Nota wydawcy:
Powstanie warszawskie 1944 - bohaterski zryw warszawian, a jednocześnie ich gehenna i tragedia. Ponad ćwierć miliona poległych i zaginionych. Prawie milion wygnanych z własnych domów, z rodzinnego miasta - dumy i chluby narodu, ośrodka myśli i czynu patriotycznego. To miasto faszyści chcieli zetrzeć z oblicza ziemi. Cierpieniom warszawian ocalałych z powstaniowej pożogi autor poświęca tę książkę. Mówi o bestialskim wypędzeniu, o nieludzkich warunkach obozu Dulag 121, do którego zostali zagnani, o ich dramatycznym rozproszeniu po Polsce. Mówi także o wielkiej solidarności rodaków, niosącym wygnańcom serdeczną pomoc.

Warszawianie nigdy nie pogodzili się z myślą, że ich miasto mogłoby przestać istnieć. Wierzyli, że się odrodzi, że żyć będzie zawsze. O ich wielkiej miłości do tego miasta świadczy fakt, że choć nie wiadomo, jak i kiedy, ale już w tydzień po zwycięstwie nad hitlerowskimi Niemcami żyło ich pośród ruin i zgliszcz blisko czterysta tysięcy. Książka ta powstała z potrzeby racji i serca dla upamiętnienia czterdziestej rocznicy powstania.