Podobał mi się język, ładne zwroty, niedługie, ale trafne opisy. Przez większość książki akcja toczy się powoli, może ciut nazbyt, bo te opisy zakupów, czy szperania na strychu, albo randek można było skrócić, ale później zakończenie przyspieszyło i naprawdę było ciekawe. Całość nabrała wtedy innego wymiaru.

Podobał mi się język, ładne zwroty, niedługie, ale trafne opisy. Przez większość książki akcja toczy się powoli, może ciut nazbyt, bo te opisy zakupów, czy szperania na strychu, albo randek można było skrócić, ale później zakończenie przyspieszyło i naprawdę było ciekawe. Całość nabrała wtedy innego wymiaru.

Czasami lubię sobie poszperać w bibliotece i znaleźć jakąś pozycję starszą, mniej znaną. Książka pasowała do jednego z wyzwań, więc bez wahania po nią sięgnęłam. Akcja powieści została osadzona we Włoszech, a dokładnie we Florencji. Autorka bardzo dokładnie opisała krajobrazy i zabytki, także można było sobie wszystko wyobrazić, tak jakbyśmy się tam znajdowali.

Kathy Malone straciła w wypadku męża. Po opuszczeniu kliniki psychiatrycznej wyrusza do Florencji, gdzie mieszka babka męża, Francesca. Na miejscu okazuje się, że mąż ją okłamał i wcale nie jest jej wnukiem, ale jest jedynie spokrewniony z sędziwą kobietą. Kobieta uznaje Kathy na oszustkę. Gdy dziewczyna zasłabnie wszyscy uznają, że jest w ciąży, a ona sama nie wyprowadza nikogo z błędu, dzięki czemu zostaje w willi. Nawiązuje się nić sympatii między nią a dziesięcioletnim wnukiem hrabiny. Od początku w murach domostwa dziewczynę dręczą wspomnienia z nieżyjącym mężem. Dziwne zachowanie służby powodują w kobiecie liczne obawy. Czy słusznie? A może to tylko wyobraźnia płata jej figle.

Narracja jest prowadzona w pierwszej osobie, co nie bardzo mi przeszkadza. Można było dobrze wczuć się w sytuację Kathy, jej odczucia. Niepokoju może dostarczyć dziwne zachowanie Petera, wnuka hrabiny. Początkowo można wnioskować, że cierpi na chorobę psychiczną, ale Kathy odkryje jaka jest prawda i będzie starała się pomóc chłopcu. Na uwagę zasługują także prześliczne opisy Florencji, tak jak wspominałam na początku. Książkę czyta się lekko, przyjemnie. Początkowo może nie jest zbyt interesująca, ale potem nabrała tempa i miała zaskakujące zakończenie. Aż do końca książki nie wiemy jak wyglądało na pozór szczęśliwe małżeństwo Kathy. Dopiero pod koniec dużo się wyjaśniło.

Nie powiem, żeby to była jakaś wybitna pozycja. Raczej trzeba ją traktować jako "czasoumilacz". Czasami warto sięgnąć po coś lekkiego z mniej skomplikowaną fabułą. Pozycja w sam raz, żeby uprzyjemnić sobie podróż pociągiem czy autobusem.

https://moje-czytania.blogspot.com/2016/04/szary-brzask-barbara-michaels.html

Czasami lubię sobie poszperać w bibliotece i znaleźć jakąś pozycję starszą, mniej znaną. Książka pasowała do jednego z wyzwań, więc bez wahania po nią sięgnęłam. Akcja powieści została osadzona we Włoszech, a dokładnie we Florencji. Autorka bardzo dokładnie opisała krajobrazy i zabytki, także można było sobie wszystko wyobrazić, tak jakbyśmy się tam znajdowali.

Kathy...

"Szary blask" okazał się nieco mniej frapujący od poprzedniczki, czyli "Czarownicy". Mimo wszystko przeczytałam opowieść z ochotą, głównie z powodu akcji osadzonej we Florencji. Z Włochami dzielą mnie miłe wspomnienia, toteż opisy tego kraju czytałam z dużym zainteresowaniem. Jakkolwiek nie były one nazbyt obszerne, nad czym ubolewam.

Autorka skupiła się na Kathy i jej relacjach z mieszkańcami włoskiej willi. Całość dotyczy także tajemniczego zachowania chłopca wychowywanego przez hrabinę, a także mrocznych wspomnień o rzekomo umarłym mężu głównej bohaterki. Niepokojące zdarzenia i zachowanie służby nastręcza Kathy wiele obaw. W końcu zagłębia się w sytuacji całkowicie i doprowadza ją do końca, znajdując odpowiedzi na większość dręczących pytań.

Powieść potrafi zaskoczyć mniej uważnego czytelnika. Dobra lektura do porannej herbaty, ewentualnie może posłużyć jako miłe czytadło w pociągu.

"Szary blask" okazał się nieco mniej frapujący od poprzedniczki, czyli "Czarownicy". Mimo wszystko przeczytałam opowieść z ochotą, głównie z powodu akcji osadzonej we Florencji. Z Włochami dzielą mnie miłe wspomnienia, toteż opisy tego kraju czytałam z dużym zainteresowaniem. Jakkolwiek nie były one nazbyt obszerne, nad czym ubolewam.

Autorka skupiła się na Kathy i jej...

100

100