Książka bardzo ciekawa, do przeczytania w jeden wolny wieczór. Powinien po nią sięgnąć zarówno każdy zagorzały tolkienista, jak i ten, kto choć trochę interesuje się twórczością autora "Władcy Pierścieni". Opowieść o tragicznych losach rodziny Hurina, nad którą ciąży przekleństwo zarówno śmiertelnie groźnego Morgotha, jak i własnej niepohamowanej dumy, wzrusza i przejmuje do głębi. Czytaniu jednak nieodmiennie towarzyszyło mi odczucie, że "gdzieś to już było"...aha! Podobieństwo do losów Edypa i jego fatum. W każdym razie, także i tu Tolkien dał dowody swego mistrzostwa. Powieść jest bardzo zwarta i czyta się ją niezwykle przyjemnie, niestety zakończenie mocno rozczarowuje. Do tego z przykrością muszę stwierdzić, że książka nie wnosi nic nowego w znany nam z "Sillmariliona" i "Niedokończonych Opowieści" świat. Winę za to ponosi jednak już nie Tolkien, gdyż z historiami tymi możemy zapoznać się w innych jego dziełach, a redakcja, która zrezygnowała z dość istotnych dla fabuły elementów. "Dzieci Hurina" pozostaną jednak w mej pamięci, jako niezwykle ciekawa historia z Dawnych Dni, wzbogacona przepięknymi ilustracjami, porywającymi wyobraźnię. Polecam!

Książka bardzo ciekawa, do przeczytania w jeden wolny wieczór. Powinien po nią sięgnąć zarówno każdy zagorzały tolkienista, jak i ten, kto choć trochę interesuje się twórczością autora "Władcy Pierścieni". Opowieść o tragicznych losach rodziny Hurina, nad którą ciąży przekleństwo zarówno śmiertelnie groźnego Morgotha, jak i własnej niepohamowanej dumy, wzrusza i przejmuje...