Autor książki jest dla wielu osobą kontrowersyjną i także dla wielu czytelników z góry dyskwalifikuje to Wojciecha Jaruzelskiego, ze względu na "przynależność" do minionego ustroju. Takie postępowanie, moim skromnym zdaniem jest błędne. Wystarczy przeczytać choćby słowa wstępne, by mieć świadomość, że pierwszy sekretarz PZPR, Premier PRL oraz pierwszy Prezydent III RP, wcale nie gloryfikuje swojej postaci oraz swoich działań i podejmowanych decyzji. Ba, co więcej nierzadko przyznaje się do popełnionych błędów i dokonuje oceny wydarzeń z początku lat '80 XX w. w sposób obiektywny. Jeżeli ktoś z góry obarcza winą ówczesny rząd (z autorem na czele) za wprowadzenie stanu wojennego, to z pewnością powinien sięgnąć po tą pozycję, by mieć pełny obraz sytuacji tamtej Polski. Niestety mimo upływu kilku dziesięcioleci, dalej mało kto potrafi na chłodno dokonać analizy tamtych wydarzeń.

Jako ciekawostkę podam, że już w momencie wydania książki (1992), Wojciech Jaruzelski delikatnie wspominał o ofierze, choćby Powstania Warszawskiego, które w ostatnim czasie jest ponownym tematem wielu rozmów (m.in książka P.Zychowicza).

Autor książki jest dla wielu osobą kontrowersyjną i także dla wielu czytelników z góry dyskwalifikuje to Wojciecha Jaruzelskiego, ze względu na "przynależność" do minionego ustroju. Takie postępowanie, moim skromnym zdaniem jest błędne. Wystarczy przeczytać choćby słowa wstępne, by mieć świadomość, że pierwszy sekretarz PZPR, Premier PRL oraz pierwszy Prezydent III RP,...