Dobrze, że są e-booki :-). Czasem wpadnie w rękę coś gratis (jak w tym przypadku), nie zajmuje toto miejsca na półce i w każdej chwili można szybciutko wcisnąć „delete”. Churchil jakoby powiedział, że demokracja jest najgorszą formą rządów, ale na razie nic lepszego nie wymyślono. Brzmiało to trochę inaczej , ale sens został zachowany. Demokracja powoduje też to, że wszyscy piszą, nikt nie czyta. To drugie jest nie do końca prawdą (na szczęście), ale to pierwsze niestety jest prawdą ku rozpaczy czytających. Znaczna część rozpacza, że jest tyle dobrych rzeczy do czytania, że braknie na czytanie i trzech żyć. Pozostali rozpaczają, że wydaje się również masę książek, które… co najwyżej nadają się do rzyci. Mówiąc prościej: wchodząc do księgarni na tej samej półce można spotkać z równym prawdopodobieństwem arcydzieła, co i przytulające się doń szmiry i literackie g…o. A za takie uważam wypociny Kapeli.
Nie ujmuję autorowi elokwencji i inteligencji. Ale czy każdy oczytany, inteligentny człowiek musi zaraz chwytać za pióro i bawić się formą i skojarzeniami? Gdybyż to jeszcze tyle. Ale zaraz zbiega się zgraja wyposzczonych krytyków o niskiej samoocenie, którzy okrzykują autora odkryciem, rewelacją. Znak czasu - wystarczy obierać ziemniaki w Zachęcie by być uznanym ( tu uznaną) za artystę (tu artystkę). Żałosne…
Ani to powieść, ani rozprawka filozoficzna. Właściwie nie wiadomo co. Ot dwóch kumpli przeżywa rozterki egzystencjalne z powodów bycia prawiczkiem i wplatają w to dyskusje na temat polityki i problemów świata plus coś na kształt filozofii na poziomie, którego chyba powstydziliby się bywalcy budek z piwem. Gdybym towarzyszył bohaterom Kapeli w ich dysputach, zapewne uśmiałbym się solennie. Jest coś zabawnego w naprędce kleconych zdaniach dwóch zakompleksionych inteligencików, którym buzują hormony. Swoiste samcze potyczki słowne, w których i sam kiedyś przecież brałem udział. Być może nawet włączył bym się w te słowne gry Eligiusza i Wojtka. Ale to co jest śmieszne w tu i teraz, niekoniecznie musi być śmieszne jako literatura. Przepraszam, miał być cudzysłów: „literatura”.
Po mniej więcej 2/3 wymiękłem i myślałem, że nie dotrwam do końca. I tak zmarnowałem wystarczająco dużo czasu. Ale jednak dotrwałem. Nigdy więcej!
Za recenzję książki powinny posłużyć słowa Kapeli ze wstępu: „Jeśli oczekujecie dobrej zabawy – muszę was rozczarować. Zabawa może będzie, ale raczej
podłej próby. Nie jestem zwolennikiem jakości. Jakość wydaje mi się czymś zgoła
nieprzyzwoitym.” Za szczerość autora jedna gwiazdka :-).
Aha… jeszcze dwa cytaty: „Lepiej już kliknąć w brzuszek pajacyka, zamiast tracić czas na czytanie takich bzdetów”. Ja kliknąłem w „delete”!
I drugi: „Literatura ma w sobie coś z onanizmu. Pisanie jest bardziej wyrafinowanym sposobem trzepania kapucyna.” Wolałbym, żeby autor pozostał jednak przy tej mniej wyrafinowanej czynności (nie groziło by mi współuczestnictwo) z korzyścią dla czytelników i wycinanych lasów.

Dobrze, że są e-booki :-). Czasem wpadnie w rękę coś gratis (jak w tym przypadku), nie zajmuje toto miejsca na półce i w każdej chwili można szybciutko wcisnąć „delete”. Churchil jakoby powiedział, że demokracja jest najgorszą formą rządów, ale na razie nic lepszego nie wymyślono. Brzmiało to trochę inaczej , ale sens został zachowany. Demokracja powoduje też to, że wszyscy...