Dawno nie czytałam książki, która pochłonęła mnie bez reszty. Zatopiłam się w pięknym świecie ekskluzywnych kurtyzan. To Shanghaj początku XX wieku. Mała dziewczynka trafia do domu publicznego wysokiej rangi. Dotychczas żyła otoczona troską i miłością kochających rodziców. Jej ojciec był aktorem, niestety w wyniku nieszczęśliwego zbiegu okoliczności został oskarżony i skazany na śmierć za zbrodnię, której nie popełnił. Mała Xiang Xiang trafia do "cioci", która obiecała się nią zaopiekować. Matka dziewczynki jest przekonana, że zapewniła córce opiekę i sama udaje się do Pekinu, by tam osiąść w klasztorze.


Powieść jest pisana w narracji pierwszoosobowej - Xiang Xiang (później Bao Lan - Drogocenna Orchidea) opowiada wnuczce swoje losy. Mówi bez skrępowania o tym, jak była kształcona w sztukach - malarstwie, grze na lirze, poezji, czytała klasyków, umiała o nich rozmawiać. Najważniejsza jednak była nauka w sztuce dawania rozkoszy. Jednocześnie obserwowała, jak spada zapotrzebowanie na takie wykształcone kurtyzany. Już jako staruszka, opowiadając swoją historię prawnuczce, stwierdziła, że dzisiejsze kurtyzany wcale nie chcą się kształcić. Jedyne, co umieją, to rozkładać nogi. I ta obserwacja końca pewnej epoki też jest fascynująca.
Książka jest bardzo przejmująca, bo mimo że dziewczyna dorastała otoczona luksusem, to jednak cierpiała w głębi duszy. Oczywiście próbowała protestować, gdy tylko dostrzegła, że troska "cioci" jest podyktowana stworzeniem doskonałego towaru dla klientów. Jej protesty zostały bardzo surowo stłumione. Uroda Xiang Xiang była tak olśniewająca, że nikt z dorosłych w ogóle nie brał pod uwagę, że dziewczyna nie będzie pracowała jako kurtyzana. A czas leciał, miała już 13 lat, więc szkolenie musiało być błyskawiczne!

Cóż mogę jeszcze napisać, żeby za dużo nie zdradzić z fabuły? Czy Bao Lan znalazła swą miłość? Wszak ma prawnuczkę. Czy pradziadek dziewczyny to ukochany Drogocennej Orchidei? Życie to nie baśń, rzadko kiedy kończy się dobrze. Czy dziewczyna odnalazła matkę?

Porwała mnie ta książka, może nie jest to arcydzieło literatury, ale uważam, że warto było ją przeczytać. Napisana jest językiem prostym, a jednocześnie wykwintnym, bo kurtyzany uczyły się wyszukanych określeń na wszystko. Operowały przenośniami w sposób mistrzowski i taka właśnie jest ta opowieść - snuje się pieknie, jak rzeka - raz leniwie, spokojnie, raz bystry nurt i napięcie porywa czytelnika, że oderwać się nie można.

Jeśli ktoś lubi długie opowieści o życiu, tak po prostu - polecam. Ja jestem bardzo zadowolona z przeczytania tej książki.

Dawno nie czytałam książki, która pochłonęła mnie bez reszty. Zatopiłam się w pięknym świecie ekskluzywnych kurtyzan. To Shanghaj początku XX wieku. Mała dziewczynka trafia do domu publicznego wysokiej rangi. Dotychczas żyła otoczona troską i miłością kochających rodziców. Jej ojciec był aktorem, niestety w wyniku nieszczęśliwego zbiegu okoliczności został oskarżony i...