną. Prosta historia w stylistyce szlacheckiego pamiętnika, żywcem jak z Paska. Błyszczy tu Kraszewski sprawnością gawędziarską i znajomością staroszlacheckiej kultury i języka, aż miło!

Jedna z najlepszych książek napisanych przez Kraszewskiego, nie jest to może arcydzieło, lecz czyta się przyjemnie.

Jedna z najlepszych książek napisanych przez Kraszewskiego, nie jest to może arcydzieło, lecz czyta się przyjemnie.

W książce możemy przeczytać historię miłości Chudopachołka do senatorskiej córki,który poprzez wierną służbę żołnierską wraca do godności i splendoru. Ciekawa książka.

W książce możemy przeczytać historię miłości Chudopachołka do senatorskiej córki,który poprzez wierną służbę żołnierską wraca do godności i splendoru. Ciekawa książka.