„Nowy wspaniały świat” od pierwszych stron skojarzył mi się z „Kysiem” Tatiany Tołstoj. Wprawdzie oś akcji przebiega w drugą stronę: tu – rozwój, tam – zacofanie, ale w obu przypadkach ludzie są wcale zadowoleni ze swojej egzystencji i nie widzą powodu, by cokolwiek zmieniać. W obu przypadkach to książki są tym, co skłania do buntu, to sztuka samodzielnej dedukcji podpowiada, że system szwankuje. W obu przypadkach wizja „wspaniałego świata” jest przerażająca dla czytelnika.

Huxley perfekcyjnie pogrywa z wartościami, czyniąc z nich antywartości. Ojciec, matka, cud narodzin… to przecież odrażające, Fordowi niech będą dzięki, że nie trzeba się już rozmnażać w ten anachroniczny sposób.

Bernard to odrobinę Winston Smith Orwella (a raczej Winston to Bernard, jako że Huxley był pierwszy) – niby tli się w nim światełko refleksji, ale ostatecznie jest ono zbyt słabe, by zmienić cokolwiek.

A John skojarzył mi się z bohaterem Sienkiewicza, odmalowanym w noweli pt. „Sachem”, ale też z Benediktem ze wspomnianego już „Kysia”.

Nie przytaczam tych skojarzeń na próżno, a po to właśnie, by ukazać, że inność cywilizowanym świecie to problem, który nurtował wielu.

Chyba nie zdradzę wiele, jeśli powiem, że książka kończy się tragicznie… Bo czy świadomy czytelnik antyutopii może liczyć na szczęśliwe zakończenie? To, co osiąga Huxley, to dawanie czytelnikowi nadziei do samego końca – nadziei, że jednostka może zmienić społeczeństwo. Że zwyciężą racje wyższe: humanizm, piękno…

Przyznaję, wierzyłam w ludzi Huxleya. Miałam szczerą nadzieję, że podróże, pierwsze zakochanie, spotkanie z innym doprowadzą do zmiany w ich sposobie myślenia…

Hipnopedia okazała się silniejsza od mojej wiary…

„Nowy wspaniały świat” od pierwszych stron skojarzył mi się z „Kysiem” Tatiany Tołstoj. Wprawdzie oś akcji przebiega w drugą stronę: tu – rozwój, tam – zacofanie, ale w obu przypadkach ludzie są wcale zadowoleni ze swojej egzystencji i nie widzą powodu, by cokolwiek zmieniać. W obu przypadkach to książki są tym, co skłania do buntu, to sztuka samodzielnej dedukcji...